Uwaga! Ten artykuł może zawierać spoilery. Jeżeli nie chcesz sobie psuć radości z czytania, zawróć stąd jak najszybciej.
| “ | STRZEŻCIE SIĘ, LEŚNE KOTY! |
” |
Bicz. Początek legendy (ang. The Rise of Scourge) - pierwsza książka z serii Mangi.
W kolejności Chronologicznej jest uzupełnieniem do Czarnej Godziny.
- Na polskiej okładce widnieje Bicz[6].
- Na angielskiej okładce w centrum widnieje Bicz, a poniżej jest wraz z Tygrysią Gwiazdą[7].
Opis[]
| “ | Poznaj narodziny legendy jednego z najpotężniejszych przeciwników Ognistego Serca - Bicza, przywódcy Klanu Krwi. Kiedy niepozorny, drobny kociak nieostrożnie zapuszcza się na tereny patrolowane przez dzikie koty, szybko otrzymuje lekcję pokory. Wraca pokryty bliznami i z żądzą zemsty palącą jego duszę. Poprzysięga zemstę i zbiera innych sobie podobnych miejskich włóczęgów. Dni klanów leśnych kotów zdają się być policzone... |
” |
Wstęp[]
| “ | Drodzy Czytelnicy, Bicz, przywódca Klanu Krwi, stanowi największe wcielenie zła, jakie kiedykolwiek napotkamy w lesie. Przyznam, że powołując go do życia nie zastanawiałam się nad jego przeszłością. Potrzebowałam tylko prawdziwie przerażającego kota. Takiego, który z początku nie wydaje się fizycznie groźny, jednak jego nienasycony głód przemocy i krwi daleko przerasta wszystko, co leśne koty widziały do tej pory. Jeśli któraś postać miałaby być czystym złem, byłby to właśnie Bicz. Z pewnością był potężnym przeciwnikiem Ognistej Gwiazdy, przywódcy Klanu Pioruna, gdy wyzwał wszystkie cztery Klany na bitwę o kontrolę nad lasem. Gdy zaczęłam zastanawiać się nad tym, co mogło ukształtować jego charakter, zrozumiałam że jego historia mogłaby być niezwykle ciekawa. Manga wydawała mi się dobrym środkiem przekazu, aby spojrzeć wstecz na pochodzenie Bicza i prześledzić jego drogę od słodkiego puszystego kociaka (bo WSZYSTKIE są słodkie i puszyste, prawda?) do okrutnego tyrana. Nie było moim zamiarem usprawiedliwiać jego zachowania, bo żadna ilość nieszczęścia lub gnębienia nie uzasadnia takiego rodzaju zdziczenia; zamiast tego chciałam zobaczyć gdzie dojdzie inny bystry, ambitny i odważny młody kot (też teraz pomyśleliście o Ognistej Gwieździe?), podążając o wiele bardziej mroczną, przesiąkniętą krwią ścieżką. Rusz śladami Bicza i przekonaj się, czy pod koniec jego opowieści nadal będziesz oceniać go tak samo surowo. Każdy kot zasługuje, aby opowiedziano jego historię, i oto przyszedł czas na Bicza.
|
” |
—Z najlepszymi życzeniami, | ||
Wydarzenia[]
- Mały przedstawia swoją rodzinę - Skarpetka, Rubinkę i Pigwę.
- Chce dołączyć do zabawy z rodzeństwem, jednak ci go odpychają; matka beszta tę dwójkę, jednak ci twierdzą, że Mały nie nadaje się do zabaw z nimi.
- Mały żali się na swój mały rozmiar, marząc, aby być większym.
- Pigwa zabiera swoje kociaki na podwórko obok ich gniazda Dwunożnych.
- Jeden z Dwunożnych zakłada kociakom obroże z dzwoneczkami, a te po chwili się nimi bawią.
- Mały podchodzi do ogrodzenia, widząc przez dziurę las, jednak Pigwa przywołuje go z powrotem.
- Czarny kociak widzi dwójkę Dwunożnych bawiących się z jego rodzeństwem puchatym sznurkiem na wędce; pyta się, czy może dołączyć, na co Rubinka się niechętnie zgadza.
- Kocurek chwyta zabawkę Dwunożnych i z nią ucieka, jednak rodzeństwo dogania go i Skarpetek zabiera mu puchaty sznurek, a Rubinka komentuje, że nie bawi się tak, jak trzeba.
- W legowisku Mały pyta się Pigwy, co wie o lesie, na co ta odpowiada, że jego ojciec odwiedzał go częściej od niej, i że żyją tam dzikie i niebezpieczne koty.
- Kocurek pyta się, czy pójdą kiedyś do lasu, jednak Pigwa zaprzecza, twierdząc, że leśne koty roznoszą pchły, komentując, że "ci barbarzyńcy kręcą bicz na dobre imię porządnych kotów".
- Kiedy trójka kociąt zasypia, Pigwa podchodzi do zdjęcia Kuby, twierdząc, że może być z nich dumny, mimo że żadne nie odziedziczyło po nim rudego futra.
- Kiedy podczas kolejnych wypadów do ogrodu, Mały zauważa, że rodzeństwo już nie chce się z nim bawić oraz jego matka podświadomie woli Skarpetka i Rubinkę, niż jego.
- Kocurek znów się pyta, czy może się pobawić z bratem i siostrą, jednak ci szyderczo go odrzucają, ku krytyce ich matki.
- Kiedy ci się kłócą o to, jak mają traktować brata, Mały podbiega do dziury w płocie, postanawiając wejść do lasu, aby udowodnić, że jest silny mimo swojego niewielkiego wzrostu.
- W lesie wdrapuje się na pieniek drzewa, gdzie zaskakuje go kruk lecący w jego stronę, jednak po odlocie ptaka kocurek czuje się z siebie dumny, że się nie bał.
- Kiedy Pigwa go woła, Mały wraca do ogrodu.
- Kociak chwali się swoimi leśnymi przeżyciami rodzinie, jednak ci mu nie wierzą.
- Kilka dni później czwórkę kotów odwiedzają młode Dwunożnych, aby wybrać, które kociaki zabiorą do siebie do domu.
- Mały pozostaje w tyle, obserwując bawiące się rodzeństwo z dziećmi.
- Po chwili Rubinka podchodzi do brata, strasząc, że niechciane kocięta są wrzucane do rzeki.
- Jakiś czas później, młode Dwunożnych wracają, aby wziąć ze sobą Skarpetka i Rubinkę, nie zwracając uwagi na Małego, który próbuje się przymilać.
- Kocurek, przerażony myślą, że zostanie wrzucony do rzeki, postanawia uciec przez dziurę w płocie.
- Kiedy postanawia uciec jak najdalej, po drodze natyka się na dwójkę pieszczochów leżących na płocie, którzy ostrzegają go, aby nie zapuszczał się do lasu.
- Kocurek, zdenerwowany dodatkowo komentarzami na temat jego wzrostu, wchodzi do lasu, zwabiony jakimś tropem oraz chcąc udowodnić, że się nie boi.
- Nagle natyka się na patrol Ostowego Pazura, Błękitnego Futra i Tygrysiej Łapy.
- Ostowy Pazur każe Tygrysiej Łapie zaatakować przerażonego kocurka.
- Pręgowany uczeń prawie zabija kociaka, jednak Błękitne Futro każe mu przestać, twierdząc, że wojownicy nie zabijają bez powodu, a przybysz dostał już wystarczającą nauczkę.
- Na odchodnym Tygrysia Łapa syczy do kocurka, że nigdy go nie zapomni, a ten ucieka z lasu, kierując się do płotu. Przy okazji podczas ataku zgubił dzwoneczek z obroży.
- Czarny kocurek chce wracać do domu, jednak przypomina sobie słowa Rubinki.
- W myślach żegna się z matką, po czym kieruje się w stronę siedliska Dwunożnych.
- W mieście kocurek z oszołomieniem zwiedza ulice. Zgłodniały, kieruje się w stronę bocznej uliczki, gdzie zobaczył jedzenie.
- Bezdomne koty odstraszają go od pokarmu, ale stara kotka przywołuje kocurka i dzieli się z nim kurczakiem.
- Kiedy po uwadze kocicy Mały pyta się, co to znaczy "pieszczoch", ta wskazuje mu obrożę, odpowiadając, że to jest znak kota mieszkającego z ludźmi.
- Kocurek chce zdjąć z siebie obrożę, jednak bezskutecznie, ku wesołości innych włóczęgów.
- Zirytowany odchodzi, natykając się z przerażeniem na Samwise'a.
- Pies z kolei nie jest zainteresowany obecnością kocurka, odchodząc, gdy jeden z Dwunożnych go woła.
- Gdy ten odszedł, Mały zauważa na ziemi należący do niego kieł, który wypadł psu ze starości.
- Mały próbuje użyć zęba, aby przeciąć nim obrożę, jednak ten utyka w materiale, co z kolei irytuje kociaka.
- Jakiś czas później, czarny kocurek budzi się z sennego koszmaru, w którym Tygrysia Łapa go atakuje, ponuro myśląc, że nigdy nie zapomni ucznia.
- Następnego dnia kocur podchodzi do grupki kotów, aby się zapytać, czy nie podzielą się z nim posiłkiem, kiedy nie umie znaleźć starej kotki.
- W odpowiedzi jeden z włóczęgów pyta go, skąd ma w obroży ten kieł.
- Mały, chcąc zrobić wrażenie, skłamał, że zabił psa, a ząb wziął jako trofeum.
- Włóczędzy mu nie do końca wierzą, jednak pozwalają kociakowi się posilić.
- Po kilku godzinach do Małego podchodzą Gnat i Cegła.
- Cegła pyta go, czy walczy z psami, na co ten z mieszanką strachu i wahania odpowiada, że tak.
- Wtedy Cegła pyta, czy będzie dla nich walczył z psem, co przeraża Małego. Gnat, widząc jego wahanie, zastanawia się, czy czarny kocur nie kłamie, na co ten drugi stwierdza, że da mu czas do wschodu słońca na stawienie się, inaczej lepiej, aby odszedł z siedliska Dwunożnych na zawsze.
- Następnego dnia Mały wchodzi na szczyt jednego z budynków i z góry obserwuje miasto - zauważa, że jest tu wiele wygłodniałych i brutalnych kotów, po czym zauważa psa, z którym miałby jutro walczyć, przerażając się jego ogromnym rozmiarem.
- Jest przerażony na myśl o walce, jednak widząc niedolę tutejszych bezdomnych i łączących ich wszystkich strach, postanawia walczyć.
- Kociak idzie do miejsca, gdzie pies strzeże jedzenia ze śmietnika.
- Gdy podchodzi do warczącego psa, zdaje sobie sprawę, w co się wpakował.
- Zauważa jednak, że pies nie patrzy na niego, tylko na jego cień, po czym uświadamia sobie, że przeciwnik boi się jego cienia.
- Pies z przerażeniem ucieka, a Bicz wydrapuje mu z ogona kępkę sierści jako trofeum.
- Grupa włóczęgów z niedowierzaniem obserwuje ucieczkę psa, po czym zaczyna chwalić Małego.
- Jeden z nich pyta go, jak ma na imię.
- Ten, nie chcąc się nazywać już "Mały", przypomina sobie komentarz matki na temat leśnych kotów: "... ci barbarzyńcy kręcą bicz na dobre imię porządnych kotów".
- Postanawia więc się nazwać Biczem.
- Następnego dnia o świcie Bicz rozmyśla nad tym, że nie będzie do końca szczęśliwy, dopóki nie zemści się na Tygrysiej Łapie.
- Kiedy wychodzi spod śmietnika, aby poszukać jedzenia, z zaskoczeniem zauważa, że miejskie koty zostawiły mu kurczaka.
- Gdy idzie ulicą, zauważa, że włóczędzy dyskretnie go obserwują.
- Uświadamia sobie, że żaden go nie lubi, ale za to się go boją.
- Myśli o rodzeństwie, stwierdzając, że gdyby teraz go zobaczyli, to uświadomiliby sobie, jak bardzo się pomylili w jego ocenie.
- Wkrótce do Bicza zaczynają przychodzić okoliczne koty, aby pomógł im rozwiązać ich problemy.
- Gnat i Cegła informują czarnego kocura, że rozeszły się wieści o kocie, który tu rządzi.
- Kilka tygodni później Cegła z Gnatem mówią Biczowi o problematycznej grupie kotów, a ten pierwszy pyta, czy im pomoże.
- Bicz idzie za tą dwójką, aby zapoznać się ze źródłem problemów.
- Czuje zapach lasu i już jest pewien, że trafi na Tygrysią Łapę, jednak zastaje tam kota z krzywym ogonem, który grozi jednemu z miejskich kotów.
- Bicz prosi tej grupce odejść, na co ich szef wskazuje, że będzie na ten temat rozmawiać tylko z przywódcą tego miejsca.
- Kiedy czarny kocur informuje, że to on tu rządzi, leśne koty wybuchają śmiechem.
- Bicz, widząc, że podległe mu koty zaczynają w niego wątpić, z początkowym wahaniem wpada w szał i rozcina gardło jednego z intruzów.
- Leśni włóczędzy są zszokowani, a miejskie koty zaczynają ustawiać się za Biczem, więc kot z krzywym ogonem postanawia wrócić do lasu.
- Czarny kocur mówi Gnatowi i Cegle, że od teraz nikt nie będzie brał z tego miejsca jedzenia bez jego zgody.
- Jakiś czas później, zwolennicy małego kocura zaczynają mu przynosić kości, jako hołd.
- Wkrótce przychodzą do niego wychudzeni i wygłodzeni Skarpetek i Rubinka.
- Rodzeństwo prosi go o jedzenie, wyjaśniając, że sami nie potrafią nic znaleźć.
- Kiedy Bicz pyta się, dlaczego miałby im pomóc, Rubinka stwierdza, że z powodu ich wspólnej krwi; na jej słowa czarny przywódca komentuje, że jedyna krew, jaka go interesuje, to ta wypływająca z jego wrogów, nazywając jego grupę Klanem Krwi.
- Mimo to pozwala rodzeństwu się posilić, ale po chwili oznajmia, że nie będą już mile widziani na terenie jego klanu.
- Wiele księżyców później, Bicz czuje rozkosz na myśl, że właśnie przychodzi do niego Tygrysia Gwiazda, w obecności Głaza, chcąc wykorzystać moment, aby się zemścić.
- Tygrysia Gwiazda składa mu propozycję, że w zamian za pomoc nad pokonaniem jego wrogów, Klan Krwi otrzyma część leśnych terytoriów; Bicz, zaintrygowany ofertą, postanawia zaczekać z zemstą.
- Czarny przywódca zbiera siły i z uzbrojonymi pazurami idzie z Klanem Krwi do lasu.
- Na miejscu, kiedy Ognista Gwiazda ogłasza wszystkim zebranym zdrady Tygrysiej Gwiazdy, przywódcy Klanu Cienia i Klanu Krwi stają przeciwko sobie, a Bicz z triumfem zabija odwiecznego wroga, dokonując swojej zemsty.
Daty publikacji[]
- Rise of Scourge (EN), HarperCollins (miękka okładka), 24 czerwca 2008[3]
- Бич: путь к власти (RU), Tokyopop (miękka okładka), październik 2010[8]
- 长鞭崛起 (CHN), Future Publishing (miękka okładka), 30 stycznia 2012[9]
- Geißels Rache (DE), POPCOM (miękka okładka), 17 grudnia 2015[10]
- Bicz. Początek legendy (PL), Nowa Baśń (miękka okładka), 19 kwietnia 2018, przekład - Weronika Kolasińska[5]
- 스커지의 탄생 (KO), Garamchild (miękka okładka), 20 maja 2022, przekład - Seo Hyun-Jeong[11]
- Бич. Початок легенди (UA), ACCA (miękka okładka) 23 grudnia 2022[12]
- The Rise of Scourge (EN), HarperAlley (e-book; przedruk), 12 marca 2024[13]
Ciekawostki[]
- Choć książka jest reklamowana jako manga i Erin Hunter sama nazwała ją mangą, tak naprawdę nią nie jest: komiks ten nie pochodzi z Japonii, nie został narysowany przez mangakę i nie czyta się jej od lewej do prawej, tylko na odwrót[14].
- Na stronie wstępu do mangi, wyjaśniającej, dlaczego Erin Hunter postanowiła stworzyć historię Bicza, w tle polskiego wydania widać angielską okładkę tej mangi (bez tekstu i bez ikony Bicza w centrum)[15].
Zobacz także[]
- Czytanka od Nowej Baśni: Rubinka, "Bicz: Początek legendy".
- Ciekawostka od Nowej Baśni: historia Bicza.
Galeria[]
Polskie okładki[]
Okładka polskiej wersji językowej
Pełna wersja okładki polskiej wersji językowej
Angielskie okładki[]
Okładka starszej angielskiej wersji językowej
Okładka wznowionego wydania w kolorze angielskiej wersji językowej
Okładki innych wersji językowych[]
Okładka chińskiej wersji językowej (chiński uproszczony)
Odświeżona okładka chińskiej wersji językowej (chiński uproszczony)
Okładka koreańskiej wersji językowej
Okładka niemieckiej wersji językowej
Okładka rosyjskiej wersji językowej
Okładka ukraińskiej wersji językowej
Przypisy[]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Wyjawione na stronie tytułowej
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Wyjawione na stopce redakcyjnej
- ↑ 3,0 3,1 Wyjawione na stronie Amazonu
- ↑ Wyjawione na stronie edelweiss.plus
- ↑ 5,0 5,1 Wyjawione na stronie Empiku
- ↑ Wyjawione przez konsultantkę merytoryczną
- ↑ W angielskim wydaniu mangi na stronie 80 Bicz i Tygrysia Gwiazda są narysowani w ten sam sposób.
- ↑ Wyjawione na stronie ru.wikipedia
- ↑ Wyjawione na stronie Amazonu
- ↑ Wyjawione na stronie Amazonu
- ↑ Wyjawione na stronie aladin.co.kr
- ↑ Wyjawione na stronie acca.ua
- ↑ Wyjawnione na kobo.com
- ↑ Wyjaśnione na Wikipedii
- ↑ Wyjawione w "Biczu. Początku legendy", strona -1