| “ | Nie będę włóczył starych kości po skałach. Chodź, Słońce Zachmurzone, wiesz co robić.
|
” |
—Koń Galopujący głosujący na pozostanie przy jeziorze, "Długie cienie", strona 272 | ||
Koń Galopujący (ang. Running Horse) – dawny starszy Starożytnego Plemienia, wcześniej ostry pazur Starożytnych. Obecnie nie wiadomo, gdzie przebywa.
Opis[]
Koń Galopujący to długonogi[4], ciemnobrązowy kocur o żółtych oczach[1]. Ma posiwiały pysk, wyleniałe z powodu wieku futro i wystające stawy[4].
Fabuła[]
Potęga Trójki[]
Długie cienie[]
Koń Galopujący jest starszym w starożytnej grupie kotów. Jest wspomniany, gdy Sójcza Łapa pyta o skrzyp. Księżyc Wschodzący twierdzi, że nauczył on ją wszystkiego, co wie o ziołach.
Gdy Pieśń Kamienna zwołuje zebranie, Sójcza Łapa widzi starego kocura i wywnioskuje, że to właśnie jest Koń Galopujący, o którym mówiła Księżyc Wschodzący. Uczeń zastanawia się, czy kotka wspomniała Koniowi Galopującemu o skrzypie. Kiedy nadchodzi czas rzucenia kamieni, Koń Galopujący decyduje się na pozostanie ze Słońcem Zachmurzonym nad jeziorem, mówiąc, że są za starzy na podróż w góry. Gdy strona wybierająca opuszczenie terenów jeziornych, koty zaczynają się przygotowywać. Księżyc Wschodzący nie jest pewna co do odchodzenia, ale decyduje się na szukanie ziół z Koniem Galopującym. Ostatecznie, Koń Galopujący i Słońce Zachmurzone wydają się niechętni do wyruszenia w drogę, ale decydują wspierać się nawzajem podczas podróży.
Gdy Sójcza Łapa przesuwa łapami po zadrapaniach na patyku, w jego pamięci pojawiają się imiona i sylwetki ostrych pazurów, wielu z nich spotkał osobiście. Uczeń medyczki stwierdza, że starożytne koty szły za nim ścieżką do Księżycowej Sadzawki, a on sam wrócił w miejsce, w którym oni żyli dawno temu.
Omen Gwiazd[]
Znak księżyca[]
Koń Galopujący skarży się na opuszczenie jeziora, planując powrót do starego domu na koniec burzy. Zarówno on, jak i Słońce Zachmurzone wydają się być bardzo wyczerpani podczas podróży. Kiedy Chmury Pędzące zostaje zaatakowany przez dużego ptaka, Koń Galopujący mruczy, że miał rację, uważając, że koty nie powinny nigdy przybyć w góry. Po raz ostatni widziano Konia Galopującego, kiedy poprosił patrol myśliwski o przyniesienie kotom czegoś smacznego.
Cytaty[]
| “ | Później porozmawiam z Koniem Galopującym. Tyle nauczył mnie o ziołach, na pewno o tej roślinie też słyszał.
|
” |
—Księżyc Wschodzący o Koniu Galopującym, "Długie cienie", strona 244 | ||
| “ | Koń Galopujący: Kamienie zostały rzucone, więc musimy pójść. Słońce Zachmurzone: Dotrzemy tam. Będziemy sobie pomagać.
|
” |
—Starsi przygotowujący się do podróży, "Długie cienie", strona 281 | ||
| “ | Ja natomiast porozmawiam z Koniem Galopującym. Nie ma mowy, żeby starszy szedł przez te góry samotnie. On również z pewnością wie o tym w głębi serca.
|
” |
—Pieśń Kamienna kiedy Koń Galopujący chce wrócić nad jezioro, "Znak księżyca", strona 246 | ||
| “ | Mówiłem wam! Nigdy nie powinniśmy tu przychodzić!
|
” |
—Koń Galopujący do swoich towarzyszy, "Znak księżyca", strona 293 | ||
Galeria[]
Bazy postaci[]
Ta grafika może być używana poza Wojownicy Wiki (z wyjątkiem innych wikii) jedynie do przedstawienia wyglądu tej postaci, w niezmienionej formie, koniecznie za podaniem źródła. Więcej.
Przypisy[]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Wyjawione w "Długich cieniach", spis klanów
- ↑ 2,0 2,1 Wyjawione w "Długich cieniach", strona 286
- ↑ Wyjawione w "Znaku księżyca", strona 347
- ↑ 4,0 4,1 Wyjawione w "Długich cieniach", strona 267