“ | Słyszałem już głosy członków Klanu Cienia dochodzące z krańca tunelu, potem zaś odgłosy łapek królika, coraz bliższe. Zaraz za nimi silniejsze kroki. Patrol pędził wprost na mnie. Zacząłem drapać glebę nad głową. Wysunąłem pazury i kopałem tak szybko, jak tylko byłem w stanie. Odgłos łap był już jak grom, który odbijał się w tunelu potężnym echem. Za kilka chwil wyczuliby mój zapach. Potem wpadliby na mnie. Drapałem sklepienie obiema łapami, aż usłyszałem jęk ziemi. Wyrzuciłem obie łapy przed siebie w ostatecznym uderzeniu i nagle strop zaczął się osypywać. Dałem susa w tył w ostatniej chwili, bo zaraz potem cały tunel zawalił się tuż przede mną. Przez ścianę z gleby usłyszałem pisk królika, którego dopadli członkowie patrolu Klanu Cienia.
|
” |
—Płomienna Skóra opowiadający uczniom o swojej pogoni za królikiem, Odwet Wysokiej Gwiazdy, strony 56-57 |
Płomienna Skóra (ang. Flamepelt) - starszy, wcześniej podkopek Klanu Wiatru.
Opis[]
Płomienna Skóra to ciemnorudy kocur[1].
Fabuła[]
Superedycje[]
Odwet Wysokiej Gwiazdy[]
Wyżek zauważa Płomienną Skórę, gdy ten opowiada Łaniej Łapie i Żytniej Łapie o czasach, gdy był podkopkiem. Wspomina historię, gdy polował w tunelu na królika. Choć było ciemno, kocur słyszał odgłosy łapek uciekającej zdobyczy. Łania Łapa przerywa mu, mówiąc, że polowanie w tunelu musi być bardzo łatwe, gdyż zwierzyna może uciec tylko w jedną stronę. Biała Jagoda zaprzecza, mówi, że w tunelach musisz polegać tylko na swoim węchu i słuchu, a jeden fałszywy krok może spowodować uderzenie w ścianę. Płomienna Skóra kontynuuje historię, a Żytnia Łapa stwierdza, że skoro przekroczył granicę, zdobycz należała już do Klanu Cienia, jednak Płomienna Skóra odpowiada, że był w tunelu, a tunele należą do Klanu Wiatru. Starszy mówi, że usłyszał nad sobą głosy członków patrolu Klanu Cienia. Gdyby uznali go za królika, zaczęliby kopać i odkryli tunele, więc kocur stwierdził, że powinien zablokować tunel. Zauważył, że członkowie Klanu Cienia zbliżają się jeszcze bardziej, więc rył obiema łapami w sklepienie. W ostatniej chwili udało mu się zawalić tunel i uciec.
Kiedy przybywają odwiedzający, Płomienna Skóra oferuje Kretowi, żeby spał wraz z resztą starszych w ich legowisku. Gdy włóczędzy odchodzą, kocur czule żegna się z Wróblem i życzy mu obfitych łowów.
Galeria[]
Bazy postaci[]
Ta grafika może być używana poza Wojownicy Wiki (z wyjątkiem innych wikii) jedynie do przedstawienia wyglądu tej postaci, w niezmienionej formie, koniecznie za podaniem źródła. Więcej.
Przypisy[]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Wyjawione w Odwecie Wysokiej Gwiazdy, spis klanów
- ↑ 2,0 2,1 Wyjawione w Odwecie Wysokiej Gwiazdy, strona 54