“ | Ha! Nawet taka bestia nie mogłaby mierzyć się z wojownikami Klanu Lamparta! Wyprzedzilibyśmy go, przechytrzyli, a potem zabili!
|
” |
—Chyża Stopa do przywódców klanów, "Sekrety klanów", strona 227 |
Chyża Stopa (ang. Fleetfoot) - wojowniczka mitologicznego Klanu Lamparta.
Opis[]
Chyża Stopa to lamparcica[1].
Fabuła[]
Przewodniki[]
Sekrety klanów[]
Chyża Stopa jest wspomniana jako bardzo towarzyska i odważna lamparcica. Na zgromadzeniu Złocista Gwiazda opowiada, jak niebezpieczny dzik Gniew wędrował po okolicy, i zabił kilku uczniów. Chyża Stopa chwali się, że wojownik Klanu Lamparta może prześcignąć, przechytrzyć, i zabić bestię. Zgadza się to zrobić za to, że Klan Lamparta będzie miał rzekę jako teren łowiecki, na jeden księżyc.
Tej nocy Chyża Stopa tropi dzika, i znajduję go pod drzewem. Skacze na niego z wielkim wrzaskiem, i goni go przez las, aż Gniew spada z klifu. Lamparcica podąża za nim, i topi go w rzece. Chyża Stopa nie wie, że Gniew miał partnerkę, Furię. Locha stoi na brzegu, i jest bardziej zaciekła niż Gniew.
Chyża Stopa walczy z Furią przez dwa dni, i dwie noce, a potem spycha Furię na kamienie, gdzie ta traci równowagę, i tonie. Wstydząc się, że nie powiedzieli Chyżej Stopie o Furii, Złocista Gwiazda i Zacieniona Gwiazda na zawsze przyznają rzekę Klanowi Lamparta, ponieważ Chyża Stopa ocaliła ich wszystkich przed dzikimi bestiami.
Cytaty[]
“ | Jeśli Chyża Stopa zabije tę bestię, Klan Lamparta może zająć rzekę na jeden księżyc, podczas którego żaden inny klan nie będzie tam polował.
|
” |
—Złocista Gwiazda o Chyżej Stopie, "Sekrety klanów", strona 160 (angielskie wydanie, tłumaczenie nieoficjalne) |
“ | Zacieniona Gwiazda: Och, tak? Więc dlaczego nie zrobisz tego, co mówisz, i nie zabijesz Wściekłego? Złocista Gwiazda: Pokaż nam, że twoje czyny pasują do twoich słów. Chyża Stopa: Z przyjemnością!
|
” |
—Rozmowa Zacienionej Gwiazdy, Złocistej Gwiazdy i Chyżej Stopy, "Sekrety klanów", strona 160 (angielskie wydanie, tłumaczenie nieoficjalne) |
Przypisy[]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Wyjawione w "Sekretach klanów", strona 227