| “ | Nie! Nie! Liście Opadłe, nie chciałam! Chciałam z tobą zostać!
|
” |
—Cień Rozbity, żałując decyzji o odejściu, "Długie cienie", strona 275 | ||
Cień Rozbity (ang. Broken Shadow) - dawna członkini Starożytnego Plemienia wcześniej ostry pazur Starożytnych. Obecnie przebywa w Plemieniu Wiecznych Łowów.
Opis[]
Cień Rozbity to smukła, rudo[3]-biała[5], pręgowana kotka[2] o białych łapach, bursztynowych oczach[3] i gęstym futrze[1].
Historia[]
Cień Rozbity była starożytną kotką, żyjącą w plemieniu. Ona i jej partner, Pieśń Kamienna, mieli syna, Liście Opadłe, który zaginął w tunelach podczas swojego egzaminu na Ostrego Pazura- kotka bardzo przeżyła jego stratę. Głosowała za odejściem plemienia w góry, jednak uświadomiła sobie, że wówczas opuści Liście Opadłe, i pożałowała swojego wyboru. Zaczęła obwiniać Skrzydło Sójki o oddany za odejściem w góry głos, który zadecydował o przeniesieniu się plemienia i tym samym, pozostawienie jej syna. Po swojej śmierci, kotka ponownie spotkała się z Liśćmi Opadłymi. Brała udział w Wielkiej Bitwie, i pocieszała syna po śmierci Ostrokrzewiastego Liścia.
Fabuła[]
Potęga Trójki[]
Mroczna rzeka[]
Choć bezimienna, występuje na początku książki. Gdy Liście Opadłe zamierza wkroczyć do tuneli, by przejść ostateczne szkolenie na ostrego pazura, kotka niepokoi się o niego. Mówi mu, że musi być ostrożny, ponieważ jest jej najstarszym i pierwszym jej kociakiem, który wejdzie do tuneli i zmierzy się z wyzwaniem. Ostrzega go, że zbliża się deszcz i wyczuwa wiatr. Rudo-biały kocur jednak protestuje i wkracza w ciemność.
Długie cienie[]
Po raz pierwszy pojawia się tuż po wyjściu z tuneli. Cieszy się, że Skrzydło Sójki wyszedł bezpiecznie z tuneli i wspomina swojego syna, któremu to się nie udało. Wtedy podchodzi do niej Księżyc Wschodzący, przytula pysk do jej barku i proponuje, aby razem poszły pogrzać się w jakimś słonecznym miejscu. Cień Rozbity jęczy, że kotka nic nie rozumie, jednak pozwala się odprowadzić na bok. Pieśń Kamienna spogląda na nią, gdy ta leży pod pobliskim drzewem w czasie rozmowy z Orlicą Skręconą. Potem pojawia się przed rzucaniem kamieniami, ciągnięta przez w kierunku polany. Potem, podczas dyskusji na temat gór, Cień Rozbity jęczy cicho na wspomnienie Liści Opadłych. Podczas rzucania kamieni głosuje jako trzecia, zaraz po starszyźnie. Kładzie swój kamień po stronie, która chce odejść w góry. Potem gdy Skrzydło Sójki, mając rozstrzygający głos, decyduje o odejściu, do Cienia Rozbitego dotarło, że opuszczą Liście Opadłe i zaczęła żałować swojego głosu, a potem szlocha cicho. Księżyca Połowa pociesza ją, że jej syn nigdy nie dowie się o jej odejściu, co jest nieprawdą. Po raz ostatni zostaje wspomniana w rozmowie Skrzydła Sójki i Księżyca Połowy. Księżyca Połowa mówi wtedy, że Cień Rozbity ponad wszystko pragnie tego, żeby koty, które umarły, wciąż ich widziały i słyszały.
Omen Gwiazd[]
Znak księżyca[]
Kiedy Bryza Szepcząca zaczyna kłócić się z Pieśnią Kamienną o to, jak dobrze się czuć w jaskiniach, Cień Rozbity odzywa się miękkim głosem, choć naznaczonym żalem i zmęczeniem. Mówi, że nigdy nie powinni byli opuszczać jeziora, kuśtykając z ciemności na skraju jaskini. Sójcze Pióro czuje przypływ litości, gdy bada stan Cienia Rozbitego, zauważając, że wciąż musi opłakiwać Liście Opadłe. Jej skóra jest cienka, a jej bursztynowe oczy są matowe, gdy powtarza swoje słowa, pytając, co by się stało, gdyby Liście Opadłe znalazł wyjście z tuneli, a ich tam nie było. Księżyca Połowa podchodzi do kotki i głaszczę ogonem bok rozpaczającej matki, mrucząc, że to się nie stanie. Cień Rozbity syczy, że Księżyca Połowa tego nie wie, a Liście Opadłe pomyśli, że go porzuciła i że będzie zupełnie sam. Oddalając się od Księżyca Połowy, Cień Rozbity rzuca się na Sójcze Pióro, mówiąc, że to wszystko jego wina, gdy rzucił ostatni kamień, który zmusił ją do zostawienia syna.
Pieśń Kamienna następnie przechodzi między Sójczym Piórem a Cieniem Rozbity, każąc im przestać. Jego głos jest stanowczy, ale jego oczy są miękkie z sympatią, gdy wpatruje się w Cień Rozbity. Kocur przypomina jej, że była wśród kotów, które zdecydowały się odejść i że przestrzegają rzucania kamieni. Kiedy kładzie swój ogon na ramieniu partnerki, Pieśń Kamienna odciąga ją od krawędzi jaskini, mówiąc jej, że powinni znaleźć jej świeżą zdobycz, a potem będzie musiała odpocząć. Pieśń Kamienna zapewnia ją, że po dobrym śnie wszyscy poczują się lepiej.
Księżyc Wschodzący podąża za nimi i zostaje z Cieniem Rozbitym, gdy Pieśń Kamienna wita Skrzydło Sójki.
Gdy Orlica Skręcona sugeruje odprowadzenie kotów, które chciały opuścić góry, z powrotem do jeziora, Cień Rozbity mówi, że może tam być Liście Opadłe i zauważa jaśniejszy błysk w jej oczach. Następnie mówi Orlicy Skręconej, aby zabrał ich do domu.
Ostatnia nadzieja[]
Cień Rozbity uczestniczy w spotkaniu Klanu Gwiazdy i Plemienia Wiecznych Łowów, gdy zbierają się i rozmawiają z innymi przodkami, a także Ostańcem i Północą. Chyłość wita Cień Rozbity wraz z Piórem Sowim. Cień Rozbity odpowiada na powitanie, jeżąc swoje futro, by stłumić kamienno-zimne powietrze. Cień Rozbity wita Księżyca Połowę, mówiąc, że dobrze było ją znowu zobaczyć. Ruda kotka następnie martwi się, gdy spotkanie trwa, że muszą wkrótce znaleźć czwartego kota, ponieważ czas szybko uciekał. Kiedy przybywają Północ i Ostaniec, Cień Rozbity porusza łapami, witając Północ. Dodaje, że nie zdawała sobie sprawy, że borsuk zna Ostańca. Kiedy Ostaniec dziękuje wszystkim kotom za ochronę przepowiedni i przekazywanie ich zapomnianym kotom, Cień Rozbity wzdycha, zauważając, że tak wiele istnień zginęło. Ostaniec przypomina jej, że wszystkie życia były krótkie, przez co złościła się na kocura za to, że nie uratował jej syna, Liści Opadłych. Kiedy Chyłość pyta, czy klany walczą samotnie w ostatecznej bitwie, Cień Rozbity wysuwa pazury, przysięgając, że będzie walczyć u boku swojego syna.
Jest widziana w śnie Sójczego Pióra, Lwiego Płomienia i Gołębiego Skrzydła. Zostaje wspomniane, że wzdrygnęła się, gdy Sójcze Pióro powiedział, że niektóre koty nie wydostały się z tuneli, prawdopodobnie pamiętając Liście Opadłe, który zginął w tunelach. Powiedziała im, że wiele kotów czekało, aż uratują klany, ale zauważono, że obraz płonącej trzciny pojawia się w jej umyśle.
Cień Rozbity pociesza Liście Opadłe, gdy reaguje na śmierć Ostrokrzewiastego Liścia w bitwie z Mroczną Puszczą. Głaszcze go po plecach ogonem, mówiąc mu, że znowu zobaczy Ostrokrzewiasty Liść i że jej życie jeszcze się nie skończyło.
Nowele[]
Opowieść Ostrokrzewiastego Liścia[]
Zostaje wspomniana przez Liście Opadłe, który opowiada o niej Ostrokrzewiastemu Liściu. Mówi, że była miła i przepiękna oraz to, że nie chciała go puścić do tunelów. Kocur zastanawia się, czy mogłaby domyślać się, że coś mogłoby się jemu stać. Oświadcza jednak, że bardzo chciał zostać ostrym pazurem i nawet własna matka nie przeszkodziłaby mu w tym.
Przewodniki[]
Ostateczny przewodnik[]
Pojawia się na stronie Liści Opadłych. Jest wspomniane, że gdy Liście Opadłe został uwięziony na zawsze w tunelach, kotka na zawsze była tym zrozpaczona. Kiedy nadeszła Wielka Bitwa, Liście Opadłe wyrwał się z tuneli i walczył u boku swojej matki. Po bitwie jej syn dołączył z nią i resztą Starożytnych do Plemienia Wiecznych Łowów.
Galeria[]
Bazy postaci[]
Ta grafika może być używana poza Wojownicy Wiki (z wyjątkiem innych wikii) jedynie do przedstawienia wyglądu tej postaci, w niezmienionej formie, koniecznie za podaniem źródła. Więcej.
Przypisy[]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Wyjawione w "Ostatniej nadziei", strona 17
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Wyjawione w "Mrocznej rzece", strona 17
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 Wyjawione w "Długich cieniach", spis klanów
- ↑ 4,0 4,1 Wyjawione w "Długich cieniach", strona 235
- ↑ Wyjawione w "Długich cieniach", strona 235