Borsuk

Uwaga! Ten artykuł może zawierać spoilery. Jeżeli nie chcesz sobie psuć radości z czytania, zawróć stąd jak najszybciej.

Ten artykuł zawiera treści z Wikipedii będące na licencji Creative Commons. Zobacz oryginalny tytuł.

“	Jeśli nie boisz się borsuków, to musisz mieć mysi móżdżek. Są najdzikszymi zwierzętami w lesie, dużo gorszymi niż lisy. Jeśli jakiś będzie cię gonił, biegnij tak daleko i tak szybko, jak potrafisz.	”
—Śnieżycowe Skrzydło do Lisiej Łapy, "Tajemnica Żółtego Kła", strona 155

Borsuk
Stosunki wobec kotów
Obecnie	Wrogie
Stworzenie
Typ	Strunowce
Rasa	Borsuk europejski

Borsuk, borsuk europejski (Meles meles) – gatunek drapieżnego ssaka z rodziny łasicowatych. Jeden z wielu wrogów kotów. Pojawiają się w serii "Wojownicy" jako wrogo nastawione zwierzęta, z których łap zginęło wiele kotów.

Wygląd i zachowanie

Borsuki są znacznie większe od kotów, chociaż samice są zwykle mniejsze od samców. Są czarno-białe i mają wąski, spiczasty pysk o klinowatym kształcie, przez który przebiega szeroki biały pas. Mają szerokie głowy, masywne barki i mocne karki. Oczy borsuków są małe, czarne i błyszczące niczym jagody. Ich grzbiet jest szary, natomiast podbrzusze jest czarne. Mają też maleńkie, zawinięte uszy, mokre nosy, szerokie zady i krótkie nogi z ogromnymi łapami o dużych opuszkach. Borsuki mają również ostre, żółte zęby oraz długie, tępe pazury. Skóra borsuków jest szorstka, a futro grube.

Borsuki często osiedlają się w jaskiniach, na przykład przy Wężowych Skałach lub w pobliżu miejsca, w którym tonie słońce. Zamieszkują one także nory wykopane w ziemi; kiedyś borsuki mieszkały również w tunelach znajdujących się pod leśnym terytorium Klanu Wiatru. Zazwyczaj żyją samotnie, jednak mogą także żyć w niedużych grupach, które mogą składać się ze starszych borsuków z młodszymi lub matek z młodymi, których mogą mieć maksymalnie po trzy w jednym miocie. Borsuki są zwierzętami o nocnym trybie życia i polują tylko o zmroku - przez to za dnia ich wzrok jest słaby, jednak nocą widzą wyraźnie. Nie jedzą kotów; zamiast tego żywią się robakami i larwami. Borsuki potrafią warczeć, ryczeć, wyć oraz chrząkać.

Stosunki wobec kotów

Dla leśnych kotów, borsuki są okropnymi i niebezpiecznymi zwierzętami. Nie zabijają kotów, by zdobyć pożywienie, lecz robią to gdy mniejsze drapieżniki wchodzą im w drogę; często robią to też w obronie ich terytorium. Są wielkim zagrożeniem dla żłobków, gdyż porywają, a czasami nawet zabijają kocięta. Chociaż borsuki są uznawane za powolne i niezdradne, to potrafią być szybkie w walce. Te czarno-białe zwierzęta zazwyczaj osiedlają się na ziemiach klanów w poszukiwaniu jedzenia, co skutkuje częstymi konfliktami pomiędzy kotami a borsukami. Zazwyczaj kończą się one bitwą, jednak czasem wojownicy czekają, aż zwierzę samo opuści ich terytorium.

W terminologii klanów borsuki kojarzone są głównie z negatywnymi cechami takimi jak zrzędliwość czy opryskliwość. Popularne wśród klanowych kociąt są borsucze przejażdżki - podczas niej kociak wchodzi na grzbiet starszego kota, który ciężko stąpa po obozie. Do tego jako jednostka miary stosowana jest długość borsuka.

Borsuki mogą rozdeptać koty swoimi olbrzymimi łapami oraz zadawać śmiercionośne ugryzienia, po których w ranach może rozwinąć się infekcja. Prawie niemożliwe jest wydostanie się z ucisku szczęk borsuka. Rozsądny wojownik wie, że nie powinno się samodzielnie próbować wypędzić borsuka, nieważne, jak bardzo doświadczony byłby kot. Jednymi z najskuteczniejszych technik w walce z tymi zwierzętami są: atakowanie ich podbrzusza, szybkie wymierzanie ciosów, a potem odskakiwanie lub wskoczenie na ich grzbiety. Ostatni z wymienionych ruchów jest dość ryzykowny, ponieważ borsuk może z łatwością zrzucić z siebie kota lub może próbować przewrócić się na grzbiet, by zmiażdżyć wojownika.

Wyjątkiem jest borsuczyca o imieniu Północ, która jako jedyna była przyjazna wobec kotów. Pomogła ona kotom podróżującym do miejsca, w którym tonie słońce oraz ostrzegła klany przed zagrożeniem ze strony jej pobratymców i sprowadziła pomoc dla Klanu Pioruna z Klanu Wiatru.

Zabici

• Wierzbowa Skóra
• Okopcone Futro
• Rozżarzona Skóra
• Zakurzona Skóra
• Kozia Burza
• Matka Płatka i Lisa
• Szybująca Rysa

Fabuła

Wojownicy

Ucieczka w dzicz

Podczas treningu łowieckiego, dla rozluźnienia atmosfery, Szara Łapa zaczyna zataczać się i mówi, że jest bardziej pokrzywiony od jednonogiego borsuka.

Później, Ognista Łapa żartobliwie zauważa, że jego przyjaciel wciąż skrada się jak jednonogi borsuk. Gdy rudy uczeń zauważa lisa, Szara Łapa mówi, że borsuki równie chętnie zabijają kocięta, co lisy oraz opisuje mu wygląd tych stworzeń. Pod koniec ich rozmowy Szara Łapa wspomina, że Obcięty Ogon zawdzięcza swoje imię borsukowi, który odgryzł mu pół ogona.

Ogień i lód

W trakcie poszukiwań Klanu Wiatru, Szara Pręga i Ogniste Serce muszą się ukryć przed wojownikami Klanu Rzeki. W tym celu chowają w porzuconej borsuczej norze. Rudy wojownik nie uważa tego za dobry pomysł, ponieważ nie jest pewien czy faktycznie jest ona opuszczona i przypomina sobie o Obciętym Ogonie. Ostatecznie dzięki smrodowi borsuka wojownicy Klanu Pioruna pozostają niezauważeni.

Początkowo Ogniste Serce i Szara Pręga biorą przejście, w którym schronił się Klan Wiatru, pod Drogą Grzmotu za borsuczą norę. W trakcie rozmowy z Wysoką Gwiazdą rudy wojownik wspomina, że widział koty z Klanu Rzeki polujące na terytorium Klanu Wiatru nieopodal borsuczej nory.

Gdy patrol Klanu Pioruna biegnie, by pomóc Klanowi Wiatru w bitwie, Ogniste Serce zauważa borsuczą norę, w której schronił się z Szarą Pręgą.

Las tajemnic

Podczas zgromadzenia, Krucze Futro wspomina, jak kiedyś poziom wody w rzece nieopodal wodospadu wzniósł się prawie do nor borsuków.

Ogniste Serce, Piaskowa Burza i Paprociowa Łapa podczas polowania słyszą wołanie o pomoc. Okazuje się, że Chmurka ukrywa się przed borsukiem, który próbuje wyciągnąć go ze szczeliny pomiędzy kamieniami. Kotom udaje się przepędzić atakujące zwierzę, jednak udaje się mu dotkliwie zranić nogę ucznia. Później Ogniste Serce składa raport Tygrysiemu Pazurowi z tego zdarzenia, a Piaskowa Burza oferuje wrócić po zwierzynę, którą upolowali. Kotka ma nadzieję, że borsuk nie zdążył jej zabrać. W legowisku medyczki, Ogniste Serce wspomina, że Tygrysi Pazur ukarał Chmurkę za incydent z borsukiem.

Błękitna Gwiazda wyznaje Ognistemu Sercu prawdę o swoich kociętach. Wspomina, jak zrobiła dziurę w ścianie żłóbka, aby wyglądało to, jakby zostały one porwane przez borsuka bądź lisa.

Cisza przed burzą

W trakcie drogi powrotnej do Klanu Pioruna, Ogniste Serce, Piaskowa Burza i Obłoczna Łapa mijają opuszczone borsucze nory na wrzosowisku. Tam też spotykają patrol Klanu Wiatru, który ich atakuje.

Czarna godzina

Małe Ucho mówi, że w Klanie Pioruna myślano, że kocięta Błękitnej Gwiazdy zostały porwane przez borsuka bądź lisa.

W Wzgórzu Kości Ognista Gwiazda widzi kości tak duże, że sądzi, że mogły należeć do borsuków.

Nowa Przepowiednia

Północ

Podczas patrolu Ciernisty Pazur, Jeżynowy Pazur, Jesionowe Futro i Wiewiórcza Łapa wyczuwają zapach borsuka koło Wężowych Skał i tam też znajdują jego legowisko. W momencie, gdy Jesionowe Futro komentuje, że zwierzęcia nie ma w norze, Jeżynowy Pazur nagle wyczuwa jego mocniejszy zapach. Zza pobliskiego drzewa wynurza się borsuk, który zaczyna biec w kierunku patrolu. Jeżynowy Pazur oraz Wiewiórcza Łapa chronią się przed bestią na jednym drzewie, gdzie rozmawiają na temat tych zwierząt. Ostatecznie borsuk kończy swoje poszukiwania intruzów i wraca do swojego legowiska. Gdy patrol ponownie się zbiera po opuszczeniu swoich kryjówek, Jesionowe Futro zastanawia się, czy nie był to ten sam borsuk, który zabił Wierzbową Skórę minionej pory nagich liści, natomiast Wiewiórcza Łapa pyta się reszty kotów, o to, co zamierzają zrobić z borsukiem. Patrol postanawia najpierw zdać raport Ognistej Gwieździe.

Borsuk mieszkający koło Wężowych Skał jest jeszcze parokrotnie wspomniany przez innych członków Klanu Pioruna, na zgromadzeniu oraz przez Rozżarzoną Skórę, która narzeka, że przez bestię nie może zbierać tam trybuli. Również, gdy Jeżynowy Pazur i Wiewiórcza Łapa wymykają się z obozu, by spotkać się z resztą kotów mających udać się w podróż postanawiają ominąć Wężowe Skały, aby nie natrafić na polującego tam nocą borsuka.

Cztery dni od wyruszenia wędrowców klany poszukują zaginionych kotów. Liściasta Łapa sugeruje, że mogli zostać porwani przez borsuka, a później Wysoka Gwiazda przyznaje, iż myślał, że taki sam los mógł spotkać Wronią Łapę. Jednak Mglista Stopa zaprzecza, twierdząc, że nie znaleziono żadnych śladów tego zwierzęcia.

Gdy podróżujące koty chronią się w jaskini w pobliżu Miejsca, w którym tonie słońce, Jeżynowy Pazur zauważa, że jest tam także borsuk. Wędrowcy przygotowują się do walki, jednak zwierzę nie atakuje i, ku zdziwieniu kotów, przedstawia się jako Północ, a następnie prosi, aby podążali za nią. Pomimo wahania, wojownicy idą za nią do jej nory. Tam borsuczyca opatruje ranę Brunatnej Skóry oraz wypytuje się podróżników o ich wyprawę. W trakcie ich rozmowy Północ wyjawia, że Dwunożni zniszczą las oraz nakazuje wędrowcom poprowadzić ich pobratymców do nowego domu. Przekazuje im też przepowiednię - "umierający wojownik wskaże wam drogę".

Wschód księżyca

Po przebudzeniu się Burzowe Futro dyskutuje z Północą na temat jej umiejętności odczytywania znaków od Klanu Gwiazdy. Kocur wciąż uważa rozmawianie z borsuczycą za dziwne; jest przyzwyczajony do uznawania tych zwierząt za wrogów klanów. Później Północ prowadzi wędrowców do pobliskiego lasu, gdzie spotykają Pięknisia, który po zobaczeniu jej próbuje wymyślić plan odciągnięcia borsuka od reszty kotów. Stary kocur jest zaskoczony, tym, że wojownicy uznają ją za przyjaciółkę, jednak pomimo swoich wątpliwości nie próbuje jej zaatakować. W trakcie ich rozmowy zbliżają się do nich dwa powarkujące lisy. Jednak nie dochodzi do walki, ponieważ Północ przekonuje zwierzęta w ich języku do odejścia. Gdy wędrowcy zastanawiają się jaką obrać trasę powrotną, borsuczyca naciska, aby wracali przez góry.

Północ jest później wspominana jeszcze wielokrotnie przez podróżujące koty.

Świt

Po dotarciu do klanów wędrowcy opowiadają swoim pobratymcom o spotkaniu Północy oraz o jej nakazie opuszczenia leśnych terenów. Wiele kotów jest zaskoczonych, że otrzymali ostrzeżenie od przyjaznego borsuka. Później Czarna Gwiazda deklaruje, iż nie zamierza porzucić swojego terytorium tylko na podstawie słów borsuka i garstki niedoświadczonych wojowników.

Blask gwiazd

W trakcie spotkania kotów z Klanu Gwiazdy Dębowe Serce mówi, że wojownicy nie są kociętami i poradzą sobie z lisami czy borsukami na nowych terenach, na co Błękitna Gwiazda ze złością odpowiada, że te zwierzęta nie są jedynym zagrożeniem, jakie czekają nad jeziorem. Po zakończonej naradzie pojawia się Północ, która przepowiada, iż spotka się jeszcze raz z klanami.

Podczas zwiadów na nowym terytorium wojownicy wielokrotnie wypatrują borsuków, lisów, Dwunożnych oraz innych zagrożeń. Gdy Wronie Pióro poszukuje miejsca na obóz Klanu Wiatru, znajduje tunel prowadzący do porzuconych borsuczych nor.

Na pierwszym zebraniu nad jeziorem Jarzębinowy Pazur narzeka, że wszystkie koty, które udały się na spotkanie Północy, straciły lojalność do swoich klanów. Również wtedy Jastrzębi Mróz ogłasza, iż wraz z Czarnym Pazurem przepędzili borsuka z terenów Klanu Rzeki. Jeżynowy Pazur zauważa, iż w jego śnie jego brat także wspominał o pokonaniu tego zwierzęcia.

Zmierzch

Wiewiórczy Lot wyczuwa zapach borsuka podczas polowania z Jeżynowym Pazurem, Deszczowym Wąsem oraz Jesionowym Futrem, jednak nie informuje o tym reszty patrolu, ponieważ uznaje, iż pręgowany wojownik i tak by jej nie wysłuchał. Później ponownie czuje woń zwierzęcia, lecz tym razem zgłasza to innym. Patrol postanawia dokładniej to zbadać, a Wiewiórczy Lot myśli o ty, jak bardzo niebezpieczne i krwiożercze potrafią być te bestie. Niedaleko granicy z Klanem Cienia koty znajdują borsuka budującego gniazdo dla swoich trzech młodych w starej lisiej norze. Patrol, po wywnioskowaniu, iż jest tam tylko jeden dorosły borsuk, postanawia zaatakować. Wojownikom Klanu Pioruna udaje się je przegnać bez większych problemów. Mimo woli Wiewiórczy Lot przez chwilę współczuje borsuczycy, która będzie musiała błąkać się po lesie z młodymi. Po powrocie do obozu patrol składa raport Ognistej Gwieździe z tego zdarzenia. Przywódca rozkazuje zakopać norę i każe swoim kotom uważać na borsuki. Przegnana borsuczyca jest później wielokrotnie wspominana.

W trakcie zgromadzenia Lamparcia Gwiazda ogłasza, iż na terytorium Klanu Rzeki nie ma żadnych śladów po przepędzonym księżyc temu borsuku. Wiewiórczy Lot zauważa, jak bardzo zadowolony jest siebie Jastrzębi Mróz, który wygląda, jakby był jedynym kotem, którykolwiek walczył z tymi zwierzętami. Następnie Czarna Gwiazda mówi, iż również znaleźli i przegnali borsuka ze swoich terenów. Ruda wojowniczka zastanawia się, czy nie była to borsuczyca z młodymi. Jesionowe Futro ze zmieszaniem pyta się jej, czy nie lubiła ona przypadkiem borsuków. Kotka domyśla się, że ma on na myśli Północ i odpowiada, że borsuczyca była wyjątkiem oraz najchętniej nigdy więcej nie widziała już ani jednego borsuka.

Aby zachęcić Stokrotkę do nauki walki, Obłoczny Ogon udaje borsuka próbującego zaatakować jej kocięta.

Północ odwiedza Liściastą Sadzawkę oraz Wronie Pióro po ich opuszczeniu klanów. Po wymianie uprzejmości Północ bezpośrednio pyta się o to, czy uciekli. Była medyczka zaczyna się tłumaczyć, jednak borsuczyca przerywa jej i ujawnia, iż borsuki chcą wypędzić klany znad jeziora, aby odzyskać swoje dawne tereny. Mówi też, że choć nie opowiada się po żadnej stronie konfliktu, to bezskutecznie próbowała odwieść swoich pobratymców od ataku oraz zamierza ostrzec klany przed nadchodzącym niebezpieczeństwem i prosi parę o pomoc w przekazaniu wieści. Po tym, jak widzi, iż nie mogą się oni zdecydować, odchodzi.

Do obozu Klanu Pioruna wdzierają się borsuki, które od razu zaczynają atakować. Jeden z nich chwyta Deszczowego Wąsa za nogę i wyrzuca go w powietrze; po wylądowaniu wojownik się nie podnosi. W międzyczasie Wiewiórczy Lot widzi, jak kolejna bestia ściga Pajęczą Nogę i Okopcone Futro oraz Brzozową Łapą próbującego wspiąć się po kamiennej ścianie w ucieczce przed borsukiem. Uczniowi nie udaje się to, jednak udaje się mu schronić w skalnej szczelinie. Zauważa też Ognistą Gwiazdę, Piaskową Burzę, Zakurzoną Skórę oraz Ciernistego Pazura próbujących powstrzymać kolejne borsuki przed wejściem do obozu. Podczas walki Wiewiórczy Lot próbuje przedostać się pomiędzy atakującymi zwierzętami do Rozżarzonej Skóry, ponieważ Szczawiowy Ogon zaczęła się kocić. W tym samym czasie Piaskowej Burzy i Ciernistemu Pazurowi udaje się wypędzić z obozu dwa borsuki. Gdy Wiewiórczy Lot pomaga starszyźnie oraz Stokrotce i jej kociętom opuścić obóz słyszy, jak kolejne borsuki dołączają do walki. Kotka zauważa ciężko rannego Okopcone Futro i biegnie mu na pomoc. Chwilę później, atakuje ich borsuk, który zabija szarego kocura. Przez na wpół zagojone rany na futrze walczącego zwierzęcia Wiewiórczy Lot rozpoznaje w napastniczce borsuczycę, którą wraz z młodymi Klan Pioruna wygnał ze swojego terytorium. Gdy Wiewiórczy Lot pomaga Jesionowemu Futru walczyć z kolejnym zwierzęciem, widzi, jak Paprociowe Futro zmaga się z młodszym borsukiem u wejścia do żłobka. Ostatecznie czarno-białe zwierzę wdziera się do legowiska.

W tym samym czasie Liściasta Sadzawka i Wronie Pióro wracają do klanów. Wojownik chce najpierw odprowadzić medyczkę do Klanu Pioruna, aby nie szła tam bez ochrony przed atakującymi borsukami. Gdy docierają do obozu, widzą, jak zwierzęta sieją tam spustoszenie. Liściasta Sadzawka szuka wzrokiem Północy i zastanawia się, czy inne borsuki nie zabiły jej za zdradę. Medyczka zauważa tuż obok żłobka, czarno-białą bestię atakującą Wiewiórczy Lot. Kotka wraz z pomocą Wroniego Pióra odpędzają borsuka od rudej kotki, która mówi, że jednemu zwierzęciu udało się wtargnąć do żłobka. W środku para pokonuje kolejnego borsuka, który zbliżał się Szczawiowego Ogona. Później okazuje się, że jedna z bestii zabiła Rozżarzoną Skórę.

Wiewiórczy Lot widzi, jak jej ojciec i Ciernisty Pazur walczą z borsukiem o długich nogach oraz kolejnego, pędzącego w stronę żłobka. Kotka chce pomóc Jesionowemu Futru w obronie, ale zauważa przerażoną Białą Łapę przyciśniętą do resztek bariery i stojącą nad nią borsuczycę. Ruda wojowniczka szybko orientuje się, iż jest to Północ, która przyprowadziła odsiecz z Klanu Wiatru. Dzięki wojownikom z wrzosowiska kotom udaje się pokonać borsuki. Północ przedstawia się Klanowi Pioruna i opowiada o próbach odwiedzenia swoich pobratymców od ataku oraz o ostrzeżeniu Klanu Wiatru. Wspomina, iż borsuki najbardziej nienawidzą Klanu Rzeki, ponieważ stamtąd zostały najpierw wygnane, jednak nie sądzi, aby ponownie chciały atakować klany.

Zachód słońca

Podczas rozmowy z Ciemną Pręga w Mrocznej Puszczy Tygrysia Gwiazda wspomina o tym, jak Jastrzębi Mróz przegnał borsuka z terenów Klanu Rzeki.

W trakcie naprawy obozu Jeżynowy Pazur opowiada Burzowemu Futru oraz Potokowi o ataku borsuków. Później koty rozmawiają z Północą, która żałuje, iż nie mogła bardziej pomóc w obronie. Gdy Liściasta Sadzawka sprawdza stan zdrowia starszyzny Mysie Futro i Długi Ogon wspominają, że jeden borsuk próbował się do nich dostać, jednak bez problemu go przegonili. Bitwa przeciwko borsukom, a także zniszczenia przez nie dokonane, są później jeszcze wielokrotnie przywoływane.

Ognista Gwiazda oferuje Północy, aby przenocowała w ich obozie, jednak borsuczyca odmawia i mówi, iż niepotrzebnie jej dziękują za pomoc, ponieważ nie udało się jej powstrzymać jej pobratymców. Przed odejściem borsuczycy Wiewiórczy Lot bezskutecznie próbuje ją przekonać, by zamieszkała bliżej klanów.

Liściasta Sadzawka wspomina swój sen, w trakcie powrotu do klanów, w którym widziała, jak borsuk zabija Rozżarzoną Skórę.

Podczas swojego spotkania z ojcem i przyrodnim bratem w Mrocznej Puszczy Jeżynowy Pazur opowiada swoim krewnym o bitwie z borsukami oraz wspomina, iż jako zastępca miał łapy pełne roboty przy pracach nad naprawą obozu.

Po odejściu Stokrotki z klanu Obłoczny Ogon rozpacza, że choć obiecywał ją chronić, to pewnie nie czuła się bezpiecznie z powodu obawy przed kolejnym atakiem borsuków.

Potęga Trójki

Widzenie

Burzowe Futro narzeka, że las wciąż cuchnie borsuczycą, którą przepędziła Wiewiórczy Lot.

Podczas dziennego zgromadzenia Sójcza Łapa ma wizję, w której zostaje pogrzebany żywcem w borsuczej norze. Później okazuje się, że w trakcie swojej konkurencji wpadli do niej Lwia Łapa i Bryzowa Łapa. Ostatecznie nic poważniejszego im się nie dzieje, dzięki szybkiej reakcji Sójczej Łapy.

Mroczna rzeka

W legowisku starszyzny Rozżarzona Łapa oznajmia, że lisy są niczym w porównaniu z borsukami i ma nadzieję, że już nigdy więcej żadnego nie zobaczy. Jej słowa bardzo dziwią Osrokrzewiastą Łapę, ponieważ jej przyjaciółka nigdy nie spotkała borsuka.

W trakcie treningu bitewnego Jesionowe Futro uczy Lwią Łapę ruchów do obrony przed borsukami. Uczniowi początkowo się nie udaje, jednak później idzie mu znacznie lepiej dzięki pomocy Tygrysiej Gwiazdy, który w trakcie sparingu ze złotym uczniem udawał borsuka.

Wyrzutek

Podczas rozmowy o podróży do miejsca, w którym tonie słońce Burzowe Futro wspomina borsuczycę Północ.

Szykując się na atak na obóz włóczęgów, Bryzowa Łapa mówi, że powinni wyć, jakby goniło ich stado borsuków, aby nastraszyć przeciwników. Kamyk patrzy się na ucznia ze zdziwieniem i pyta się go, czym jest borsuk. Czarny kocur tłumaczy, że są to duże, przerażające zwierzęta o ogromnych zębach.

Zaćmienie

Gdy Rozżarzona Łapa jest w legowisku medyka po zranieniu swojej nogi, Sójcza Łapa kłóci się z Liściastą Sadzawką, ponieważ jego zdaniem medyczka zdecydowanie więcej myśli o Rozżarzonej Skórze niż o pacjentce. Uczeń nagle widzi wspomnienie jego mentorki — borsuk wpadający do żłobka i kłapiący zębami na Rozżarzoną Skórę broniącej Szczawiowego Ogona oraz jej kocięta.

Długie cienie

Północ spotyka się z założycielami czterech klanów. Przywódcy są wściekli na borsuczycę za wyjawienie ich tajemnic Solowi. Wyjaśnia ona, że klany nie potrzebują sekretów, aby ochronić się wrogami. Borsuczyca nie przyznaje się do błędu i odchodzi.

Sójcza Łapa opowiada swojemu rodzeństwu, że widział w borsuka w swoim śnie. Lwi Płomień i Ostrokrzewiasty Liść szukają jakichkolwiek śladów zwierzęcia, jednak nic nie znajdują. Uczeń medyka nie jest tym pocieszonym; wciąż ma poczucie, że Klan Gwiazdy ostrzega go przed czymś. Później Sójcza Łapa opowiada Liściastej Sadzawce o swojej wizji. Kotka sądzi, że była to Północ, o której opowiada młodszemu kocurowi.

W trakcie spotkania medyków przy Księżycowej Sadzawce Sójcza Łapa rozmawia z borsuczycą, która wyjawia mu, że kiedyś spotkała się z Solem i opowiedziała mu o klanach. Następnie mówi uczniowi, że musi on przywrócić wiarę w Klanie Cienia w Klan Gwiazdy.

Starożytni mają problemy z borsukami, które zajmują część lasu i przepłaszają z niego każdego kota. Podczas wspólnego polowania z Rzeką Świtającą, Księżyca Połową oraz Wyskokiem Rybim Sójcza Łapa natrafia na miejsce, w którym powinien być obóz Klanu Pioruna. Uczeń medyka jest zbyt zaskoczony zmianami w otoczeniu i dopiero po chwili zauważa, iż pełno jest tam borsuków. Później, Starożytni postanawiają opuścić jezioro, aby znaleźć nowy dom z dala od Dwunożnych i czarno-białych zwierząt.

Wschód słońca

Gdy klan zastanawia się nad tym, jak odnaleźć Sola, Ostrokrzewiasty Liść wspomina, iż spotkał się on kiedyś z Północą. Jeżynowy Pazur uznaje to za świetny trop i za zgodą Ognistej Gwiazdy prowadzi patrol do nory borsuczycy. Po przybyciu grupy okazuje się, że legowisko jest puste. W międzyczasie Północ odwiedza Sójcze Pióro w śnie i wyznaje mu, że Sol nie zabił Jesionowego Futra.

Omen Gwiazd

Czwarty uczeń

Podczas zgromadzenia koty zastanawiają się, co patrol udający się w górę rzeki może znaleźć u kresu swojej wędrówki. Lisia Łapa mówi, że mogą tam być borsuki i twierdzi, iż nie byłby zaskoczony, gdyby to przez nie wyschło jezioro. Później, w trakcie misji Gołębia Łapa wyczuwa zapach czarno-białego zwierzęcia, jednak jest ono zbyt daleko, aby było zagrożeniem.

Szepty nocy

Płonący Ogon podąża starą borsuczą ścieżką nad jezioro.

Znak księżyca

Na zgromadzeniu Mglista Gwiazda informuje inne klany o borsuku, którego przegnał patrol Klanu Rzeki. Jesionowa Stopa pyta się, czy zwierzę jest zagrożeniem też dla innych klanów, jednak przywódczyni odpowiada, że nie mają się czego obawiać, ponieważ uciekło ono w stronę siedliska koni.

W Mrocznej Puszczy Bluszczowa Sadzawka uczy Wydrążoną Łapę ruchów bitewnych, których używa się do walki z większymi przeciwnikami, na przykład z lisami lub borsukami.

Zapomniana wojowniczka

Sol przechwala się przed młodszymi członkami Klanu Pioruna, że niegdyś samodzielnie pokonał borsuka i twierdzi, iż walka z tymi zwierzętami nie jest trudna, jeśli wie się jak je łatwo pokonać. Przysłuchująca się temu Gołębie Skrzydło ma nadzieję, że przysłuchujący się temu uczniowie nie wezmą sobie jego słów do serca.

Sójcze Pióro pokazuje Rozżarzonemu Sercu wspomnienia z jej poprzedniego życia — w tym atak borsuków na obóz Klanu Pioruna oraz jak jedno z czarno-białych zwierząt zabiło Rozżarzoną Skórę.

Ostatnia nadzieja

Borsuczyca Północ wraz z Ostańcem przychodzi na spotkanie z kotami Klanu Gwiazdy i przekazują zebranym starożytną przepowiednię nakazującą klanom zmierzenie się z siłami Mrocznej Puszczy. Pojawia się ona także, gdy antyczny kocur ukazuje się trójce z przepowiedni, którym udziela porad. Wraz z nią są duchy Starożytnych.

W trakcie bitwy przeciwko Mrocznej Puszczy Szara Pręga jako pierwszy zauważa biegnącą w ich stronę Północ i ostrzega, że jest ona po ich stronie. Borsuczyca od razu rzuca się w wir walki. Później, gdy Wystrzępiony Ogon atakuje Lwiego Płomienia, szepcze ona złocistemu kocurowi, że jego przeznaczenie zostało już wyznaczone, po czym odbiega. Kocur z Mrocznej Puszczy szydzi, iż Lwiego Płomienia nie uratuje jego borsucza przyjaciółka. Północ bierze udział także w obronie obozu Klanu Pioruna, w trakcie której Gołębie Skrzydło najpierw widzi, jak borsuczyca pada pod natłokiem ciosów wrogich wojowników, a później jak z pomocą duchów przegania część patrolu Ostowego Pazura.

Po bitwie Gołębie Skrzydło tuż za swoimi pobratymcami widzi dwa niewyraźne kształty — jeden przypominający borsuka, a drugi bezwłosego kota. Kotka słyszy ich ledwie słyszalne podziękowania oraz zapowiedź świetlanej przyszłości.

Świt Klanów

Szlak słońca

Barda ostrzega koty podążające za szlakiem słońca przed nowymi wrogami — nie będą to tylko ptaki, ale także lisy, borsuki oraz potencjalnie inne koty.

Borsuk zabił matkę Płatka i Lisa, gdy ci byli kociętami, jednak nie zrobił im krzywdy. Kocurek odgraża się zwierzęciu, jednak koteczka wie, iż nie są oni w stanie cokolwiek mu zrobić. Rodzeństwo jest przerażone i ma nadzieję, że bestia nie powróci. Wiele księżyców później Płatek opowiada o ataku borsuka kotom z Obozu Nieba Czystego.

Uderzenie pioruna

W trakcie poszukiwań Ślepi Sowich grupa wchodzi do borsuczej nory. Skrzydło Szare przygląda się z mieszaniną przerażenia i ciekawości nieznanemu mu zwierzęciu. Cień Wysoki wyjaśnia kocurowi, że jest to borsuk. Chwilę potem zwierzę rzuca się na koty, które od razu przed nim uciekają oraz próbują je zgubić w tunelach. Podczas pogoni Szczyt Szczerbaty rani bestię, natomiast jej udaje się zadrapać nogę Ślepi Sowich. Ostatecznie borsukowi nie udaje się złapać kotów i niezadowolone wraca do swojej nory. Później, w obozie na wrzosowisku Ogon Żółwia jest wściekła, że borsuk prawie zabił jej syna.

Pierwsza bitwa

Podczas ucieczki spod Czterech Drzew przed kotami Nieba Czystego Piorun wbiega do nory borsuka, gdzie natrafia na jej mieszkańca. Kocur zaczyna przepraszać rozwścieczone zwierzę, które zaczyna go gonić. Piorun ucieka tunelem zbyt wąskim, aby mógł przecisnąć się przez niego borsuk, dzięki czemu udaje mu się bezpiecznie zbiec.

Gorejąca Gwiazda

Myszouchy chwali się, że kiedyś udało mu się pokonać borsuka.

W trakcie bitwy przeciwko Jednookiemu Rzeka Falująca prowadzi koty mające uratować Niebo Czyste poprzez porzucone leże borsuka.

Las podzielony

Gdy Piorun podąża za Niebem Czystym, aby upewnić się, czy bezpiecznie wróci on do swojego obozu, widzi, jak jego ojciec zostaje zaatakowany przez borsuka. Rudzielec rzuca się starszemu kocurowi na ratunek, jednak zwierzę kontynuuje wymierzanie ciosów Niebu Czystemu. Borsuk puszcza szarego kocura dopiero po tym, jak Piorun dotkliwie zranił nogę czarno-białej bestii, czym ją jeszcze bardziej rozwściecza. Rzuca się ona w pogoń za uciekającym Piorunem, ale ostatecznie gubi jego ślad. Po odejściu borsuka kocury martwią się, że może on powrócić. Później, w obozie na wrzosowisku, Piorun opowiada swoim pobratymcom o ataku czarno-białego zwierzęcia.

Mroczna Wizja

Misja ucznia

Roziskrzona Łapa myśli, że Olchowa Łapa budzi ją, aby ostrzec ją przed lisami bądź borsukami. Później, gdy kocur odwiedza żłobek Miódka mówi Rosochatce, iż uczniowie walczą z borsukami, po czym starsza koteczka bawi się z bratem w przeganianie borsuka.

Piorun i cień

Olchowa Łapa z przekąsem zauważa w myślach, że czasem łatwiej byłoby być nauczanym przez borsuka niż przez Sójcze Pióro. Później medyk chwali swojego ucznia za wyrażenie swojej opinii przed kotami z innych klanów, co jego zdaniem jest znacznie trudniejsze niż wykłócanie się z takim starym borsukiem jak on.

Rzeka ognia

Purchawka myśli, że Sójcze Pióro stracił wzrok przez borsuka lub psa.

W scenie dodatkowej Wierzbowy Blask pyta się Sójczego Pazura czy został on zraniony przez borsuka, jednak kocur ze zmieszaniem odpowiada, że pobił się z Sowim Nosem.

Gniew burzy

Rosochata Gałązka przypomina sobie opowieści Liliowego Serca o borsukach i lisach mieszkających na terenach pomiędzy terytoriami klanów a górami. Później Słodowy mówi, że w czasie nieobecności Klanu Nieba w wąwozie mogły zamieszkać borsuki.

Złamany Kodeks

Zaginione gwiazdy

Cienista Łapa bawi się ze swoimi siostrami w walkę z borsukiem; Skocznemu Krokowi przypadła rola czarno-białego zwierzęcia.

Skryte cienie

Podczas lekcji skradania się Zroszony Skok narzeka, że Korzenna Łapa dyszy niczym borsuk.

Bezgwiezdny Klan

Rzeka

Mglista Gwiazda każe Trzcinowemu Wąsowi poinformować członków następnego patrolu granicznego, aby sprawdzili, czy na terytorium Klanu Rzeki wciąż jest borsuk. Później zastępca nie wraca z patrolu, a Mroźna Łapa martwi się, iż mógł dopaść go lis bądź borsuk. Gdy koty Klanu Rzeki odnajdują zwłoki Trzcinowego Wąsa, uczennica medyczki zauważa zadrapania biegnące wzdłuż kręgosłupa kocura i myśli, że mogły je zrobić pazury czarno-białego zwierzęcia. Jednak Kręcone Pióro nie zgadza się z nią i mówi, iż zabił go upadek z wysokości.

Cień

Świetlisty Skok, Skoczny Krok i Wężowy Ząb dla zabawy postanawiają krzyczeć o ataku borsuków, aby obudzić Płonacego Ognia.

Piorun

Mroźna Łapa w reakcji na wiadomość od Rzecznej Gwiazdy myśli ze złością, że to borsuki mają paski, a nie Drogi Grzmotu.

Gdy Słoneczny Promień wędruje po terytorium Klanu Pioruna przez chwilę myśli, iż weszła do nory borsuka. Później podczas swojej próby zastanawia się nad miejscem, do którego powinna się udać. Jednym z jej pomysłów jest pójście w pobliże leża czarno-białego stworzenia.

Wiatr

Jeżynowy Pazur opowiada Gofrowi oraz Osie o podróży do miejsca, w którym tonie słońce i o spotkaniu z borsuczycą o imieniu Północ. W trakcie zabawy z kociętami Plamistego Futra Zatokowy Blask udaje borsuka, a później dołącza do nich Słoneczny Promień.

Zmienne Nieba

Misja starszych

Po powrocie z patrolu Gruzowy Nos i Nektarowa Pieśń zgłaszają Liściastej Gwieździe, że znaleźli na terytorium Klanu Nieba nowe leże borsuka oraz wyczuli zapach tego zwierzęcia. Jastrzębie Skrzydło sugeruje zaatakowanie go od razu, jednak przywódczyni chce najpierw wszystko przemyśleć. Parę dni później Liściasta Gwiazda przedstawia swojemu zastępcy jej plan: poprowadzi ona patrol, który przegna czarno-białego drapieżnika, natomiast Jastrzębie Skrzydło będzie w międzyczasie strzegł obozu. Kotka ogłasza to reszcie klanu, jednak ku jej zaskoczeniu jej pobratymcy milczą. Po chwili Trzcinowy Pazur cicho wyznaje, iż nie uważa walki z borsukiem za dobry pomysł, ponieważ nawet jedno z tych zwierząt może dotkliwie okaleczyć kota, zanim zostanie wygnane. Zgadza się z nią Gruzowy Nos, który dodaje, że po zapachu można wywnioskować, że prawdopodobnie na ich terytorium osiedlił się więcej niż jeden borsuk. Cały klan jest tym zaniepokojony, co rozdrażnia przywódczynię, która zauważa, iż jeśli jedno z tych zwierząt zamieszka na stałe na ich terytorium, to niedługo pojawi się ich więcej. Liściasta Gwiazda ogłasza imiona wojowników, którzy pójdą wraz z nią przegnać czarno-białego drapieżnika i kończy zebranie, by natychmiast wyruszyć.

W pobliżu borsuczej nory Liściasta Gwiazda rozkazuje wojownikom stać w pobliżu i zaatakować zwierzę, gdy tylko wystawi nos z tunelu. Gdy koty czekają, aż czarno-biały drapieżnik się pojawi, Gruzowy Nos zauważa, że zapach borsuka jest tak intensywny, że musiało zostawić go więcej niż jedno zwierzę, jednak przywódczyni się z nim nie zgadza. Chwilę później z nory wyłania się czarno-biała bestia, którą patrol od razu zaczyna atakować. Jednak drapieżnik cofa się w głąb tunelu, tym samym utrudniając kotom wymierzanie im ciosów oraz ułatwia mu obronę. Borsukowi udaje się pochwycić zębami nogę Szybującej Rysy, którego próbuje wciągnąć do swojego leża. Na ratunek kocurowi przychodzi Trzcinowy Pazur. Wojowniczka wymierza czarno-białej bestii parę ciosów w pysk; po chwili zwierzę puszcza rudawobrązowego kota i wychodzi z nory, by dalej go atakować. Korzenny Skok oraz Trzcinowy Pazur rzucają się na borsuka, jednak ten od razu ich z siebie zrzuca. Koty kontynuują atak, poprzez wymierzanie ciosów i szybkie odskakiwanie poza zasięg przeciwnika, jednak ich ruchy są niezdarne oraz nieskoordynowane. Nagle Liściasta Gwiazda słyszy, jak Strzyżykowy Lot wyje z bólu. Gruzowy Nos miał rację co do dziwnie intensywnego zapachu - kolejna bestia wyszła z nory. Przywódczyni chce wydać rozkaz do odwrotu, lecz jej wzrok przykuwa kolejny czarno-biały kształt, mniejszy niż pozostałe dwa. Kocica chce wymierzyć mu cios, ale zostaje odepchnięta przez Szybującą Rysę. Okazuje się, że nie był to kolejny borsuk; Szpacza Łapa postanowił pójść za patrolem, by pomóc w walce. W tym samym momencie jedna z czarno-białych bestii zatapia zęby w szyi Szybującej Rysy. Korzenny Skok oraz Wróbla Skóra pomagają mu się uwolnić, a Liściasta Gwiazda nakazuje odwrót. Wszystkim kotom udaje się uciec, jednak niedługo potem Szybująca Rysa umiera z powodu ran odniesionych w walce.

W międzyczasie Księżycową Łapę budzą krzyki; Błyszcząca Łapa myśli, że borsuk atakuje obóz. Okazuje się jednak, że Wiśniowy Zachód została zraniona przez lisa w trakcie patrolu.

W obozie Klanu Nieba Liściasta Gwiazda przekazuje swoim pobratymcom wieści o śmierci Szybującej Rysy. Przywódczyni nie może przestać myśleć, o tym, że gdyby jej wzrok nie zawodził, to nie wzięłaby Szpaczej Łapy za borsuka i wojownik wciąż by żył. Kotka zasypia w trakcie czuwania, co zauważa Trzcinowy Pazur, która oskarża Liściastą Gwiazdę o nieszanowanie kota, który zginął przez jej plan. Wojowniczka chce, by klan zagłosował za zmianą przywódcy z powodu niekompetencji obecnej liderki w trakcie walki z borsukami. Jednak według wyników głosowania Liściasta Gwiazda powinna pozostać przywódczynią.

Podczas zgromadzenia przy Księżycowej Sadzawce Piegowate Życzenie wspomina o borsukach, które zamieszkały na terytorium jej klanu. O potyczce z czarno-białymi zwierzętami opowiada również Brzozowe Pióro Brunatnej Skórze. Kocur dowiedział się o tym, co zaszło w Klanie Nieba dzięki Urwiskowej Poświecie.

Liściasta Gwiazda przeprasza Szpaczą Łapę o oskarżenie go o śmierć Szybującej Rysy oraz przyznaje się, że z ginął on przez jej pomyłkę - gdyby kocica nie pomyliła ucznia z borsukiem, to wojownik wciąż by żył. Po rozmowie z młodym kocurem przywódczyni podchodzi do Jastrzębiego Skrzydła, by przedstawić mu jej nowy plan na pozbycie się czarno-białych drapieżników z terenów Klanu Nieba. Jednak zastępca jej przerywa i prosi Liściastą Gwiazdę, aby pozwoliła mu na samodzielne zajęcie się problemem. Przywódczyni ostatecznie się zgadza, więc szary kocur mówi o swoim pomyśle - wojownicy zaatakują borsuki, gdy te będą spać. Później, Liściastą Gwiazdę buzi ze snu radosne wycie, powracającego zwycięsko patrolu; Zajęczy Sus ma nawet trofeum - ogon borsuka, który ma zawieszony wokół szyi. Jastrzębie Skrzydło wyjaśnia przywódczyni, że zabili samca oraz przepędzili samicę wraz z młodymi.

Superedycje

Misja Ognistej Gwiazdy

W trakcie patrolu granicznego Okopcona Łapa wyczuwa dziwny zapach, który okazuje się należeć do borsuka. Grupa kotów podąża za tropem do Wężowych Skał, jednak urywa się on tuż przed kamieniami. Uczeń zgłasza to wojownikom, ale nie dostaje odpowiedzi, ponieważ zostaje on zaatakowany przez borsuka. Wierzbowa Skóra odpycha syna spod łap zwierzęcia, które łamie jej kark. Ognista Gwiazda oraz Jesionowe Futro rzucają się na jego bok, natomiast Ciernisty Pazur atakuje jego oczy. Borsuk poddaje się i ucieka, a wojownicy rzucają się w pogoń za nim. Ognista Gwiazda każe im wracać i przysłuchuje się oddalającym się krokom borsuka. W obozie członkowie patrolu opowiadają o starciu ze zwierzęciem, które zabiło Wierzbową Skórę. Koty Klanu Pioruna wielokrotnie obawiają się ponownego spotkania z czarno-białą bestią. Później Szara Pręga wspomina, że patrol Obłocznego Ogona wyczuł zapach borsuka w pobliżu granicy z Klanem Cienia.

W trakcie ich misji Piaskowa Burza informuje Ognistą Gwiazdę, że w wąwozie nie ma żadnego zapachu lisa lub borsuka. Podczas zgromadzenia rekrutującego nowych członków Klanu Nieba przywódca mówi, iż życie w klanie zapewnia ochronę przed wszelakimi niebezpieczeństwami, w tym borsukami.

Przepowiednia Błękitnej Gwiazdy

Błękitne Futro wraz ze Śnieżnym Futrem straszą napotkanego pieszczocha opowieściami o tym, jak klanowe koty potrafią urosnąć do rozmiaru borsuka, gdy są wściekłe oraz o jedzeniu kości.

Sezony później Błękitne Futro wspomina, że klan uznał, iż jej kocięta zostały porwane przez lisa bądź borsuka. Wspomina także o Obciętym Ogonie, który został mocno okaleczony w walce z tym zwierzęciem.

Przeznaczenie Klanu Nieba

Rozbrzmiewająca Pieśń prosi Drobną Chmurę o towarzyszenie jej podczas zbierania ziół na wypadek, gdyby medyczka napotkała borsuka lub lisa. Później w trakcie treningu bitewnego Liściasta Gwiazda i Kozia Burza uczą zgromadzone koty zasad walki z różnymi drapieżnikami.

Obietnica Krzywej Gwiazdy

Podczas swojej podróży do Wysokich Skał Krzywek uważnie obserwuje, czy nie ma w pobliżu żadnych borsuków bądź lisów.

Tajemnica Żółtego Kła

W trakcie patrolu łowieckiego Orzechowy Wąs narzeka, że polowanie poszłoby im jeszcze lepiej, gdyby nie borsuk, który wprowadził się na ziemie Klanu Cienia. Podczas gdy wojownicy dyskutują sprawę czarno-białego zwierzęcia, Lisia Łapa chwali się, iż kompletnie nie boi się borsuków. Jej mentor, Śnieżycowe Skrzydło, ze złością odpowiada, że tylko mysie móżdżki tak sądzą, ponieważ są to najniebezpieczniejsze zwierzęta żyjące w lesie.

Borsuczyca atakuje Postrzępioną Skórę, gdy ten w trakcie samotnej wędrówce po lesie zbliża się za bardzo do jej leża z młodymi borsukami. Zwierzę uwięziło wojownika pośród cierni i zadaje mu ciosy jeden za drugim. Zdaje się ona kompletnie nie przejmować atakami napastnika, które są łagodzone przez jej grube futro. Na ratunek Postrzępionej Skórze przychodzi Żółty Kieł, która rzuca się na grzbiet borsuczycy, aby odciągnąć uwagę czarno-białego drapieżnika od jej pobratymca. Dzięki temu dwójce wojowników udaje się uciec przed borsuczycą. Później, Cedrowa Gwiazda każe Żółtemu Kłowi zebrać patrol, aby przegnać czarno-białe zwierzę z lasu. Klan Cienia jest tym podekscytowany; Osmolony Wiatr, którego brat ucierpiał w ataku borsuka, chce zemsty, natomiast Lisia Łapa oraz Wilcza Łapa nie mogą doczekać się swojego pierwszego starcia z tym zwierzęciem. Jednak Żółty Kieł nie podziela ich entuzjazmu i w duchu wolałaby, aby borsuczyca mogła w spokoju wychować swoje młode. Mimo to posłusznie prowadzi patrol do miejsca, w którym było leże. Ku jej uldze okazuje się jednak, że borsuczyca odeszła wraz ze swoimi młodymi i porzuciła swoją norę. Patrol gratuluje Żółtemu Kłowi sprawienia swoim atakiem, że zwierzęta postanowiły wynieść się z terytorium Klanu Cienia. Później wiele kotów Klanu Cienia zauważa, że od ataku borsuka szara kotka znacznie lepiej dogaduje się z Postrzępioną Skórą.

Przybrane rodzeństwo Złamanka wyśmiewa go, mówiąc, że jego matką mógł być borsuk.

Paprociowy Cień postanawia nazwać swojego syna Borsuczkiem po jego pręgach na pyszczku, które przypominają pasy na pysku borsuka.

Odwet Wysokiej Gwiazdy

Biała Jagoda narzeka, że przez to, że Płomienna Skóra chrapie niczym borsuk, przez co śniło mu się, że wpadł do borsuczej nory.

Renka żartobliwie nazywa Wysokiego Ogona starym zrzędliwym borsukiem.

Burza Jeżynowej Gwiazdy

Podczas niezwykle wietrznej nocy Jeżynowa Gwiazda ma dziwne sny o słonej wodzie oraz wpadaniu przez dziury prosto na grzbiety borsuków.

W trakcie dyskusji o nowych granicach po powodzi Ziarnista Łapa sugeruje, iż mogą polować na nienależących do żadnego klanu terenach położonych dalej od jeziora. Makowy Mróz nie uważa tego za dobry pomysł, ponieważ może się tam roić od borsuków i lisów. Mimo to Klan Pioruna postanawia wysłać tam patrol zwiadowczy, aby sprawdzić, czy te ziemie są faktycznie zamieszkane przez inne drapieżniki. Tuż po wejściu do obcego lasu Jeżynowa Gwiazda wyczuwa zapachy tych zwierząt, jednak żadnego z nich nie spotykają.

Po walce z lisem przywódca tłumaczy kotom domowym, z którymi był na patrolu, że Klan Pioruna dość często musi przeganiać borsuki i lisy z jego terytorium. Pieszczochy nie dowierzają mu, więc Jeżynowa Gwiazda wyjaśnia, jak walczy się z borsukami i na prośbę Janki demonstruje jeden ruch. W tym samym momencie przychodzi Wiewiórczy Lot, która usłyszała, że patrol rozmawia o tych zwierzętach. Podczas innego patrolu z kotami domowymi pręgowanemu kocurowi zdaje się, że czuje zapach tych czarno-białych drapieżników. Chwilę potem wyczuwa, iż przechodziły tędy co najmniej dwa borsuki i znajduje ich odchody.

Podczas patrolu Jeżynowa Gwiazda tłumaczy pozostałym kotom, że będą szukać śladów świadczących o tym, że borsuki przekroczyły granicę. Pajęcza Noga, Janka i Bursztynowa Łapa droczą się pomiędzy sobą o to, jakby się zachowali, gdyby naprawdę spotkali te czarno-białe drapieżniki. Szybko jednak przerywają, ponieważ znajdują ślady niedawnej obecności tych zwierząt. Na ich podstawie Jeżynowa Gwiazda prowadzi patrol aż do granicy z Klanem Cienia.

Milka zgłasza Jeżynowej Gwieździe, iż jej patrol wyczuł świeży zapach borsuka w pobliżu granicy z Klanem Cienia. Przywódca zbiera grupę, aby to sprawdzić. Do dotarciu na miejsce czuć wyraźny smród tych zwierząt, a także woń kociego strachu. Chwilę później pojawia się patrol Klanu Cienia, którego członkowie są ranni po niedawnej walce. Od swoich pobratymców odłącza się na chwilę Brunatna Skóra, która opowiada o problemach jej klanu z borsukami, przez które nie mogą polować na terenach położonych dalej od jeziora i prosi o pomoc. Po powrocie przywódca naradza się wraz ze swoimi wojownikami na ten temat. Większość z nich jest przeciwna angażowaniu się w konflikt. Jeżynowa Gwiazda postanawia, że da Klanowi Cienia ćwierć księżyca na poradzenie sobie z ich problemem i później, gdy zajdzie taka potrzeba, im pomoże. Aby się przygotować do potencjalnej bitwy, Klan Pioruna ćwiczy ruchy do walki z borsukami. Po treningu Liściasta Sadzawka mówi do przywódcy, że Rozżarzone Serce nie powinna brać udziału w starciu, ponieważ borsuki zabiły ją w poprzednim życiu.

Dwa dni później podczas patrolu Jeżynowa Gwiazda spotyka Brunatną Skórę, której obiecuje, iż Klanu Pioruna pomoże Klanowi Cienia z borsukami. Kotka wyjawia, że Jarzębinowa Gwiazda zamierza zaatakować tej samej nocy.

Gdy przywódca wraz ze swoimi wojownikami przybywa na miejsce bitwy, zauważa, że na polanie roi się od wściekłych borsuków oraz widzi parę kotów pomiędzy nimi. Jarzębinowa Gwiazda zauważa patrol i odwarkuje, że nie prosił o pomoc. W tym samym momencie czarno-białe zwierzę uderza go mocno w głowę. Jeżynowa Gwiazda chce pomóc kocurowi, jednak wyprzedza go Sowi Pazur, który odciąga borsuka. Przywódca chwilę później widzi, jak borsuk trzyma Fretkowego Pazura w zębach i potrząsa nim niczym zwierzyną. Brązowy kocur wymierza drapieżnikowi jeden cios za drugim, przez co puszcza on wojownika. Później Jeżynowy Pazur zauważa Makowy Mróz walczącą z jednym borsukiem oraz Gołębie Skrzydło broniącą wojownika Klanu Cienia przed inną bestią. Kwitnący Zachód, Różany Płatek i Jagodowy Nos razem atakują borsuka, który jest zdezorientowany atakami ze wszystkich stron. Lwi Płomień wraz z Sosnowym Nosem i Mysi Wąs z Gronostajowym Futrem walczą z kolejnymi dwoma. Podczas bitwy mają okazję wykazać się też pieszczochy, które tymczasowo mieszkają w Klanie Pioruna - Janka i Franio pokonują razem jednego borsuka. Chwilę potem Jeżynowa Gwiazda pomaga Osmolonemu Futru w walce z kolejnym czarno-białym zwierzęciem. Liliowa Łapa wgryza się w ogon jednego z borsuków i trzyma go, do momentu aż drapieżnik zaczyna uciekać. Jeżynowa Gwiazda z przerażeniem widzi, jak dwa borsuki atakują Brunatną Skórę, której na pomoc przybiega Wiewiórczy Lot. Ruda kotka rzuca się z gałęzi na jedną z bestii i drapie jej grzbiet. W tym samym czasie szylkretowa wojowniczka i jej brat wspólnie przeganiają drugiego borsuka. Później, z pomocą Trzmielej Pręgi, przywódca ratuje Wroniego Mroza przed kolejnym drapieżnikiem oraz widzi, jak Gołębie Skrzydło i Tygrysie Serce w idealnej synchronizacji wymierzają ciosy młodemu borsukowi. Na polu bitwy wciąż pozostał największy i najbardziej krwiożerczy z czarno-białych drapieżników, który postanawia rzucić się na dwóch uczniów Klanu Cienia. Na ratunek śpieszą im Jeżynowa Gwiazda oraz Janka, która, by pokonać bestię, prowadzi ją do pobliskiego strumienia, pod którego powierzchnią jest mały pień drzewa, którego się chwytają, aby nie utonąć. Borsuk, który nie miał o nim pojęcia, wpada do wody i zostaje porwany przez nurt do jeziora. Po bitwie okazuje się, że jedno z czarno-białych zwierząt zabiło Zakurzoną Skórę.

Parę dni po walce Jeżynowa Gwiazda ma sen, w którym odwiedza go Ognista Gwiazda. Były przywódca gratuluje swojemu następcy, że słusznie postąpił, pomagając Klanowi Cienia z borsukami. Później, ta bitwa i jej konsekwencje są jeszcze wielokrotnie wspominane.

Wizja Lotu Ćmy

Gdy Pręga Srebrna wpada do dziury, jej rodzeństwo myśli, że mogła to być borsucza nora. Jednak Ogon Wierzbowy uspokaja ich i mówi, że ten tunel jest zbyt mały dla tego zwierzęcia. Po uratowaniu kocięcia, w obozie, Ucho Czarne opowiada matce, że jego siostrę prawie zjadł borsuk. Futro Nakrapiane od razu tłumaczy kotce, że ta nora była niezamieszkana przez żadne zwierzę.

Podróż Jastrzębiego Skrzydła

Ciemny Ogon mówi kotom Klanu Nieba, że tereny pozostałych klanów są położone o dwa dni wędrówki od opuszczonych borsuczych nor. Kiedy patrol, który miał odnaleźć pozostałe klany, dociera do tuneli zrobionych przez te zwierzęta, szybko okazuje się, iż nie są one opuszczone. Trzy zamieszkujące to miejsce zwierzęta od razu atakują patrol. Największe z nich rzuca się do szyi Kwitnącego Serca, która upadła w trakcie walki. Jastrzębie Skrzydło od razu biegnie na pomoc swojej siostrze, jednak zostaje pochwycony przez borsuka. Zwierzę zatapia zęby w barku wojownika i po uniesieniu go nad ziemię, zaczyna nim trząść, jednak puszcza go, gdy Kwitnące Serce rzuca się na grzbiet czarno-białego drapieżnika. Kocur drapie borsuka w ramię, a kotka tnie jego uszy. W międzyczasie wojownik zauważa, że pozostałe dwa zwierzęta atakują Osiego Wąsa, Kozią Burzę i Żwirową Łapę, którzy walczą zwróceni plecami do siebie. Dużemu borsukowi udaje się w końcu zrzucić z siebie Kwitnące Serce. Kotka od razu wtacza się pod brzuch napastnika i mocno go drapie. Zwierzę wydaje z siebie głośny ryk, w odpowiedzi, na który z nory wyłania się kolejny borsuk, jeszcze większy od poprzedniego. Żwirowa Łapa odłącza się od swojej grupy, by pomóc Jastrzębiemu Skrzydłu i Kwitnącemu Sercu; kotka tnie oczy obu drapieżników. Pierwszy z nich ucieka do swojej nory, a drugi leży w trawie i próbuje otrzeć ściekającą mu po pysku krew. W tym samym czasie dwa mniejsze borsuki zabijają Kozią Burzę i dotkliwie ranią Osiego Wąsa. Pozostałe trzy koty śpieszą mu na pomoc. Żwirowa Łapa, motywowana wściekłością po śmierci jej mentora, zadaje borsukom jeden cios za drugim i podgryza oraz tnie je, gdy się wycofują do swoich nor.

Po walce patrol zastanawia się, czy Ciemny Ogon ich nie okłamał i czy wiedział on, iż te nory nie były zamieszkane. Później członkowie Klanu Nieba spotykają Becię. Kotka wyjaśnia im, że odkąd pamięta pobliską kotlinę, a także dalsze tereny, zamieszkiwały borsuki i zaprzecza, aby w pobliżu były jakieś inne grupy kotów.

Gdy członkowie patrolu powracają ze swojej misji, informują Liściastą Gwiazdę o śmierci jej partnera. Później podróżujące koty konfrontują się z Ciemnym Ogonem, który próbuje wytłumaczyć im, że najwyraźniej musiał się pomylić i nie wiedział o borsukach.

Podczas szukania nowego miejsca na obóz koty Klanu Nieba zwracają szczególną uwagę na potencjalne ślady obecności lisów i borsuków.

Śmiałkowa Sadzawka podczas zabawy z kociętami udaje borsuka.

Cień Tygrysiego Serca

Podczas gdy Tygrysie Serce próbuje przekonać Osmolone Futro oraz Jałowcowego Pazura, aby nie odchodzili z Klanu Cienia, zostają oni zaatakowani przez borsuka. Zwierzę jednym ciosem odrzuca zastępcę i chwyta w szczęki łapę czarnego wojownika. Tygrysie Serce skacze na grzbiet napastnika, w który zatapia pazury, a następnie gryzie go w ucho. Borsuk puszcza Jałowcowego Pazura i przetacza się na plecy, aby zrzucić z siebie pręgowanego kocura. Osmolone Futro zaczyna atakować brzuch zwierzęcia, jednak zostaje on szybko przez nie przyszpilony do ziemi. Pobratymcy kocura pomagają mu uwolnić się; podczas tego borsukowi udaje się w końcu zrzucić z siebie Tygrysie Serce. W trakcie walki zastępca zauważa, że borsuk jest chory, co postanawia wykorzystać. Kocury ustawiają się w linii i powoli, warcząc oraz sycząc, podchodzą do czarno-białego zwierzęcia. Daje ono za wygraną i zaczyna się wycofywać.

Gdy znika Gołębie Skrzydło, koty Klanu Cienia zastanawiają się, czy nie dopadł jej chory borsuk. W trakcie swojej misji, by ją odnaleźć, Tygrysie Serce tłumaczy Purchawce, że członkowie klanów czasem muszą walczyć z borsukami oraz lisami. Gdy pręgowanemu kocurowi udaje się znaleźć Gołębie Skrzydło, wyjaśnia jej, że chciał iść a nią, jednak nie mógł z powodu ran odniesionych w walce z czarno-białym zwierzęciem. Później Tygrysie Serce tłumaczy swoim kociętom, czym jest borsuk i opowiada o swoim niedawnym starciu z jednym z nich.

Próba Wroniego Pióra

Wronie Pióro wspomina Północ. Kocur przypomina sobie, jak borsuczyca przekazała szóstce podróżujących kotów przepowiednię oraz ostrzegła go i Liściastą Sadzawkę przed atakiem jej pobratymców. Wojownik Klanu Wiatru nie chciał, aby medyczka samodzielnie wracała do klanów, ponieważ obawiał się, iż może zostać zaatakowana przez borsuki, więc zdecydował się powrócić razem z nią.

Podczas treningu z uczniami Wronie Pióro spodziewa się zobaczyć lub wyczuć w wejściu do tunelu lisa, lub borsuka, jednak zamiast tego zauważa on koniuszek białego ogona, który nie należy do żadnego z tych zwierząt.

Przysięga Szarej Pręgi

Szara Pręga wspomina śmierć Wierzbowej Skóry z łap borsuka.

Po powrocie na stare terytoria Szara Pręga prosi koty Klanu Wojowników, by pomogły chronić stodołę Jęczmienia przed borsukami. Szary kocur zleca im to, mimo że w pobliżu nie ma tych zwierząt. Małpkowa Gwiazda dobrze o tym wie, jednak nie mówi tego swoim pobratymcom, ponieważ chce, by mieli oni jakieś zajęcie do momentu, aż Szara Pręga wraz z Kłem nie wrócą. W trakcie ich misji stary kocur sugeruje samotnikowi, by nauczył koty Klanu Wojowników ruchów do walki z borsukami i lisami.

Wyznanie Pojedynczej Gwiazdy

W trakcie patrolu Strzyżykowy Lot z niepokojem wspomina o borsuku, o którym opowiadał Krzywa Gwiazda na ostatnim zgromadzeniu. Martwa Stopa wyjaśnia, że właśnie dlatego chciał poprowadzić patrol na granicę z Klanem Rzeki. Zamiast tego znajdują Warownię wraz z jej kociętami Melodią oraz Leona. Gdy patrol odprowadza koty domowe z powrotem do Siedliska Dwunożnych, natrafiają na borsuka. Wojownicy nie czekają na reakcję zwierzęcia i zamiast tego rzucają się na nie jego pierwsi - Strzyżykowy Lot i Błotnisty Pazur tną jego boki, a Martwa Stopa nurkuje pod jego brzuch. Pojedyncza Łapa też chce pomóc, jednak potyka się i brązowy wojownik musi go ratować. W międzyczasie do walki dołącza Warownia, której bardzo dobrze idzie naśladowanie ruchów klanowych kotów. Borsuk ma dość i odrzuca łapą zastępcę oraz wykorzystuje moment nieuwagi pozostałych kotów, by się im wyrwać i atakuje młodsze koty. Jednak zanim udaje mu się do nich dobiec, Warownia rzuca się na pysk zwierzęcia, a chwilę potem nadbiega reszta kotów. Borsuk daje za wygraną i ucieka.

Po powrocie do obozu Klanu Wiatru patrol opowiada o ich starciu z czarno-białym zwierzęciem oraz o odwadze Warowni, dzięki czemu kotka wraz z jej kociętami może dołączyć do klanu. W trakcie treningu bitewnego Błotnisty Pazur pokazuje uczniom ruchy do walki z borsukiem oraz każe im udawać, że leżący w pobliżu kamień jest tym zwierzęciem.

Koty, które podróżowały do miejsca, w którym tonie słońce wspominają o borsuczycy o imieniu Północ. Ich pobratymcy nie chcą w to uwierzyć, ponieważ nie wierzą, by te zwierzęta mogły być przyjazne wobec kotów i mogły mówić ich językiem.

W Klanie Gwiazdy Ognista Gwiazda dziękuje Pojedynczej Gwieździe za pomoc w walce z borsukami, gdy te napadły na obóz Klanu Pioruna.

Dom Rzecznej Gwiazdy

Rzeka Falująca wyczuwa zapach lisów i borsuków. Kocur jest tym zaniepokojony i ma nadzieję, iż nie będzie musiał walczyć z nimi ze swoją ranną nogą. Później, w trakcie walki z Jednookim, Rzeka Falująca prowadzi pierwszych osadników przez opuszczone nory borsuków.

Serce Bluszczowej Sadzawki

Bluszczowa Sadzawka w myślach zauważa, iż nie mogłaby żyć jak Siostra, ponieważ za bardzo tęskniłaby za znajomym terytorium i nie wiedziałaby gdzie może się spodziewać najlepszego polowania, lub gdzie musiałby uważać na lisy i borsuki.

Sus Fikający wspomina, że jego dawna grupa musiała czasem walczyć z borsukami i lisami.

Beztroska Klanu Burzy

W trakcie zgromadzenia Wichrowa Łapa mówi, że nie wyobraża sobie żyć poza terytorium Klanu Wiatru, ponieważ musiałaby mierzyć się z zagrożeniem ze strony borsuków lub jastrzębi. Później, gdy Wichrowa Gwiazda myśli o przyszłości Klanu Burzy zauważa, że żaden borsuk albo lis nie zagrozi tak licznej grupie. Jednak Pustułkowe Skrzydło twierdzi, iż ich największym problemem będą inne klany, a nie drapieżniki. O potencjalnym zagrożeniu ze strony borsuków wspomina również Wroni Lot. Podczas poszukiwań nowego domu dla Klanu Burzy Wichrowa Gwiazda z niezadowoleniem zauważa, że w pobliżu najlepszych miejsc na obóz było czuć woń tych czarno-białych zwierząt. Później, Złocisty Liść budzi swoich pobratymców wyciem; przywódczyni początkowo myśli, że medyczka zauważyła borsuki, lisy lub Dwunożnych.

Nowele

Tułaczka Chmurnej Gwiazdy

Gdy Chmurna Gwiazda chodzi po zniszczonym przez Dwunożnych terytorium Klanu Nieba, zauważa, że zniknęła leśna ścieżka, z której korzystały borsuki i jelenie.

Furia Tygrysiego Pazura

Zaplątany Rzep zastanawia się, co znajduje się za granicą z Klanem Cienia. Zwęda odpowiada, że pewnie jest tam tylko więcej drzew i raczej nie spotkają lisów czy borsuków.

Życzenie Liściastej Sadzawki

Podczas opatrywania rannego oka Brzozowej Łapy Liściasta Sadzawka myśli o niedawnym ataku borsuków na obóz Klanu Pioruna. Później, gdy uświadamia sobie, że spodziewa się kociąt, zrozpaczona myśli, iż tuż przed walką z borsukami już raz zdradziła swój klan, uciekając z Wronim Piórem oraz wie, że wciąż ma wiele ran do opatrzenia po bitwie.

Wiewiórczy Lot i Liściasta Sadzawka spotykają borsuka, gdy te szukają bezpiecznego miejsca z dala od obozu, by medyczka mogła urodzić. Ruda kotka każe siostrze uciekać, lecz ta zamierza walczyć. Zwierzę warczy i podchodzi o krok bliżej do kotek, jednak nie udaje mu się zaatakować sióstr, ponieważ z pobliskiej nory wyskakuje duży lis, który rzuca się na czarno-białego drapieżnika. Dwie bestie są zbyt pochłonięte walką ze sobą, by zauważyć, że dwie kotki wpełzły do jednej z nor. Wewnątrz, Liściasta Sadzawka słyszy odgłos odchodzącego borsuka oraz triumfalne szczeknięcie lisa.

Milczenie Gołębiego Skrzydła

Po bitwie z Mroczną Puszczą Gołębie Skrzydło widzi jak borsuczyca Północ i Ostaniec najpierw skinęli głowami, a następnie odchodzą z kotliny. W myślach kotka błaga ich, by nie odchodzili.

Gołębie Skrzydło, Lwi Płomień oraz Sójcze Pióro chcą się skomunikować z Klanem Gwiazdy przy Księżycowej Sadzawce. Jednak zamiast swoich przodków spotykają się z Północą i Ostańcem. Borsuczyca wita ich oraz mówi, że domyśla się, iż zapewne chcą się oni o coś zapytać. Trójka chce dowiedzieć się, dlaczego Klan Gwiazdy zabrał ich moce, jednak borsuczyca odpowiada, że pochodziły one od sił znacznie starszych niż przodkowie klanów. Północ tłumaczy, iż moce z przepowiedni nie są już im potrzebne oraz mówi każdemu z trzech kotów, jak mogą dalej wspierać ich klan po spełnieniu się przepowiedni. Borsuczyca przypomina trójce, że nie tylko oni walczyli przeciwko Mrocznej Puszczy, lecz każdy kot przyczynił się do zwycięstwa. Po tych słowach Północ i Ostaniec znikają.

Zemsta Klonowego Cienia

Modrzewik przechwala się, że złapie borsuka, na co Wiórka żartobliwie odpowiada, że chętnie popatrzy jak to czarno-białe zwierzę będzie go pożerać. Pstrokatek, przerażony ich rozmową, błaga matkę, by nie pozwoliła borsukowi go zjeść. Klonowy Cień pociesza go i mówi, że nie pozwoli, aby stało mu się coś złego.

Przekleństwo Gęsiego Pióra

Gąsek opowiada swojej matce o wizji, którą miał - pewnego dnia wraz z Burzową Łapą spotka borsuka i uczeń zostawi go sam na sam z czarno-białą bestią. Jednak Stokrotkowy Palec nie wierzy w to i zauważa, że jej syn nigdy nie widział tego zwierzęcia oraz prosi go, by przestał słuchać opowieści starszyzny. Gąsek jest niezadowolony z reakcji matki i w myślach dalej widzi wielkiego, czarno-białego drapieżnika stojącego nad nim. Kocurek przypomina sobie parokrotnie o tej wizji - raz podczas bycia mianowanym na ucznia medyka oraz gdy gnębi go Burzowy Ogon.

Parę księżycy później koło Gęsiego Pióra przebiega spanikowany Burzowy Ogon, który każe mu zejść mu z drogi. Medyk doskonale wie, że nadszedł czas, aby spełniła się jego wizja. Spomiędzy paproci wyłania się wściekły borsuk, który rzuca się na kocura. Gęsie Futro, który przypomniał sobie strach, jaki odczuwał za każdym razem, gdy w jego głowie pojawiała się ta wizja, przypada do ziemi oraz z przerażeniem wyszeptuje imię swojej matki. Czarno-białe zwierzę ląduje i tym samym więzi kocura pod swoim brzuchem. Medyk próbuje się wyswobodzić, lecz borsukowi udaje się przyszpilić go łapą oraz zadrapać. Zwierzę jest zdezorientowane brakiem woli walki swojej ofiary i przetacza kota na bok, by go obwąchać, a potem próbuje zatopić w nim zęby. W tym momencie Gęsie Pióro z głośnym wrzaskiem wyrywa się borsukowi i próbuje uciec, jednak bestia od razu ponownie go łapie. Kocur woła o pomoc, a czarno-biały drapieżnik wydaje z siebie odgłos, jakby był zadowolony, że jego zwierzyna wreszcie wydaje z siebie jakieś dźwięki. W tym samym momencie na ratunek bratu przybiega Ksieżycowa Łapa, która skacze na barki borsuka, dzięki czemu Gęsie Pióro może się ukryć pod krzewem jeżyn. Chwilę później przybiegają wojownicy - Stokrotkowy Palec tnie ucho bestii, a Wietrzny Lot atakuje ogon zwierzęcia. Borsuk poddaje się i ucieka. Księżycowa Łapa karci brata za oddalanie się od obozu, mimo tego, iż nie umie on walczyć oraz nie chce słuchać, jak oskarża on Burzowego Ogona o zostawienie go na pastwę czarno-białego drapieżnika.

W legowisku medyka duch szylkretowej kotki, który przedstawia się jako Klonowy Cień, odwiedza Gęsie Pióro. Martwa wojowniczka twierdzi, iż kocur ma szczęście, że nie stało mu się nic wielkiego po ataku borsuka oraz oferuje mu naukę samoobrony. Po sesji treningowej do legowiska medyka wchodzi Księżycowa Łapa, która przeprasza za swoje zachowanie i mówi, że patrol przegnał borsuka z terytorium Klanu Pioruna. Później Gęsie Pióro oskarża Burzowego Ogona o próbę zabicia go.

Serce Nakrapianego Liścia

W legowisku medyka Nakrapiana Łapa pyta się Pierzatego Wąsa czy zajmuje się on także leczeniem lisów i borsuków. Kocur ze zdecydowaniem odpowiada, że zwierzęta, które traktują koty jako zwierzynę, nie mogą liczyć na pomoc klanów i zamiast tego muszą sobie same radzić.

Echo Piorunującej Gwiazdy

Drżąca Róża beszta Oset oraz Koniczynę za nie przyniesienie jej liści szczawiu tępolistnego, za pomocą których miała uczyć się opatrywać rany. Kocur jest z tego niezadowolony i mówi, że obecnie z nikim nie walczą, więc żadnych ran nie będzie. Przysłuchująca się ich rozmowie Błękitny Wąs sugeruje, iż mogą zostać zaatakowani przez lisy lub borsuki, a uczennica medyka gorliwie się z nią zgadza.

Dług Rudego Ogona

Ruda Łapa zauważa, jak patrol zaraz po powrocie do obozu idzie do Słonecznej Gwiazdy, a chwilę potem dołącza do nich Brunatna Cętka. Uczeń myśli, że wojownicy musieli spotkać borsuka, lub wydarzyło się coś równie złego. Okazuje się, że Klan Rzeki znowu zostawiał swoje znaczniki zapachowe na Słonecznych Skałach i przywódca zamierza ich zaatakować. Przed walką Jedno Oko wspomina, jak borsuk okaleczył jej pysk, gdy była kocięciem oraz ostrzega Rudą Łapę, by był ostrożny podczas starcia z wrogim klanem. Księżyce później, Rudy Ogon powraca do obozu po tym, jak brutalnie zaatakował Szczawiową Łapę. Do wojownika podbiegają Myszka i Szybki, którzy myślą, że walczył on z borsukiem.

Życie Cienistej Gwiazdy

Podczas liczenia ile żyć jej pozostało Cienista Gwiazda przypomina sobie, iż raz zabił ją borsuk. Później wspomina o tym również Serce Łupane.

Kocięta Żwirowego Blasku

Podczas polowania w pobliżu jej gniazda pod Drogą Grzmotu Żwirowy Blask zauważa borsuka węszącego w trawie. Chociaż zwierzę jest zajęte poszukiwaniem robaków do jedzenia, kotka wie, że nie pogardziłoby ono większym kąskiem. Czarno-biały drapieżnik obojętnie przechodzi obok wejścia do jej kryjówki, jednak z zaciekawieniem zaczyna obwąchiwać kratę zagradzającą tunel, gdy słyszy wewnątrz kwilenie kociąt. Żwirowy Blask początkowo chce poczekać, aż borsuk odejdzie, lecz ku jej przerażeniu zaczyna on uderzać w pręty. Kotka biegnie na ratunek swoim kociętom i mocno drapie napastnika w bok, a następnie w bark. Rozwścieczone zwierzę zaczyna gonić karmicielkę, za którą wbiega na Drogę Grzmotu. Żwirowemu Blaskowi nie udaje się uciec daleko - zostaje potrącona przez potwora Dwunożnych i ginie na miejscu.

Korzenie Drzewa

Drzewo mówi Żwirowemu Blaskowi, iż jego rodzina go porzuciła, gdy był bardzo młody. Kocur cierpko dodaje, że powinien się cieszyć, iż w międzyczasie nie zjadł go borsuk.

Rebelia Plamistego Futra

Plamista Łapa z rozżaleniem mówi swoim rodzicom, że Trzmiela Pręga powinien był zauważyć ją, gdy wychodziła z obozu. Uczennica narzeka, że skoro wojownik tego nie zrobił, to równie dobrze mógłby do niego zakraść się kot Klanu Cienia, bądź borsuk.

Krewni Stokrotki

Podczas porodu Kolendry Stokrotka każe Mysiemu Wąsowi stać na straży na wypadek, gdyby w pobliżu były borsuki lub lisy. Później, Dymek mówi Stokrotce, że nie chce żyć ze swoimi kociętami jako samotnik, ponieważ w okolicy jest mnóstwo lisów, borsuków oraz jastrzębi.

Ścieżka Kruczej Łapy

Zmącony spokój

Jęczmień z niepokojem zauważa, że Usta Matki wyglądają podobnie do borsuczej nory, jednak Krucza Łapa go uspokaja i mówi, że będą tam bezpieczni.

Mangi

Wbrew kodeksowi

Do obozu Klanu Nieba powraca ciężko ranny patrol Ostrego Pazura. Do grupy kotów natychmiast podbiegają Rozbrzmiewająca Pieśń, która zaczyna opatrywać obrażenia wojowników, oraz Liściasta Gwiazda, która pyta się zastępcy o to, co się stało. Rudy kocur wyjaśnia, że napadł na nich borsuk. Chociaż udało im się przegnać czarno-białe zwierzę w głąb lasu, to wszyscy członkowie patrolu zostali przez nie zranieni - najbardziej z nich ucierpiała Hebanowy Pazur, która została mocno ugryziona w łapę. Liściasta Gwiazda zastanawia się jak to możliwe, że jeden borsuk tak mocno okaleczył jej pobratymców.

Złodziej w Klanie Pioruna

Do obozu Klanu Pioruna zostaje wniesione ciało Wierzbowej Skóry. Ognista Gwiazda wyjaśnia zszokowanym pobratymcom, że została ona zabita przez borsuka oraz dodaje, że grupa wojowników z Obłocznym Ogonem na czele upewnia się, czy czarno-białe zwierzę faktycznie opuściło terytorium Klanu Pioruna. Jasne Serce martwi się o swojego partnera i ma nadzieję, że nic mu się nie stanie. Później karmicielka pociesza kocięta z ostatniego miotu Wierzbowej Skóry i obiecuje im, że borsuk ich nie skrzywdzi, ponieważ ich pobratymcy będą ich chronić.

Przewodniki

Sekrety klanów

Borsuki są wielokrotnie wspomniane; między innymi podczas opisu leśnych terenów Klanu Wiatru oraz terytorium nad jeziorem - w obydwóch miejscach znajdowały się opuszczone nory tych zwierząt, które służyły jako miejsce do polowań na króliki oraz jako część obozu. W krótkich opisach Liściastej Sadzawki oraz Pojedynczej Gwiazdy pojawia się wzmianka o bitwie z borsukami, która miała miejsce niedługo po przybyciu klanów na jezioro. W książce jest również wspomniana Północ, o której napomina Brunatna Skóra.

Borsuki mają też krótką sekcję na stronie poświęconej innym zwierzętom, gdzie zostają opisane ich wygląd oraz zachowanie.

Koty klanów

Na stronie poświęconej Wroniemu Pióru zostaje wspomniana bitwa z borsukami, która odbyła się w obozie Klanu Pioruna. W opisie tego wojownika pojawia się także wzmianka o Północy; jest ona także przywołana na stronach Jeżynowego Pazura, Brunatnej Skóry oraz Pierzastego Ogona.

Kodeks klanów

Liściasta Sadzawka zauważa, że gdyby nie odsiecz Klanu Wiatru, to Klan Pioruna zostałby zniszczony przez borsuki, które zaatakowały jego obóz nad jeziorem.

Przewodnik po bitwach

W krótkiej historii "Moja pierwsza bitwa: mówi Białe Skrzydło" Biała Łapa opowiada o ataku borsuków na obóz Klanu Pioruna nad jeziorem. Kotka przypomina sobie, jak wielkie oraz przerażające były te stworzenia i dodaje, że w swoich snach wciąż słyszy kłapanie zębów tych czarno-białych bestii. Uczennica wspomina, że dowiedziała się o ataku borsuków, gdy wracała do obozu po treningu z Paprociowym Futrem. Jasne Serce każe córce uciekać wraz ze Stokrotką i jej kociętami, jednak Biała Łapa upiera się, że chce pozostać i walczyć. Do dwóch kotek podbiega Obłoczny Ogon, który obiecuje partnerce, że będzie chronił ich kocię. Chwilę później wojownik zostaje uderzony łapą przez borsuka, tym samym zostawiając uczennicę bez ochrony. Kotka uświadamia sobie, że nie jest w stanie obronić się przed bestią. Na jej szczęście, Obłoczny Ogon rzuca się na barki borsuka, natomiast po chwili Biała Łapa zaczyna atakować jego uszy. Czarno-białe zwierzę próbuje zrzucić ją z siebie i przygnieść, jednak kotce udaje się w porę odskoczyć. Nagle uczennica słyszy, jak ktoś woła jej imię - to Brzozowa Łapa, który został zagoniony przez borsuka pod ścianę obozu. Kocur próbuje się wspiąć w górę po skałach, jednak nie udaje mu się. Mimo to nie zostaje złapany przez bestię, ponieważ schronił się w szczelinie w ścianie. Biała Łapa wykorzystuje nieuwagę przeciwnika i wczepia się pazurami w jego grzbiet, by móc łatwiej atakować jego pysk. W międzyczasie Brzozowa Łapa ucieka ze swojej kryjówki, jednak borsuk jest zbyt zajęty atakującą go uczennicą, by to zauważyć. Po wielu otrzymanych ranach zwierzę upada, natomiast Biała Łapa biegnie, by dalej pomagać swoim pobratymcom. W pobliżu resztek ciernistej bariery natrafia na kolejnego borsuka, ale nie może się przed nim bronić, ponieważ jedna z jej łap zaplątała się w jeżyny. W tym samym momencie nadbiega Wiewiórczy Lot - wojowniczka każe uczennicy nie atakować zwierzęcia; to Północ, która sprowadziła pomoc z Klanu Wiatru.

Ostateczny przewodnik

Borsuki są wspomniane na stronach Błękitnej Gwiazdy, Jasnego Serca, Rozżarzonego Serca, Głaza, Wroniego Pióra i Klonowego Cienia. Poświęconą sobie sekcję ma także borsuczyca Północ, która jest wspomniana na stronach Wiewiórczego Lotu, Wroniego Pióra oraz Sola.

Ostateczny przewodnik: zaktualizowana i rozszerzona edycja

Borsuki są wspominane we wstępie oraz na stronach Błękitnej Gwiazdy, Jasnego Serca, Wiewiórczego Lotu, Rozżarzonego Serca, Żwirowego Blasku, Wroniego Pióra i Klonowego Cienia.

Cytaty

“	Czarno-biały, krótkie nogi. Rozpoznasz go, gdy go zobaczysz. Borsuki mają okropne usposobienie, tępią zwierzęta. Rzadziej od lisów atakują żłobek, ale za to okropnie gryzą. Myślisz, że w jaki sposób stary Obcięty Ogon zarobił na swoje imię? Nie może wchodzić na drzewa, odkąd borsuk odgryzł mu ogon!	”
—Szara Łapa o borsukach, "Ucieczka w dzicz", strona 106 (ilustrowane wydanie)

Zobacz także

• Północ
• Bitwa przeciwko borsukom w "Nowej Przepowiedni"
• Bitwa przeciwko borsukom w "Burzy Jeżynowej Gwiazdy"

Galeria

Oficjalne rysunki

Borsuk w "Sekretach klanów"

Borsuk w "Przewodniku po bitwach"

Wygląd Północy w "Ostatecznym przewodniku"

Borsuk w przygodowej grze Wojowników

Borsuk w Wyznaniu Pojedynczej Gwiazdy

Borsuk na angielskiej okładce "Zmierzchu".