Piękniś

Uwaga! Ten artykuł może zawierać spoilery. Jeżeli nie chcesz sobie psuć radości z czytania, zawróć stąd jak najszybciej.

“	A co z tym, co udało nam się wygrać? Czy Mysie Futro, czy oni wszyscy umarli za nic? To obraza ich pamięci - właśnie tak - zachowywać się, jak byśmy wszystko stracili.	”
—Piękniś do Gołębiego Skrzydła o zachowaniu kotów po Wielkiej Bitwie, "Milczenie Gołębiego Skrzydła", strona 86-87

Piękniś
Ta grafika może być używana poza Wojownicy Wiki (z wyjątkiem innych wikii) jedynie do przedstawienia wyglądu tej postaci, w niezmienionej formie, koniecznie za podaniem źródła. Więcej.
Imiona
Imię w Klanie Gwiazdy	Piękniś
Imię starszego	Piękniś
Imię samotnika	Piękniś
Imię kota domowego	Piękniś, wiele nieznanych imion
Przynależność
Obecnie	Klan Gwiazdy
Dawniej	Kot domowy Samotnik Klan Pioruna
Inne
Płeć	Kocur
Status	Martwy
Pozycja	Starszyzna
Śmierć
Przyczyna śmierci	Niewydolność serca związana z wiekiem

Piękniś (ang. Purdy) – dawny starszy Klanu Pioruna, wcześniej kot domowy oraz samotnik. Obecnie przebywa w Klanie Gwiazdy.

Opis

Piękniś to krępy, pulchny, ciemnobrązowy, cętkowany, pręgowany kocur ze splątanym, zmierzwionym, pokrytym rzepami, brudnym, kudłatym futrem. Ma dużą, okrągłą głowę, posiwiały ze starości pysk, brudne zęby oraz duże, zaropiałe, bursztynowe oczy.

Charakter

Piękniś jest dobrodusznym, gadatliwym starszym w Klanie Pioruna. Lubi przebywać w towarzystwie i zawsze jest chętny do pomocy. Kocur szczególnie uwielbia opowiadać swoje długie, niekończące się historie wzięte z jego życia, o których często od niego słyszą małe kociaki. Piękniś jest kotem lojalnym, o czym świadczy jego zachowanie wobec kotów z klanu, gdy ci oskarżyli Sola o morderstwo. Ciemny kocur bronił swojego przyjaciela, zapewniając, że jest on niewinny. Starszy jest bardzo opiekuńczy i troszczy się o swoich pobratymców, a szczególnie o Mysie Futro i Długiego Ogona.

Historia

Piękniś był starszym Klanu Pioruna pod przywództwem Ognistej Gwiazdy i Jeżynowej Gwiazdy, na terytoriach nad jeziorem. Po raz pierwszy spotkał Jeżynowego Pazura, Wiewiórczą Łapę, Pierzasty Ogon, Burzowe Futro, Wronią Łapę i Brunatną Skórę podczas ich podróży w poszukiwaniu Północy. Piękniś asystował im podczas podróży przez Siedlisko Dwunożnych, ale często się gubił mimo, że inni wciąż lubili starszego kocura. Piękniś pomógł im po raz drugi podczas podróży do Plemienia Płynącej Wody. Kocur uratował Ostrokrzewiastą Łapę, Lwią Łapę i Bryzową Łapę przed psami. Podczas gdy patrol Klanu Pioruna szukał Sola, spotkali się ponownie z Pięknisiem, który zaprzyjaźnił się z Solem. Starszy kocur przyjął propozycję dołączenia do Klanu Pioruna i został starszym u boku Mysiego Futra i Długiego Ogona.

Kocur szybko przyzwyczaił się do życia klanu, rozpraszając kociaki i uczniów swoimi długimi historiami z przygód. Po śmierci Długiego Ogona, Piękniś pocieszał Mysie Futro, a potem sam pogrążył w smutku, ponieważ kotka zginęła w Wielkiej Bitwie, a on sam chciał zaplanować jej pogrzeb. W legowisku starszych dołączyli do niego Szara Pręga, Milka i Piaskowa Burza, przez co nie był potem taki samotny. Jego nagła śmierć była opłakiwana przez cały Klan Pioruna, zwłaszcza przez Olchowe Serce, który desperacko pragnął mu pomóc, a Piękniś dołączył do Klanu Gwiazdy, ponownie spotykając się ze swoimi starymi przyjaciółmi.

Fabuła

Nowa przepowiednia

Północ

Kiedy Jeżynowy Pazur, Brunatna Skóra, Pierzasty Ogon, Burzowe Futro, Wronia Łapa i Wiewiórcza Łapa są gonieni przez psa Dwunożnych, jakiś głos krzyczy do nich, aby weszli na drzewo porośnięte bluszczem. Okazuje się, że ten głos należy do starszego samotnika, Pięknisia. Gdy niebezpieczeństwo mija i koty schodzą na ziemię, kocur także schodzi. Dziwi się, kiedy koty z lasu opowiadają mu o swojej podróży, życiu w lesie i Klanie Gwiazdy. Gdy pytają go, kim jest, Piękniś zaczyna im opowiadać o sobie.

Mówi, że kiedyś był kotem domowym, a jego Wyprostowany, jak nazywa Dwunożnego, dbał o niego. Z tęsknotą wspomina tamte czasy, jedzenie i ciepły kominek, przy którym spał. Lecz pewnego dnia jego wyprostowany umarł. Nikt już go nie karmił, nikt nie głaskał, a nowi Dwunożni zastawiali pułapki na niego, w które kocur nie dał się złapać dzięki swojemu sprytowi. Wtedy opuścił dom Wyprostowanych i został samotnikiem.

Prowadzi grupę do sadzawki ze złotymi rybami. Koty z lasu początkowo są wobec niego bardzo nieufne, szczególnie Wronia Łapa, jednak ostatecznie wybierają Pięknisia na przewodnika, który ma ich wyprowadzić z wielkiej kupy legowisk Dwunożnych.

Wschód księżyca

Kiedy Jeżynowy Pazur, Burzowe Futro, Pierzasty Ogon, Brunatna Skóra, Wiewiórcza Łapa i Wronia Łapa udali się w drogę powrotną do domu wraz z Północą, która zaproponowała, że odprowadzi ich kawałek, spotkali Pięknisia. Kocur na widok borsuczycy zjeżył sierść, gotów zaatakować zwierzę, jednak koty z klanów szybko wytłumaczyły mu,  że nie jest ona zagrożeniem. Kot rozluźnił się, jednak nadal pozostawał czujny i nieufny. Piękniś chciał poprowadzić ich z powrotem przez tereny Dwunożnych, jednak koty zdecydowały się iść przez góry, gdyż była to krótsza droga. Kocur chciał prawdopodobnie ostrzec wędrowców przed Plemieniem Płynącej Wody, czego domyśliła się Pierzasty Ogon w dalszej części książki, jednak Północ przerwała mu i nie dała dokończyć zdania. Nie pozwoliła mu także iść z nimi, mówiąc, że "młodziakom" śpieszy się, a stary kocur będzie ich spowalniać. Kot zgodził się z nią i pożegnał wędrowców.

Świt

Kocur jest wspomniany przez Wiewiórczą Łapę, która pamięta, jakie miał dziwne poczucie kierunku.

Potęga trójki

Wyrzutek

Podczas podróży kotów w góry Plemienia Płynącej Wody koty spotykają po drodze Pięknisia. Kocur jest zaskoczony i uszczęśliwiony, widząc ich ponownie. Jeżynowy Pazur i Wiewiórczy Lot przedstawiają swoje kocięta. Starszy kot wyjaśnia, że jego Dwunożny umarł i pokazuje im ważne miejsca do ukrywania się, łapania jedzenia i podróży. Kiedy Ostrokrzewiasta Łapa, Lwia Łapa i Bryzowa Łapa zostają uwięzieni w stodole przez psy, gdy wyruszają na polowanie, ratuje ich, pokazując im stóg siana, na który mogą się wspiąć. W końcu towarzyszy im przez całą drogę do początków gór, gdzie czarna uczennica oferuje wyciągnięcie mu kleszczy, pocierając je żółcią myszy. Ostrokrzewiastej Łapie robi się szkoda Pięknisia, ponieważ zauważa że jest stary i zaniedbany. Później żegna się z grupą, zanim koty z klanu wyruszają w góry.

Wschód słońca

Patrol mający na celu odnalezienie Sola z pomocą Awantury odnajduje Pięknisia w siedlisku Dwunożnych. Okazuje się, że starszy kocur mieszka i dzieli się zdobyczą właśnie z Solem. Zostaje zauważone, że szylkretowy kocur lubi towarzystwo Pięknisia i nie stara się nim manipulować, a jedynie pomagać mu w polowaniu. Piękniś z radością wita koty z klanów, po czym oferuje im schronienie na noc i świeżą zdobycz. Kocur z wdzięcznością bierze mysz, którą przyniosła mu Ostrokrzewiasty Liść. Gdy patrol szykuje się do odejścia, Jeżynowy Pazur proponuje Pięknisiowi życie w Klanie Pioruna. Z początku kocur jest oszołomiony i odmawia, ale po natarczywym przekonywaniu Paprociowego Futra zgadza się im towarzyszyć.

Paprociowe Futro pomaga Pięknisiowi przekroczyć Drogę Grzmotu, omal nie ginąc. Samotnik warczy, że młode koty ciągle panikują i że sam dałby radę przejść na drugą stronę. Starszy męczy się szybciej niż pozostali, więc patrol postanawia pójść spać wcześniej. Przez tą sytuację koty zaczynają myśleć, że przyprowadzanie z nimi Pięknisia było złym pomysłem. Następnego dnia samotnik chętnie zjada zdobycz, którą przyniosła mu Ostrokrzewiasty Liść. Kotka myśli, że wygląda na to, że Piękniś od dawna nie jadał do syta. Tej nocy Ostrokrzewiasty Liść i Leszczynowy Ogon śpią obok niego, żeby było mu ciepło. Leszczynowy Ogon komentuje, że ma nadzieję, że kocur nie ma pcheł, a czarna wojowniczka jest przekonana, że ma ich mnóstwo. Następnego poranka Piękniś jest przerażony na widok owiec, a gdy jedna z nich zaczyna do niego podchodzić, ten boi się jeszcze bardziej. Gdy koty opuszczają farmę, samotnik upada na ziemię. Ostrokrzewiasty Liść następnie czyści mu futro od pcheł i kleszczy, wiedząc, że Mysie Futro nie byłaby zadowolona w towarzystwie kota z pasożytami.

Gdy nareszcie docierają do Klanu Pioruna, Piękniś zostaje starszym i kompanem Mysiego Futra i Długiego Ogona. On i Mysie Futro szybko się zaprzyjaźniają, często narzekając na młode koty. Jakiś czas potem jest widziany, jak opala się na słońcu razem ze swoją nową przyjaciółką. Gdy wąż wpełza na polanę i stara się ukąsić Wrzosię, Miodowa Paproć poświęca życie, aby ją uratować. On i Mysie Futro są zszokowani całą sytuacją, obwiniając siebie o śmierć złocistej kotki. Piękniś również odmawia wiary w Klan Gwiazdy.

Gdy Sójcze Pióro nakłada maść na obolałe poduszki łap Pięknisia, odkrywa tajemnicze zioło, któro okazuje się być pietruszką. Właśnie tego zioła użyła jego biologiczna matka, Liściasta Sadzawka.

Omen gwiazd

Czwarty uczeń

Piękniś jest opisany jako gadatliwy i lubiany starszy, który dobrze się wpasowuje w klan, pomimo tego, że oryginalnie był samotnikiem.

Starszy jest widziany jak odpoczywa na skale, w tym samym miejscu, w którym Miodowa Paproć została ukąszona przez żmiję księżyce temu. Sójcze Pióro ujawnia, że wąż nie wpadł w jego pułapkę i nie zatruł się jagodami śmierci, dlatego prosi Pięknisia, żeby zszedł z wygodnego miejsca. Kocur oferuje medykowi pomoc w przeszukaniu terenu od węży, i oboje zabierają się do pracy. Starszy mówi Sójczemu Pióru, że wie, co czuje, gdy Lwi Płomień wyruszył w podróż w górę rzeki, porównując to do wyprawy Jeżynowego Pazura i Wiewiórczego Lotu. Piękniś wspomina, jak dzielna była ta dwójka, po czym rozpoczyna opowieść o lisie, ale medyk przerywa jego historię, oznajmiając, że skończyli swoją pracę. Kocur jest zadowolony ze swojej pomocy, po czym mówi, że dzisiejsze lisy są niczym w porównaniu do tych, z którymi walczył za swoich czasów, po czym odchodzi do legowiska starszych.

Przemijające echa

Piękniś jest wspomniany w myślach Sójczego Pióra o młodych kotach otrzymujących porady od Paprotkowej Chmury i Stokrotki. Medyk zauważa, że gdyby starszy zaczął opowiadać jedną ze swoich historii, prawdopodobnie do zachodu słońca żaden kot nie mógłby się odezwać.

Jakiś czas potem, kiedy drzewo ma upaść na obóz Klanu Pioruna, Piękniś jest widziany, jak pośpiesza starszych. Lwi Płomień przechodzi obok Pięknisia i stara się namówić Mysie Futro, by ta opuściła swoje legowisko. Chwilę potem starszy kocur wygania swoich kompanów z wiciokrzewu, aby ci się ewakuowali. Gdy drzewo ostatecznie spada, Piękniś pyta się, gdzie jest Długi Ogon. Gdy kocur dowiaduje się, co się z nim stało, stara się uspokoić Mysie Futro, obiecując, że go odnajdą. Po odnalezieniu ciała Długiego Ogona starsza wyje i przyciska pysk do futra zmarłego, a Piękniś się do niej przysuwa, starając się pocieszyć zdruzgotaną kotkę.

Gdy Sójcze Pióro pyta się Lwiego Płomienia gdzie był, wojownik odpowiada, że pomagał Pięknisiowi i Mysiemu Futru pogrzebać Długiego Ogona. Gdy brązowa kotka opłakuje swojego kompana, Piękniś zadaje jej o nim pytania. Pręgowany starszy pyta się Mysiego Futra, jaki był Długi Ogon przed straceniem wzroku, pocieszając ją. Sójcze Pióro po raz pierwszy cieszy się, że Piękniś należy do klanu.

Następnie Białe Skrzydło proponuje poszukania piór łabędzi do posłań starszych, zauważając, że Mysiemu Futru i Pięknisiowi przydałyby się miękkie miejsca do spania po wszystkim, przez co przeszli.

Piękniś jest widziany, jak prowadzi Mysie Futro do ich nowego legowiska, mrucząc, że wygląda cudownie. Mysie Futro kładzie się na posłaniu i mówi, że wolała starsze posłania, bo wciąż można było na nich wyczuć zapach Długiego Ogona. Piękniś mówi uczniom żeby wyszli, po czym kładzie się obok swojej kompanki.

Szepty nocy

Piękniś pyta się Gołębiej Łapy, czy mysz sprawiłaby, że Mysie Futro zaczęłaby jeść. Wiewiórczy Lot pyta się starszego, czy Mysie Futro jest głodna, a Piękniś odpowiada, że jest ona po prostu smutna.

Po bitwie o kawałek terytorium pomiędzy Klanem Cienia i Klanem Pioruna, Piękniś pyta się Mysiego Futra, czy Klan Cienia zdaje sobie sprawę z tego, że przegrali. Starsza kotka ripostuje, że pewnie zauważyli, bo Lwi Płomień zabił ich zastępczynię, Rdzawe Futro. Piękniś jest wściekły na Mysie Futro, ponieważ ta obwinia Lwiego Płomienia. Zdenerwowany starszy odchodzi i ignoruje brązową kotką przez jakiś czas od ich kłótni.

Potem, gdy Wrzoścowe Światło uważa, że jest bezużyteczna, bo nie będzie w stanie służyć swojemu klanu, Sójcze Pióro stara się ją pocieszyć, zauważając, że Piękniś nie poluje, a i tak jest cennym członkiem Klanu Pioruna.

Gdy Mysie Futro narzeka, że przez dach legowiska starszych przecieka woda, Piękniś mówi zirytowanej kotce, że wojownicy niedługo się tym zajmą.

Znak księżyca

Piękniś wychodzi z legowiska starszych, aby uczestniczyć w ceremonii wojownika Bluszczowej Łapy i Gołębiej Łapy. Potem, gdy Trzmiela Pręga narzeka, że musi się zająć kleszczami starszych, kocur zapewnia, że sami mogą to zrobić. Piękniś jest widziany siedząc obok Mysiego Futra przy ich legowisku, a Bluszczowa Sadzawka zgaduje, że pewnie opowiada jej o jednej z jego niekończących się historii. Gdy Sójcze Pióro wyrusza w góry, medyk prosi starszego, żeby miał na oku Mysie Futro, gdy jego nie będzie w pobliżu, na co Piękniś odpowiada twierdząco.

Zapomniana wojowniczka

Czyszcząc futra swoich dwóch córek, Białe Skrzydło wspomina, że pomoże im nazbierać świeżego mchu na posłania dla starszych. Kotka dodaje również, aby się upewniły, że posłanie Pięknisia nie zawiera cierni, albo nigdy nie usłyszą końca jego zrzędzenia. Gdy Gołębie Skrzydło kończy zbierać mech, Białe Skrzydło komentuje, że Piękniś i Mysie Futro powinni być zadowoleni.

Później, Piękniś podchodzi do Gołębiego Skrzydła i pyta się jej, czy to ona zbierała mech. Szara kotka pyta się, czy z posłaniem jest coś nie tak, a starszy kocur odpowiada, że jest bardzo wysuszone i kłujące. Piękniś dodaje, że nie chce robić awantury, ale Mysiemu Futru nie jest wygodnie. Starszy zaczyna opowiadać Ostrokrzewiastemu Liściu historię o lisie panoszącym się po ogródku jego Wyprostowanego, ale przerywa mu Sójcze Pióro. Piękniś mamrocze, że nikt już nie wychowuje młode koty z manierami.

Piękniś jest zaskoczony i szczęśliwy, gdy Sol powraca do klanów, ponieważ kiedyś byli bliskimi przyjaciółmi.

Ostatnia nadzieja

Piękniś kontynuuje swoją opiekę nad Mysim Futrem w legowisku starszych, czyszcząc jej futro. Kotka jest zaalarmowana obecnością Janowcowego Ogona i Sowiego Wąsa w obozie, pytając się Pięknisia, czy to inwazja. Starszy odpowiada, że w to wątpi, ponieważ patrol składa się jedynie z dwóch wojowników.

Gdy Piękniś wraca z polowania, starszy oznajmia, że wyszedł tylko po to, aby złapać coś dla swojej kompanki. Mysie Futro prycha, żeby nie robił z niej wymówki, a ten narzeka, że po wielu dniach siedzenia w legowisku po prostu wyszedł rozprostować nogi. Mysie Futro pyta się Pięknisia, czy jej obecność już mu się nudzi. Starszy kocur odpowiada, że pomyślał, że kotka musi odpocząć od jego niekończących się historii. Kotka oznajmia, że jego opowieści są jedyną ciekawą rzeczą, które mają miejsce w Klanie Pioruna.

Kocur opowiada Sójczemu Pióru, jak to Mysie Futro uczyła Ziarenko i Lilijkę łapania "zabłąkanych" ogonów przez otwór w legowisku wojowników. Jakiś czas potem starszy komentuje, że Lwi Płomień wcześnie wstał.

Piękniś zostaje wspomniany, gdy Ognista Gwiazda decyduje, że Pajęcza Noga będzie trenował jego i Mysie Futro, aby ci mogli się obronić przed nadchodzącym atakiem ze strony Mrocznej Puszczy. Podczas Wielkiej Bitwy, Szara Pręga nakazuje starszym zostać w legowisku. Piękniś protestuje, po czym przypomina, że zna ruchy bitewne dzięki Pajęczej Nodze. Szara Pręga odpowiada starszemu kocurowi, że te ruchy mają mu służyć tylko do obrony. Piękniś zostaje zaprowadzony z powrotem do legowiska starszych.

Podczas drugiego starcia przeciwko wrogim wojownikom, Piękniś walczy u boku Mysiego Futra. Starsi bronią się przed atakiem Ciemnej Pręgi. Gdy Mysie Futro ginie w walce, Piękniś ją opłakuje. Kocur widzi jego kompankę szczęśliwą w Klanie Gwiazdy, i komentuje, że nareszcie może zapolować i że poległa śmiercią wojowniczki.

Wizja cieni

Misja ucznia

Na drodze do Księżycowej Sadzawki Liściasta Sadzawka mówi Sójczemu Pióru, że potrzebują więcej kocimiętki na wypadek gdyby któryś ze starszych złapał biały kaszel lub zielony kaszel. Medyk przerywa kotce, po czym wytyka, że Piękniś, Piaskowa Burza, Szara Pręga i Milka są całkowicie zdrowi, po czym dodaje, że za bardzo ich rozpieszcza.

Gdy Olchowa Łapa i Roziskrzona Łapa przeżywają swój pierwszy dzień jako uczniowie, ich pierwszym zadaniem jest pozbycie się kleszczy u starszych. Roziskrzona Łapa przeczesuje futro Pięknisia, po czym oznajmia, że znalazła ogromnego kleszcza, i prosi starszego, aby się nie ruszał, gdy będzie go wyciągała. Młoda kotka nakłada mysią żółć na kleszcza, a Piękniś wzdycha z ulgą, gdy szkodnik odczepia się od jego skóry. Starszy kocur mruczy do Roziskrzonej Łapy, że teraz się czuje znacznie lepiej. Uczennica mamrocze, że zapach mysiej żółci jest okropny, dodając, że nie wie, jakim cudem starsi to wytrzymują. Kotka powstrzymuje westchnienie po czym kontynuuje przeszukiwanie rozczochranego futra Pięknisia. Kocur mówi Roziskrzonej Łapie, że każdy kot w Klanie Pioruna który był kiedyś uczniem wyciągał starszym kleszcze tak, jak ona teraz.

Jakiś czas po zostaniu uczniem medyka przez Olchową Łapę, Roziskrzona Łapa wchodzi do legowiska i oznajmia, że Pięknisia boli brzuch. Liściasta Sadzawka odpowiada kotce, że już idzie się tym zająć. Sójcze Pióro prosi Olchową Łapę, aby ten znalazł odpowiednie zioło na ból brzucha. Młody kocur zamiast mięty wodnej wyciąga nawłoć, a Sójcze Pióro poprawia go, mówiąc, że lepiej, aby Piękniś tego nie zjadł, bo nawłoć służy do opatrywania ran.

Później, gdy Olchowa Łapa wchodzi do legowiska starszych, zastaje tam jedynie Piaskową Burzę, która mówi mu, że Szara Pręga i Milka wyszli na spacer, a Piękniś gdzieś się opala. Po wypadku siostry Olchowej Łapy, młody kocur zauważa, że noga Roziskrzonej Łapy jest dziwnie wygięta. Kocur z niepokojem przypomina sobie, jak Piękniś opowiedział mu o wypadku Rozżarzonego Serca, w którym kotka spadła z drzewa i złamała nogę.

Gdy Jeżynowa Gwiazda zwołuje zebranie klanu, Piękniś przerywa historię, którą opowiadał Bursztynowemu Księżycowi i Śnieżnemu Gąszczowi. Starszy obiecuje dwójce, że później ją dokończy, po czym odchodzi, aby usiąść obok Szarej Pręgi i Milki i posłuchać, co przywódca ma do powiedzenia.

Podczas podróży w celu odnalezienia Klanu Nieba, koty zatrzymują się przy Drodze Grzmotu. Roziskrzona Łapa przypomina sobie, jak Piękniś jej o niej opowiadał.

Piorun i cień

Gdy Olchowa Łapa jest wściekły na Jeżynową Gwiazdę za ignorowanie Klanu Nieba i przepowiedni, Piękniś jest widziany jak odpoczywa przed legowiskiem starszych wraz z Szarą Pręgą i Milką.

Rozbite niebo

Przed zgromadzeniem, Piękniś podchodzi do Olchowego Serca, narzekając na ból brzucha. Starszy prosi go o nieco trybuli lub o jagody jałowca. Gdy medyk odsyła go do Liściastej Sadzawki, Piękniś szybko odpowiada, że nie będzie jej zawracał głowy, po czym dodaje, że gdy się prześpi, pewnie będzie mu lepiej.

Jakiś czas potem, gdy Olchowe Serce pyta się starszego, jak się czuje, Piękniś odpowiada, że już jest mu lepiej, po czym dodaje, że ból pewnie był spowodowany starością. Kocur dodaje, że zioła nie uleczą wszystkiego, po czym zaczyna opowiadać kolejną historię, która jest przerwana przez jego ziewnięcie. Piękniś mruczy, że jeśli będzie źle się czuł, odwiedzi legowisko medyka, i zasypia.

Gdy Jagodowy Nos i Tygrysie Serce walczą ze sobą i się kłócą, Piękniś stara się załagodzić sprawę, twierdząc, że to nie jest czas na spory. Zanim starszy kończy zdanie, krzyczy z bólu i upada na ziemię, szarpiąc się i spazmując. Gdy Olchowe Serce pędzi do kocura i pyta się, co się dzieje, Piękniś jest ledwo przytomny. Stara się podnieść, ale natychmiastowo upada, po czym jęczy z bólu. Kocur słabo wyjaśnia, że myślał, że jego bóle są normalne w tym wieku, i że uważał, iż nie powinien martwić medyków podczas całego chaosu, który panuje w klanie. Piękniś spokojnie patrzy się na Olchowe Serce, po czym zapewnia, że jest świetnym medykiem, i że sobie poradzi. Kocur głośno wzdycha, po czym umiera. Olchowe Serce desperacko stara się uratować Pięknisia, choć dla starszego już nie ma żadnej nadziei. Sójcze Pióro podchodzi do zdruzgotanego kocura, po czym oznajmia, że Piękniś odszedł.

Podczas czuwania nad Pięknisiem, Jeżynowa Gwiazda podchodzi do ciała zmarłego i wspomina, jak to kocur poprowadził wybrane koty do miejsca, w którym tonie słońce. Przywódca dodaje, że gdyby nie Piękniś, nigdy nie znaleźliby jeziora. Kocur pamięta również, jak starszy perfekcyjnie wpasował się w życie klanu. Bluszczowa Sadzawka dodaje, że kocur zawsze starał się odciągać uczniów od kłopotów, a Bursztynowy Księżyc twierdzi, że opowiadał świetne historie. Wiewiórczy Lot przypomina, jak kocur pomógł pokonać Mroczną Puszczę, uważając go za dzielnego i pełnoprawnego członka Klanu Pioruna. Jeżynowa Gwiazda dodaje, że Piękniś zasługuje na miejsce w Klanie Gwiazdy bardziej, niż ktokolwiek inny, i że ten napewno będzie czuwać nad nimi.

Najciemniejsza noc

Piękniś jest widziany w Klanie Gwiazdy, a Olchowe Serce jest zachwycony, widząc go. Medyk ma nadzieję, że brązowy kocur wie, jak bardzo go brakuje.

Rzeka ognia

Piękniś jest wspomniany przez Olchowe Serce, który pamięta, jak starszy powiedział mu o śmierci brata Burzowej Chmury, który zginął w Wielkiej Burzy.

Olchowe Serce przypomina sobie, jak Piękniś opowiadał mu o powodzi, gdy był jeszcze kociakiem, i z ukłuciem żalu tęskni za pogodnym starszym.

Superedycje

Próba Wroniego Pióra

Wronie Pióro i Zajęczy Bryk przybywają do obozu Klanu Pioruna, by szukać pomocy. Ziarnista Łapa siedzi z Pięknisiem przed legowiskiem starszych, słuchając historii, podczas gdy ona zajmuje się kleszczami.

Burza Jeżynowej Gwiazdy

Piękniś pomaga mentorom ustawiać uczniów do pionu, podczas gdy cały Klan Pioruna zmaga się z powodzią. Kocur ciągle tęskni za Mysim Futrem, nie mając już żadnych kompanów z legowiska. Starszy stara się być optymistyczny i pomocny pomimo całego zamieszania w klanach, opowiadając młodszym kotom o swoich przygodach. Gdy Mięta dołącza do Klanu Pioruna na jakiś czas, kocur proponuje jej posłanie obok niego i prędko się z nią zaprzyjaźnia. Wkrótce do legowiska starszych dołączają Szara Pręga i Piaskowa Burza, z czego Piękniś jest zachwycony.

Nowele

Opowieść Ostrokrzewiastego Liścia

Piękniś pojawia się z Mysim Futrem, gdy towarzyszy starej kotce na śmietnisku. Chociaż wydaje się, że kotka jest zdenerwowana tym, akceptuje fakt, że Piękniś nie pozwala jej nigdzie iść samotnie, ponieważ są bardzo bliskimi przyjaciółmi, a Mysie Futro starzeje się i słabieje.

Milczenie Gołębiego Skrzydła

Po Wielkiej Bitwie Piękniś opłakuje Mysie Futro i przygotowuje jej ciało do pogrzebu. Teraz już jako jedyny starszy w klanie, kocur prosi swoich pobratymców o pomoc i nadzoruje pogrzeb poległych w bitwie. Zanosi ciało swojej kompanki na miejsce pochówku i mówi innym, aby nie kopali grobów zbyt blisko siebie. Piękniś następnie wybiera wzgórze z widokiem na jezioro na grób Mysiego Futra tłumacząc, że starsza kotka lubiła patrzeć na wodę po zachodzie słońca. Po pochowaniu wszystkich Piękniś upewnia się, że groby zostały dobrze zasypane.

Później Piękniś skarży się na kleszcze, a Gołębie Skrzydło oferuje mu pomoc i uzbieranie piór na jego posłanie. Szara wojowniczka idzie po mysią żółć, ale kocur ją zatrzymuje, prosząc, żeby najpierw z nim porozmawiała, bo po śmierci Mysiego Futra stał się samotny. Mówi Gołębiemu Skrzydłu, że klan nadal wygląda jak w dzień pogrzebu, chociaż musi żyć dalej. Piękniś uważa, że zachowywanie się tak, jakby polegli zginęli na darmo jest obrazą dla zmarłych. Wojowniczka pociesza kocura.

Jeżynowa Gwiazda prosi Piaskową Burzę, aby tymczasowo wprowadziła się do legowiska starszych razem z Pięknisiem. Kotka odmawia, ale na szczęście Jagodowy Nos i Makowy Mróz wyrażają do tego chęci, z czego Piękniś jest bardzo szczęśliwy.

Przewodniki

Bitwy klanów

Gdy Trzmiela Łapa uczy się techniki Uderzenia Błyskawicy, uczeń pragnie ją pokazać swoim pobratymcom. Trzmiela Łapa prosi Gołębią Łapę i Bluszczową Łapę, żeby te były najeźdźcami. Lwi Płomień i Piękniś udają, że są drzewami, by młody kocur mógł zza nich zaatakować Gołębią Łapę i Bluszczową Łapę techniką Uderzenia Błyskawicy.

Ostateczny przewodnik

Na stronie Sola jest wspomniane, że szylkretowy kocur został znaleziony w ruinach legowiska Dwunożnych Pięknisia, i że oba koty zostały eskortowane do Klanu Pioruna.

Cytaty

“	Kogo nazywasz głupcem, młodziaku?	”
—Piękniś drażniąc się z Wronią Łapą, "Północ", strony 272-273

“	Ach, masz na myśli Wyprostowanych. Trzeba było od razu tak mówić. Nie, nie mieszkam u Wyprostowanych. Kiedyś owszem. To były czasy! Ogień w kominku, przy którym można podrzemać, i tyle jedzenia, ile zdołałem w sobie pomieścić.	”
—Piękniś o swoim dawnym życiu pieszczocha, "Północ", strona 273

“	Piękniś: Nie ruszaj nawet wąsem! Za tobą stoi borsuk. Ja się nim zajmę, znam kilka sztuczek, które... Burzowe Futro: Wszystko w porządku, Pięknisiu. To Północ, nasza przyjaciółka. Piękniś: Przyjaciółka? Z borsukami nie zawiera się przyjaźni, młodziaku. Nie można mieć do nich zaufania nawet na długość myszy.	”
—Piękniś do Burzowego Futra, wyrażając nieufność wobec Północy, "Wschód księżyca", strona 27

“	Nie mogę powiedzieć, że miło mi cię poznać, ale przypuszczam, że jesteś w porządku, skoro oni tak twierdzą.	”
—Piękniś łagodniejąc w stosunku do Północy, "Wschód księżyca", strona 28

“	Stulże pyszczydło i za mną. Bo ci trosk przybędzie więcej, niż sama kita.	”
—Piękniś do Bryzowej Łapy, "Wyrzutek", strona 229

“	Dzięki, naprawdę lepiej mi teraz. To czegoś takiego uczą się przyszli medycy? Kotom z klanów przynajmniej jedno się udało.	”
—Piękniś, dziękując Ostrokrzewiastej Łapie za wyjęcie mu kleszczy, "Wyrzutek", strona 236

“	Sol: Przepraszam cię, Pięknisiu. Ale muszę już wyruszać. Piękniś: Co? A dlaczegóż to? Jesteś tu ze mną raptem od paru dni, ale dobrze się dogadujemy, żem myślał. Z tobą to stare gniazdo przestało być takie puste. I patrzaj! Cosik na ząb znalazłem. Trochu stare i kościste, ale na posiłek się nada... Sol: Możesz zjeść całego królika, Pięknisiu. Niestety patrol Klanu Pioruna chce chyba, żebyśmy ruszali natychmiast.	”
—Piękniś i Sol, "Wschód słońca", strona 214

“	Jeżynowy Pazur: Pięknisiu, nigdy więcej nie strasz nas w ten sposób! Piękniś: Co? Toć nic się nie stało. A tobie po cóż było mnie tak szturchać? Paprociowe Futro: Wybacz. Piękniś: Wy, młodziaki, ciągle się pietracie.	”
—Piękniś po przekroczeniu Drogi Grzmotu, "Wschód słońca", strona 224

“	Mysi Wąs: Baliście się? Ten kocur jest zdolny do wszystkiego. Piękniś: Bacz na słowa, młodziaku! Nie masz pojęcia, o czym mówisz. Sol to kot na schwał. Jest moim przyjacielem. Rozżarzone Serce: Ale przecież widziano go... Piękniś: Sol nigdy nie skrzywdziłby drugiego kota. W tych makówkach to wy chyba pierze macie, nie rozumy!	”
—Piękniś, broniąc Sola, "Wschód słońca", strony 261-262

“	Piękniś: W młodości byłem dobrym myśliwym. Potrafiłem łapać króliki. I bażanty, chociaż... Taki bażant to nie wyczyn, wolą wsuwać zamiast fruwać. Gołębia Łapa: Łapałeś bażanty? Piękniś: Za młodzika nic mi straszne nie było.	”
—Piękniś chwali się swoimi umiejętnościami łowieckimi, "Szepty nocy", strony 232-233

“	Właśnie rozmawiamy. Czy młodziaków już nie uczą dobrych manier?	”
—Piękniś do Sójczego Pióra, "Zapomniana wojowniczka", strona 251

“	Piękniś: Tak mi tu pusto bez Mysiego Futra. Tak bardzo za nią tęsknię. Bywała zrzędliwą starą lisicą, ale miała wielkie serce. Przynajmniej zginęła, broniąc swojego klanu. Takiej śmierci by sobie życzyła. Gołębie Skrzydło: To prawda. Piękniś: To dlaczegóż wszyscy wyglądają na tak nieszczęśliwych? Gdy wychodzę na zewnątrz, czuje się, jakbyśmy nadal chowali naszych pobratymców. Czy oni zapomnieli, że wypędziliśmy tych nicponi? Nie ma tu przecież żadnych kotów z Mrocznej Puszczy, prawda?	”
—Piękniś do Gołębiego Skrzydła o jego tęsknocie za Mysim Futrem i zachowaniu kotów, "Milczenie Gołębiego Skrzydła", strony 85-86

“	Olchowe Serce. Który z nas zasługuje na coś lepszego niż Piękniś, aby chodzić z Klanem Gwiazdy? Wiem, że tam będzie, skąd będzie nas pilnować.	”
—Jeżynowa Gwiazda o Pięknisiu, "Rozbite niebo", strona 81 (angielskie wydanie, tłumaczenie nieoficjalne)

Ciekawostki

• Victoria Holmes powiedziała, że Piękniś ma akcent podobny do angielskiego, z hrabstwa Yorkshire.
• Jest szansa, że Piękniś pójdzie do Klanu Gwiazdy, a Vicky mocno wierzy, że kocur pozostanie tam po śmierci. Kate uważa jednak, że będzie mógł żyć tylko na granicy łowisk Klanu Gwiazdy.
  • Później jednak Kate zaprzeczyła swojemu oświadczeniu i potwierdziła, że ​​Piękniś rzeczywiście poszedł do Klanu Gwiazdy. Zostało to udowodnione, kiedy kocur pojawił się w tym miejscu w "Najciemniejszej nocy".

Galeria

Bazy postaci

Ta grafika może być używana poza Wojownicy Wiki (z wyjątkiem innych wikii) jedynie do przedstawienia wyglądu tej postaci, w niezmienionej formie, koniecznie za podaniem źródła. Więcej.

W Klanie Gwiazdy

Jako starszy