Wojownicy Wiki

Prosimy zapoznać się regulaminami:
- wiki,
- dyskusji,
- blogów,
- baz.

CZYTAJ WIĘCEJ

Wojownicy Wiki
Advertisement
Wojownicy Wiki
Uwaga! Ten artykuł może zawierać spoilery. Jeżeli nie chcesz sobie psuć radości z czytania, zawróć stąd jak najszybciej.
Jeśli mogę udzielić Ci jakiejś ojcowskiej rady, to brzmi ona tak: przyjaźń, którą wybierzesz, jest czasem silniejsza niż pokrewieństwo. Może znajdziesz kota, którym będziesz mógł się zaopiekować. Nie spędź swojego życia samotnie, Drzewo. Nawet jeśli stracisz kota, którego kochasz, to lepsze to niż gdybyś nigdy nie miał go obok siebie.

—Wskazówka Korzenia dla Drzewa, "Korzenie Drzewa", rozdział 10 (angielskie wydanie, tłumaczenie nieoficjalne)


Korzeń (ang. Root) - dawny samotnik. Obecnie jest duchem.

Opis[]

Korzeń to żółty kocur z sześcioma palcami u jednej łapy i zielonymi oczami[2]. Ma taki sam odcień futra, co jego syn, Drzewo[1], i córka, Jutrzenka[4].

Charakter[]

Mimo że z natury jest spokojny i samozwańczy, Korzeń ma bardziej wrażliwą stronę, ponieważ potrafi się przywiązać i chować urazę. Świadczy o tym jego rozgoryczenie i gniew na byłą partnerkę Pełnie i Siostry za to, że go porzuciły, a później odrzuciły jego syna, narażając go na niebezpieczeństwo. Pomimo tego, że początkowo zgadza się opiekować i być mentorem Drzewa tylko przez jeden księżyc, Korzeń szybko zaczynał odczuwać prawdziwe przywiązanie do syna i rozważał pozostanie z nim na zawsze. Ostatecznie Korzeń poświęcił się, by ocalić syna, co postrzega jako najlepszą rzecz, jaką kiedykolwiek zrobił.

Historia[]

Emoji AshfurThinking
Ta sekcja najprawdopodobniej wkrótce się pojawi, ale nie jest gotowa do opublikowania w tym momencie.


Fabuła[]

Złamany Kodeks[]

Cicha odwilż[]

Podczas spotkania, Drzewo nieśmiało wspomina o Korzeniu, gdy jest przesłuchiwany przez fałszywego Jeżynową Gwiazdę. Mówi, że to on pomógł Rosochatej Gałązce i Fiołkowemu Połyskowi zobaczyć ducha ich matki, a także sam ujrzał swojego ojca.

Nowele[]

Korzenie Drzewa[]

Kiedy Ziemia bawi się ze swoim przyjacielem, Strumieniem, wspomina, że Ziemia jest mniejszy niż reszta Sióstr. Ziemia spogląda w dół na swoje łapy i myśli, że jego ojciec, kimkolwiek był, musiał być mały i żółty. Dwa księżyce później, Pełnia upiera się, że Ziemia jest gotowy do samodzielnej wędrówki, mówiąc swojemu synowi, że będzie silnym i zdolnym kotem, jak jego ojciec, który był dobrze przystosowany do życia w nowym świecie. Ziemia zauważa, że Pełnia nigdy nie mówiła zbyt wiele o jego ojcu.

Niedługo po tym, jak Ziemia zostaje wysłany na wędrówkę, odkrywa go trójka psów. Gdy psy podążają w jego kierunku, pojawia się żółty kot, który atakuje psy i każe Ziemi uciekać. Ziemia ucieka w plątaninę trawy, a potem obserwuje, jak kot z gracją omija psy i wbija pazury w ich pyski. Jeden z psów ucieka, a kot czepia się grzbietu drugiego psa, gdy obaj znikają Ziemi z oczu. Kocur pojawia się ponownie na widoku, wyglądając na dumnego z siebie.

Pyta Ziemię, czy nic mu się nie stało. Po chwili Ziemia zauważa, że futro tego dziwnego kota jest tak samo żółte jak jego i ma zielone oczy. Ziemia nieśmiało odpowiada, że nic mu nie jest i chwali go za odwagę. Żółty kocur patrzy na Ziemię i zauważa, że jest trochę za młody, by być samemu. Ziemia protestuje, że ma już prawie siedem księżyców, na co kocur odpowiada, że nie chciał go obrazić, przedstawiając się jako Korzeń. Ziemia dziękuje mu i mówi, że ma na imię Ziemia. Korzeń kiwa przyjaźnie głową i mówi, żeby na siebie uważał, po czym Ziemia obiecuje, że tak zrobi, ale zastanawia się, czy Korzeń już sobie pójdzie. Kocur odwraca się i zaczyna odchodzić.

Nie chcąc być sam, Ziemia po cichu podąża za nim. Korzeń zatrzymuje się i odwraca w stronę Ziemi, pytając, czy się nie zgubił. Ziemia odpowiada, że nie zna żadnego bezpiecznego miejsca, do którego mógłby się udać. Korzeń waha się, po czym miauczy, że zna bezpieczne miejsce, w którym mogliby spać tej nocy. Uszczęśliwiony, Ziemia podchodzi do Korzenia i pyta, czy może z nim zostać. Korzeń odpowiada, że tylko na jedną noc, bo jest tu tylko na chwilę. Mimo to Ziemia jest szczęśliwy, że może być z innym kotem i idzie obok Korzenia. Podczas spaceru Korzeń daje Ziemi kilka wskazówek na temat lasu i wkrótce Korzeń zatrzymuje się przy wysokim dębie. Ziemia z niedowierzaniem pyta, czy będą tam spać. Korzeń odpowiada, że drzewo jest najlepszym miejscem do spania, ponieważ jest bezpieczne od innych zwierząt. Ziemia się waha, ale Korzeń wdrapuje się na pień, a Ziemia podąża za nim. Razem zwijają się w kłębek na gałęziach i zasypiają.

Po przebudzeniu Ziemia stwierdza, że Korzeń zniknął, i schodzi na drzewo, by spróbować nawiązać kontakt ze Strumieniem, który zginął od uderzenia pioruna. Korzeń wraca z polowania i widzi, że Ziemia rozmawia sam ze sobą, i pyta go, czy zna grupę, w której są same kotki. Zdumiony, pyta Korzenia, czy zna Siostry, a Korzeń ze złością odpowiada, że spędził z nimi dużo czasu przez krótką chwilę. Opowiada Ziemi o tym, jak zakochał się w jednej z sióstr, Pełni, ale ona zostawiła go, gdy spodziewała się potomstwa, bez zastanowienia, bo jest kocurem. Ziemia zastanawia się, czy Korzeń może być jego ojcem, i opowiada mu, że był jednym z potomków Sióstr, który został wyrzucony z domu. Korzeń jest wściekły, a kiedy Ziemia mówi mu, że Pełnia jest jego matką, uświadamia sobie, że Ziemia jest jego synem. Korzeń jest jeszcze bardziej wściekły na Siostry za niebezpieczeństwo, w jakie naraziły jego syna, warcząc, że psy mogły go zabić.

Ziemia jest podekscytowany i z radością mówi Korzeniowi, że teraz mogą się sobą opiekować. Korzeń odwraca wzrok, miaucząc, że jest samotnikiem. Ziemia pyta go, czy zostawi go tak jak Pełnia, a kiedy Korzeń mruczy, że to nie to samo, Ziemia nalega, że tak. Korzeń obiecuje mu, że mogą trzymać się razem przez kilka księżyców, podczas gdy on nauczy go dbać o siebie, więc nie porzuci go, zanim nie będzie gotowy, jak zrobiły to Siostry. Ziemia zgadza się. Następnie Korzeń mówi mu, że nie musi zachowywać imienia, które dały mu Siostry, więc Ziemia zmienia swoje imię na Drzewo.

Korzeń i Drzewo podróżują przez kilka księżyców. Korzeń uczy swojego syna, jak o siebie dbać, i próbuje przekonać Drzewo, by przestał próbować rozmawiać z ziemią, tak jak chciały tego Siostry. Drzewo wyjaśnia, że chce mieć z kim porozmawiać, ponieważ on i Korzeń będą musieli się wkrótce rozstać. Korzeń niezręcznie mówi, że może on i Drzewo powinni zostać razem trochę dłużej. Drzewo uświadamia sobie, że Korzeń nie chce, aby odszedł, i mruga do ojca czule.

Osiem księżyców po śmierci Korzenia, ukazuje się Drzewu, aby ostrzec go przed lisem, który zbliża się do niego i ciężarnej kotki, z którą przebywa, o imieniu Żwirowy Połysk. Drzewo i Żwirowy Połysk próbują uciec przed lisem, ale ten odnajduje ich i atakuje. Drzewu udaje się obronić Żwirowy Połysk przed lisem dzięki ostrzeżeniu Korzenia. Później, po rozstaniu Drzewa i Żwirowego Połysku, ponownie widzi ducha Korzenia i rozmawiają o wspólnie spędzonym czasie. Korzeń jest dumny z Drzewa i cieszy się, że mogli spędzić razem czas, nawet jeśli był on krótki. Mówi Drzewu, żeby nie wędrował sam i że od tej pory będzie wędrował z nim, zanim zniknie.

Cytaty[]

Widziałem mojego ojca zaraz po jego śmierci w lesie, zaś matka mojej partnerki wróciła, by porozmawiać ze swoimi kociętami.

—Drzewo do fałszywego Jeżynowej Gwiazdy, "Cicha odwilż", strony 268-269 (angielskie wydanie, tłumaczenie nieoficjalne)

Zakochałem się w jednej z sióstr. Byłem z nimi przez jakiś czas i myślałem, że są wspaniałe, silne i zaciekłe. Ale potem Pełnia i inne siostry odeszły beze mnie. Powiedziała, że kocury nie mogą z nimi podróżować ani pozostawać w jednym miejscu, więc będzie musiała mnie opuścić. Odeszła ode mnie bez zastanowienia.

—Korzeń do Drzewa, "Korzenie Drzewa", rozdział 7 (angielskie wydanie, tłumaczenie nieoficjalne)

Korzeń: Co robisz?
Drzewo: Ja... próbuję porozmawiać z trawą. Jako kocur powinienem to umieć, a nigdy tego nie robiłem.
Korzeń: Czy trawa naprawdę ma coś ciekawego do powiedzenia?
Drzewo: Kocury są strażnikami ziemi. Jak mam robić to, co do mnie należy, skoro nie potrafię nawet przemówić do otaczającego mnie świata? Ciągle mi się nie udaje.
Korzeń: Posłuchaj. Nie każdy kot wierzy w to, w co wierzą Siostry. Kocur nie musi troszczyć się o świat. Świat będzie trwał dalej.
Drzewo: Pełnia powiedziała nam...
Korzeń: Nie mieszkasz już z Pełnią i Siostrami. Nie musisz żyć według ich zasad. Zmieniłeś imię i nie musisz zatrzymywać niczego innego, co ci dały, chyba że chcesz. Bądź tym, kim chcesz być.

—Korzeń i Drzewo, "Korzenie Drzewa", rozdział 8 (angielskie wydanie, tłumaczenie nieoficjalne)

Ciekawostki[]

Galeria[]

Bazy postaci[]

Ta grafika może być używana poza Wojownicy Wiki (z wyjątkiem innych wikii) jedynie do przedstawienia wyglądu tej postaci, w niezmienionej formie, koniecznie za podaniem źródła. Więcej.

Przypisy[]

  1. 1,0 1,1 1,2 Wyjawione w "Korzeniach Drzewa", rozdział 10 (angielskie wydanie)
  2. 2,0 2,1 2,2 Wyjawione w "Korzeniach Drzewa", rozdział 7 (angielskie wydanie)
  3. Wyjawione w "Korzeniach Drzewa", rozdział 8 (angielskie wydanie)
  4. Wyjawione w "Nadziei Wiewiórczego Lotu", strona 94 (angielskie wydanie)
  5. Wyjawione przez Kate na jej blogu
Advertisement