“ | Będę za tobą tęsknić. Ale wiem, że nie ma mowy, żebyśmy mogliby być razem. Prowadzimy tak różne życia. Nie mogę tu zostać i wiem, że masz obowiązki i nie możesz opuścić swojego klanu.
|
” |
—Aksamit do Olchowego Serca, "Rzeka ognia", strona 240 (angielskie wydanie, tłumaczenie nieoficjalne) |
Aksamit (ang. Velvet) - kotka domowa, dawniej samotniczka i członkini Klanu Pioruna.
Opis[]
Aksamit to szara kotka o długim[2], miękkim[4], jedwabistym futrze i bursztynowych oczach[2].
Charakter[]
Aksamit to kotka, która mimo troski o przyjaciół, trzyma dystans. Jej samotne życie nauczyło ją, jak przetrwać i przez to bardziej docenia życie ze swoimi domownikami. Jest empatyczna wobec innych, a podczas swojego pobytu w Klanie Pioruna bardzo troszczyła się o swoich pacjentów.
Historia[]
Aksamit jest pieszczoszką mieszkającą w siedlisku Dwunożnych w pobliżu klanowych terytoriów. Kiedy wokół jej domu wybucha pożar, kotka zostaje poparzona, przez co razem z Purchawką szukają schronienia w Klanie Pioruna. Niechętnie przyjęci, zaczynają pomagać medykom - Olchowemu Sercu, Sójczemu Pióru i Liściastej Sadzawce w ich codziennych obowiązkach. Ze swoją małą wiedzą na temat leczenia, Aksamit zostaje asystentką tego pierwszego w leczeniu dolegliwości w obozie. Para zbliża się do siebie, dzieląc się swoimi uczuciami.
Ćwierć księżyca po przybyciu dwójki pieszczochów do Klanu Pioruna, ich przyjaciel, Ajax przychodzi do obozu, aby poinformować ich, że można bezpiecznie wrócić do siedliska Dwunożnych. Następnego dnia Aksamit opuszcza las z przyjaciółmi, po smutnym pożegnaniu z Olchowym Sercem. Medyk odkrywa później, że kotka zostawiła swoją ulubioną zabawkę w obozie i zanosi przedmiot do jej domu. W zamian dostaje tymianek.
Fabuła[]
Mroczna Wizja[]
Rzeka ognia[]
Podczas burzy Olchowe Serce widzi wybuch pożaru spowodowany błyskawicą i ostrzega Jeżynową Gwiazdę. Przywódca Klanu Pioruna wysyła Liściasty Cień i Burzową Chmurę, aby to sprawdzili, a kiedy wracają, przychodzą z dwoma pieszczochami. Medyk zauważa, że jeden jest kędzierzawym, rudym pręgowanym kocurkiem, a drugi jest szarą kotką, która trochę utyka. Myśli, że jest ładna i widzi, że trzyma coś w szczękach; zastanawia się, dlaczego nosi ten skrawek futra i waha się podejść. Jeżynowa Gwiazda domaga się wyjaśnień, co się dzieje, a Liściasty Cień wyjaśnia, że nowo przybyli są pieszczochami, na których natknęli się podczas badania pożaru, którzy próbowali uciec, ponieważ ogień rozprzestrzenił się po siedlisku Dwunożnych. Purchawka przedstawia się, a następnie mówi klanowym kotom, że Aksamit jest jego przyjaciółką, która została poparzona, więc są tutaj, aby poprosić o pomoc.
Olchowe Serce pyta, skąd wie o klanach, a rudy kocurek zaczyna podekscytowany mówić o wszystkim, co słyszał o leśnych kotach. Aksamit przerywa przyjacielowi i upuszcza skrawek futra. Wyjaśnia, że Purchawka ma tylko marzenia o kotach klanowych i jest bardzo podekscytowany, że może tu być. Jeżynowa Gwiazda mówi, że to bardzo pochlebne, ale że będą musieli odejść, ponieważ typowe koty domowe nie nie mogą być w lesie bez powodu. Ich oczy wypełniają rozczarowanie, a medyk nie może znieść ich spojrzenia, zwłaszcza Aksamitu. Olchowe Serce zwraca się do Jeżynowej Gwiazdy, każąc mu spojrzeć na grupkę. Medyk wyjaśnia, że oba koty są pokryte sadzą, zmęczone i podróżowały długą drogę, prosząc o pomoc. Pyta Jeżynową Gwiazdę, czy może przynajmniej obejrzeć ranę Aksamitu przed odesłaniem ich do Dwunożnych.
Jeżynowa Gwiazda jest nadal niezdecydowany, ale Burzowa Chmura dodaje, że Klan Pioruna przygarnął wiele kociaków podczas Wielkiej Burzy, a to nie okazało się złym pomysłem. Przywódca miauczy, że wiedział, że może tak powiedzieć, i wzdycha ciężko. Aksamit błaga ciemnego, pręgowanego kocura o pomoc, mówiąc, że ją noga boli. Opowiada o tym, że z nieba wyłonił się potężny piorun, który uderzył w drzewo, które następnie spadło do pokoju jej domu. Aksamit miauczy, że wszystko inne wokół niej zapaliło się, a ona tylko zdołała uciec z Purchawką i tym, co zostało z jej ulubionej zabawki. Czule klepie skrawek futra, mówiąc, że podczas gdy dzikie koty mogą myśleć, że to głupie, to ją pociesza. Niektórzy wojownicy, którzy przysłuchiwali się rozmowie, tłumią rozbawienie, ale Olchowe Serce mówi, że to wcale nie jest głupie. Uważa, że to naturalne, że potrzebowałaby czegoś ze swojego starego domu, by stawić czoła niebezpieczeństwom w lesie.
Aksamit z wdzięcznością spogląda na medyka i kontynuuje, że wrócą do domu, jeśli tylko zdołają, ale że ich Dwunożni uciekli, a ogromny potwór przyszedł w głośnym lamencie. Medyk dodaje, że byłoby okrutnie porzucić ich, ponieważ są mokre i zmęczone podróżą. Jeżynowa Gwiazda nie jest zadowolony, ale zgadza się, że mogą zostać, dopóki ogień nie zniknie, a ich domownicy powrócą, ale nie na dłużej. Purchawka piszczy podekscytowany, a Aksamit cicho dziękuje i mówi, że nie będzie żadnych problemów. Jeżynowa Gwiazda chrząka, odpowiadając, że powinni próbować trzymać się z dala od łap każdego kota.
Olchowe Serce mówi dwójce, aby poszły z nim, wyjaśniając, że jest medykiem i mogą zostać w jego legowisku, podczas gdy będzie ich opatrywać. Przemierza polanę z pieszczochami, a Aksamit z Purchawką rozglądają się ze zdumionymi oczami. Po wejściu do legowiska Olchowego Serca medyk przedstawia parę Liściastej Sadzawce i Sójczemu Pióru. Purchawka wita ich, podekscytowany, podczas gdy Aksamit grzecznie chyli głowę. Sójcze Pióro wpatruje się w parę, nie witając ich miło. Ślepy kocur skarży się na ciernie w swoim posłaniu, więc Olchowe Serce przydziela mu Purchawkę jako pomocnika. Rudy pręgowany kocur rzuca się na legowisko Sójczego Pióra i zaczyna pytać z podnieceniem, dlaczego jest ślepy i jak to się stało. Ten jęczy i patrzy na Olchowe Serce, twierdząc, że zabije go, jak będzie dalej tak wypytywać. Młodszy medyk z szarą kotką patrzą z rozbawieniem, z drgającymi wąsami.
Olchowe Serce mówi, że mają wystarczająco dużo mchu, żeby zrobić dla niej gniazdo, więc może spać. Aksamit odkłada zabawkę, mówiąc, że może odpocząć później, kiedy nie ma już tak wiele do zrobienia. Upiera się, że może pomóc, i wyjaśnia, że przez kilka sezonów była bezdomna i sama dbała o siebie. Miauczy, że nauczyła się czegoś o ziołach i leczeniu, więc chciałaby być przydatna. Olchowe Serce jest zaskoczony i mruga z wdzięczności na jej propozycję, mówiąc, że może pomóc po tym, jak opatrzy jej ranę, o ile nie będzie za bardzo się wiercić. Aksamit zgadza się, więc Olchowe Serce odchodzi i bierze ze sobą korzeń łopianu. Wyjaśnia, że może go przeżuwać, ale nie może połykać, więc można go wykorzystać jako okład na jej oparzenie. Pieszczoszka wącha korzeń, komentując, że jest gorzki. Medyk proponuje to zrobić, ale ta odmawia, mówiąc, że chciałaby nauczyć się czegoś nowego.
Olchowe Serce obserwuje, jak żuje korzeń i pyta, czy zawsze była pieszczoszką. Aksamit wypluwa papkę, odpowiadając, że nie; kontynuuje, że jej pierwsza rodzina odeszła i porzuciła ją, więc musiała żyć przez kilka sezonów samotnie. Gdy się robiło coraz chłodniej, znalazła nowych Dwunożnych. Kocur zaczyna nakładać okład na oparzenie kotki i pyta, jak to zrobiła. Aksamit mruczy ze śmiechem, mówiąc, że siedziała przed legowiskiem Dwunożnych i miauczała, a potem udawała smutną, kiedy ci wyszli z domostwa. Naśladuje to, żałośnie wykrzywiając pysk i szeroko otwierając oczy. Olchowe Serce uważa, że był to sprytny plan, ponieważ nie może sobie wyobrazić Dwunożnego przeciwstawiającego się tak uroczemu kotkowi. Uważa, że rozmowa z nią jest miła, ale lepiej, jak wróci do pracy.
Olchowe Serce każe jej się nie ruszać i dodaje, że dostanie trochę pajęczyny, aby utrzymać okład na miejscu. Aksamit oddycha z ulgą i mówi, że już czuje się lepiej i że musi być wspaniałym medykiem. Sójcze Pióro prycha, ale drugi medyk go ignoruje. Obwiązuje nogę szarej kotki, a następnie wychodzi na zewnątrz, by pomóc innym, którzy na niego czekają. Aksamit idzie za nim, a Olchowe Serce pyta, czy może wyjąć cierń - przytakuje i pyta Brzozowego Zachodu co o tym myśli. Wojownik jest zaskoczony, ale siedzi i mówi, że poradził, by sobie z borsukiem, aby wyrwać mu łapy. Po upewnieniu się, że Aksamit wie co robić, Olchowe Serce odwraca się, by pomóc Wiśniowemu Upadkowi.
Rana Aksamitu się dobrze goi i kotka chwali Olchowe Serce. Podczas jej ćwierćksiężycowego pobycie w obozie, Aksamit i Olchowe Serce zaczęli czuć do siebie coś więcej. Kotka integruje się z klanowym życiem, rozmawiając nawet o kociętach Bluszczowej Sadzawki. Sójcze Pióro zaczyna zauważać więź między parą i dąży do rozdzielenia ich dla własnego dobra pary, czego Olchowe Serce nie znosi. Kiedy Wrzoścowe Światło choruje i zostaje zabrana do legowiska medyków, Aksamit daje jej trochę mięty. Medyk jest zadowolony z jej pracy i docenia jej troskę o innych. Jednak następnego ranka, stan wojowniczki się pogorszył, więc szara kotka idzie po rodzinę sparaliżowanej, by się z nią pożegnała. Wojowniczka umiera, a Aksamit pociesza Olchowe Serce. Jakiś czas później para miło spędza razem czas. Sójcze Pióro upiera się, że kotce byłoby lepiej w legowisku uczniów z Purchawką, ponieważ nie jest już chora, na co młodszy medyk niechętnie się zgadza i idzie pomóc jej się przenieść.
Jednak, gdy idą do legowiska, Ajax jest eskortowany do obozu Klanu Pioruna przez Trzmielą Pręgę, który wyjaśnia, że pieszczoch szuka Aksamitu i Purchawki. Dwójka przyjaciół wita się z przybyszem, który wyjaśnia, że ich domownicy wrócili i naprawili swoje domy. Jeżynowa Gwiazda decyduje, że trzy koty domowe mogą zostać na noc i odejść rano. Aksamit dzieli się nornicą z Olchowym Sercem i z żalem rozmawiają o jej powrocie do domu. W nocy medyk usiłuje pogodzić uczucia, które żywi do kotki z obowiązkami medyka, które Sójcze Pióro pomaga mu zrozumieć. Następnego ranka szara kotka żegna się z Klanem Pioruna i rozmawia kilka chwil z kocurem. Oboje wyrażają wzajemny żal, że nie mogą być razem, ale nigdy się nie zapomną, po czym Aksamit z Purchawką i Ajaxem wracają do siedliska Dwunożnych.
Kilka dni później, Olchowe Serce odkrywa, że Aksamit zostawiła swoją ulubioną zabawkę w obozie. Udaje się do siedliska Dwunożnych, aby ją zwrócić, i po drodze spotyka Purchawkę. Rudy kocur z chęcią zabiera go do Aksamitu, gdzie ją woła. Po chwili oczekiwania, właściciele kotki wypuszczają ją na zewnątrz i się witają. Szara pieszczoszka jest zachwycona odzyskaniem zabawki i oprowadza Olchowe Serce po okolicy jej domu. Daje medykowi tymianek na pożegnanie i mówi, że chociaż będzie za nim tęsknić, ich różne ścieżki prawdopodobnie uniemożliwią im utrzymanie przyjaźni. Po ostatecznym pożegnaniu rozdzielają się, a medyk wraca do obozu z tymiankiem.
Cytaty[]
“ | Wrócilibyśmy do domu, gdybyśmy mogli, ale rozległo się straszne zawodzenie i pojawił się ogromny potwór z błyskającymi światłami. Nasi domownicy uciekli; nawet nie wiemy, gdzie są.
|
” |
—Aksamit do Jeżynowej Gwiazdy, "Rzeka ognia", strona 157 (angielskie wydanie, tłumaczenie nieoficjalne) |
“ | Życie w klanie naprawdę różni się od tego, jak to sobie wyobrażałam. Purchawka sprawił, że myślałam, że to wszystko to walka i polowanie, ale ty robisz o wiele więcej! Leczysz koty i dbasz o nie, zwłaszcza o kocięta i starszych...
|
” |
—Aksamit do Olchowego Serca, "Rzeka ognia", strona 201 (angielskie wydanie, tłumaczenie nieoficjalne) |
“ | Olchowe Serce: Będę tęsknić za tobą w obozie. Aksamit: Ja za tobą też. Ale wiem, że nie ma mowy, żebyśmy mogliby być razem. Prowadzimy tak różne życia. Nie mogę tu zostać i wiem, że masz obowiązki i nie możesz opuścić swojego klanu. Olchowe Serce: Dzięki za zrozumienie, Aksamit. Nigdy Cię nie zapomnę. Aksamit: Żegnaj, Olchowe Serce.
|
” |
—Pożegnanie Aksamitu i Olchowego Serca, "Rzeka ognia", strona 240 (angielskie wydanie, tłumaczenie nieoficjalne) |
“ | Do widzenia. Cieszę się, że przyszedłeś. Tęskniłam za tobą. Ale nie jestem pewna, czy możemy być przyjaciółmi. Wybrałeś jedno życie, a ja wybrałam inne.
|
” |
—Aksamit do Olchowego Serca, "Rzeka ognia", strona 275 (angielskie wydanie, tłumaczenie nieoficjalne) |
Galeria[]
Bazy postaci[]
Ta grafika może być używana poza Wojownicy Wiki (z wyjątkiem innych wikii) jedynie do przedstawienia wyglądu tej postaci, w niezmienionej formie, koniecznie za podaniem źródła. Więcej.
Przypisy[]
- ↑ 1,0 1,1 Wyjawione w "Rzece ognia", strona 162 (angielskie wydanie)
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Wyjawione w "Rzece ognia", strona 155 (angielskie wydanie)
- ↑ 3,0 3,1 Wyjawione w "Rzece ognia", strona 157 (angielskie wydanie)
- ↑ Wyjawione w "Rzece ognia", strona 276 (angielskie wydanie)