| “ | Czyżby Konar zostawił mnie na pewną śmierć? Nie zrobiłby tego.
|
” |
—Myśli Wiatru o Konarze, "Pierwsza bitwa", strona 370 | ||
Konar (ang. Branch) - dawny samotnik. Obecnie przebywa w Klanie Gwiazdy.
Opis[]
Konar to szary[1], cętkowany, pręgowany kocur[2].
Fabuła[]
Świt Klanów[]
Pierwsza bitwa[]
Konar jest wieloletnim przyjacielem Wiatru, a także opiekunem kotki, po śmierci jej matki i siostry. Po tym, jak Wiatr narzeka na głód i pyta, czy mogliby zabrać koty nad rzekę, w zamian za jedzenie, Konar oskarża Wiatr o brak zaufania do niego. Kotka po prostu odpowiada, że polowali przez cały dzień, co złości Konara.
Wiatr wyczuwa psa, i ostrzega Konara. Chociaż kocur lekceważy zapach, Konar przyznaje, że Wiatr jest czujna i zapewnia ją, że wiatr niesie zapach; mówiąc, że pies jest daleko, nie w pobliżu. Na wrzosowisku Konar znajduje królika. Po cichu daje znak Wiatrowi i ustawia ją w miejscu, w którym może ścigać królika prosto w jej kierunku. Jednak podczas ich pościgu, Konar zauważa psa, a jego spojrzenie ciemnieje ze strachu, gdy pies rzuca się prosto na Wiatr.
Sparaliżowana strachem kotka nie jest w stanie się poruszyć. Konar widzi to, i wkracza do akcji. Warcząc, podskakuje i atakuje psa, trzymając się jego ramion. Kocur tnie pysk psa, co powoduje, że pies krzyczy w agonii. Strząsając kota, pies ucieka w górę zbocza z dala od Wiatru i Konara. Po tym, jak pies jest poza zasięgiem słuchu i wzroku, kocur sprawdza, jak czuję się Wiatr.
Widząc jej rany, Konar je obwąchuje. Bezradna Wiatr woła, że boli ją tylna łapa. Konar mówi kotce, że została paskudnie ugryziona przez psa, decydując, że muszą zabrać Wiatr w bezpieczne miejsce. Kocur pyta swoją przyjaciółkę, czy może chodzić, a kotka próbuje wstać. Trzymając się blisko, Konar pomaga dostać się kotce w bezpieczne miejsce. Wiatr pyta, jak ciężka jest jej rana, a oczy kocura są pełne strachu. Serce Konara zaczyna bić jak szalone, gdy Wiatr pyta go, czy umrze. Kocur unika odpowiedzi na to pytanie. Zamiast odpowiadać twierdzi, że znajdzie trochę mchu, aby Wiatrowi było wygodniej.
Konar pokrywa Wiatr mchem, co ją budzi. Kotka pyta o Konara, kocur pyta kotki, jak się czuję. Wiatr odpowiada, że nadal boli ją noga, a kocur pyta, czy jest głodna. Po chwili kocur mówi, że Wiatr będzie musiała jeść, aby być silna, a kotka wyczuwa w jego głosie twardość. Wiatr próbuję uspokoić Konara, że nic jej nie będzie, a kocur odpowiada, że przyniesie kotce trochę jedzenia.
Kiedy Wiatr się budzi, zauważa, że nigdzie nie ma Konara, chociaż zauważa zwierzynę zostawioną przez cętkowanego kocura. Kotka dochodzi do wniosku, że Konar ją opuścił, i zostawił na śmierć. Wiatr przypomina sobie, jego zimny ton i odległe spojrzenie w jego oczach. Kocur nigdy się nie pojawia, a Wiatr ciągle się zastanawia, dlaczego ją zostawił.
Superedycje[]
Wizja Lotu Ćmy[]
Konar pojawia się na ceremonii przywódcy Wietrznej Sprinterki. Zatrzymując się przed kotką, kocur mówi, że wie, jak kotka bardzo go nienawidzi. Wietrzna Sprinterka warczy na niego, że jest tchórzem, sycząc, że zostawił ją, zanim mogła sama o siebie zadbać. Kotka warczy, że nic od niego nie chce, a kiedy kocur mówi, że nie chciał jej zostawić, przywódczyni Klanu Wiatru odpowiada mu, że i tak to zrobił. Kotka dodaje, że to była najlepsza rzecz, jaką dla niej zrobił, bo gdyby nie to, kotka nie spotkałaby Janowcowego Futra, który dał jej miłość i lojalność, oraz kociaki, z których jest dumna.
Lot Ćmy nie rozpoznaje kocura, dochodząc do wniosku, że jest kotem, którego znała jej matka, gdy była młoda. Konar pochyla się do przodu, stwierdzając, że kotka zasługuje na kogoś takiego jak Janowcowe Futro, dając jej życie.
Galeria[]
Bazy postaci[]
Ta grafika może być używana poza Wojownicy Wiki (z wyjątkiem innych wikii) jedynie do przedstawienia wyglądu tej postaci, w niezmienionej formie, koniecznie za podaniem źródła. Więcej.
Przypisy[]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Wyjawione w "Wizji Lotu Ćmy", strona 442 (angielskie wydanie)
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Wyjawione w "Pierwszej bitwie", strona 364