“ | Chyba nie myślisz, że przyszedłem tu, by dołączyć do waszego klanu. Miałbym zostawić dobrych domowników, którzy dają mi wszystko, czego zechcę? Nie po to szkoliłem ich przez wiele księżyców, żeby teraz odejść.
|
” |
—Oskar szydzący z Ognistej Gwiazdy, "Misja Ognistej Gwiazdy", strona 334 |
Oskar (ang. Oscar) - kot domowy.
Opis[]
Oskar to muskularny, czarny kocur[1] z jasnymi, zielonymi oczami[2].
Fabuła[]
Superedycje[]
Misja Ognistej Gwiazdy[]
Oskar jest kotem domowym, który pojawia się na spotkaniu Ognistej Gwiazdy, który zgromadził z nadzieją włóczęgów, samotników i koty domowe, by dołączyli do Klanu Nieba. Kiedy Ognista Gwiazda prosi go o dołączenie do Klanu Nieba, czarny kocur odmawia. Odrzucenie Oskara wstąpienia do klanu powoduje, że Ognista Gwiazda zastanawia się, czy jest medykiem, którego szuka. Później pojawia się, gdy Ognista Gwiazda pokazuje Wiśniowej Łapie i Wróblej Łapie terytorium Dwunożnych. Wróbla Łapa mówi mu, żeby już nie nazywał go Borysem, jak jego nowe imię to Wróbla Łapa, które Oskar obraża. Ognista Gwiazda pyta Oskara, czy miał jakieś dziwne sny, mając nadzieję, że nie, a czarny kocur mówi nie.
Ostatni raz się pojawia gdy Ognista Gwiazda poszukuje medyka, którego obiecał Obserwujący Niebo. Medykiem okazuje się być kotka domowa Pieśń, a następnie Oskar drwi z nich, mówiąc im, że nie wierzy w Klan Gwiazdy, i że Pieśń jest szalona, aby dołączyć do Ognistej Gwiazdy i innych kotów. Oskar pyta Pieśń, czy naprawdę idzie, tylko z powodu kilku snów, a ona mówi mu, że nie jest to dla niego zrozumiałe. Oskar jest osłupiały, kiedy Pieśń razem z Ognistą Gwiazdą i resztą kotów opuszcza miejsce Dwunożnych.
Przeznaczenie Klanu Nieba[]
Nie pojawia się w książce, ale jest wymieniony w spisie klanów.
Galeria[]
Bazy postaci[]
Ta grafika może być używana poza Wojownicy Wiki (z wyjątkiem innych wikii) jedynie do przedstawienia wyglądu tej postaci, w niezmienionej formie, koniecznie za podaniem źródła. Więcej.
Przypisy[]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Wyjawione w "Misji Ognistej Gwiazdy", strona 303
- ↑ Wyjawione w "Misji Ognistej Gwiazdy", strona 304