Wojownicy Wiki

Prosimy zapoznać się regulaminami:
- wiki,
- dyskusji,
- blogów,
- baz.

CZYTAJ WIĘCEJ

Wojownicy Wiki
Advertisement
Wojownicy Wiki
Uwaga! Ten artykuł może zawierać spoilery. Jeżeli nie chcesz sobie psuć radości z czytania, zawróć stąd jak najszybciej.
Za późno! To oczywiste, że uważasz mnie za bezużytecznego! Inaczej nie wyrzuciłbyś mnie z lasu, prawda? A teraz, kiedy powoli udowadniam że na coś się przydaję, obchodzi cię to dopiero, kiedy wstawił się za mną Skrzydło Szare! Czy ja nigdy nie będę dla ciebie wystarczająco dobry?

—Szczyt Szczerbaty konfrontuje się z Niebem Czystym, "Uderzenie pioruna", strony 201-202


Szczyt Szczerbaty (ang. Jagged Peak) - dawny łowca i wojownik Klanu Wiatru, wcześniej wojownik Klanu Cienia, pierwszy osadnik w obozie Cienia Wysokiego i obozie Nieba Czystego oraz włóczęga i członek Starożytnego Plemienia. Obecnie przebywa w Klanie Gwiazdy.

Opis[]

Szczyt Szczerbaty to silny, dobrze umięśniony[15], mały[16], smukły[17], grubowłosy[15], szary pręgowany kocur o błękitnych oczach[9] i gęstym futrze[17]. Ma skręconą, bezwładną tylną nogę[18].

Charakter[]

Jako kocię Szczyt Szczerbaty był niezwykle pewny siebie i odważny, uparcie stawiał na swoim i mimo wszystkich przeciwności losu dawał z siebie wszystko, aby osiągnąć swój cel. Zignorował zakaz matki i uciekł od swojej rodziny, aby spełnić swoje marzenie i wyruszyć razem z innymi kotami w poszukiwaniu nowego domu. Pomimo młodego wieku wykazał się wielką odwagą podczas podróży, między innymi atakując orła i tym samym ratując życie Skrzydła Szarego. Opuszczenie rodziny nie oznaczało, że jej nie kochał, ponieważ był uradowany, gdy Skrzydło Szare powrócił, aby go odszukać i się nim zaopiekować. Tęsknił za swoją matką, bratem oraz zmarłą siostrzyczką - Ptaszyną Trzepoczącą.

W jego charakterze nastąpiło wiele zmian, kiedy uległ wypadkowi i skręcił nogę. Gdy Niebo Czyste wygnał go i uznał za bezwartościowego, pręgowany kocur był rozgoryczony i zdeterminowany, aby udowodnić że mimo swoich niezdolności wciąż jest wiele wart, pomagając swoim pobratymcom i zgłaszając się do wielu zadań. Irytowało go odrzucanie jego pomocy i przydzielanie mu łatwiejszych zadań, albo żadnych. Bardzo lubił opiekę nad kociętami i zachowywał się jak ojciec w stosunku do Ślepi Sowich, Futra Wróblego i Serca Łupanego, dopóki przez jego nieostrożność kocięta wpadły w tarapaty. Sprawiło to, że zraził się i zaczął trzymać się od nich na dystans. Z czasem pogodził się ze swoją niepełnosprawnością i z większym entuzjazmem kontynuował życie.

Historia[]

Gdy starożytne Plemię głosowało nad decyzją o opuszczeniu gór, Skrzydło Szare postanowił pozostać w miejscu, które znał od urodzenia, natomiast jego brat, Niebo Czyste, wyruszył wraz z innymi w nieznane. Gdyby nie lekkomyślna decyzja jego młodszego brata, Szczytu Szczerbatego, aby podążyć za podróżnikami oraz błagania Mżawki Głuchej o ochronę i odnalezienie jej syna, to być może Skrzydło Szare nie odnalazłby swojego miejsca w powstających klanach. Jednak to pozycja Szczytu Szczerbatego jest podważana parę księżycy po przybyciu do lasu po tym jak młody kot spadł z drzewa i doznał nieuleczalnego urazu. Czy ten dumny, uparty kocur będzie w stanie udowodnić swoją wartość przed kotami, które zwracają uwagę jedynie na jego kontuzjowaną nogę oraz uważają go jedynie za kocię, które powinno pozostać w bezpiecznym miejscu z matką?

—Opis z oficjalnej strony (nieoficjalne tłumaczenie)

Szczyt Szczerbaty przyszedł na świat w starożytnym Plemieniu Płynącej Wody jako syn Mżawki Głuchej i brat Skrzydła Szarego, Nieba Czystego oraz Ptaszyny Trzepoczącej. Po śmierci siostry Szczyt Szczerbaty samotnie uciekł z plemienia, aby podążyć szlakiem słońca za wędrowcami. Gdy odnalazł go Skrzydło Szare, wspólnie dogonili podróżujących i dotarli na nowe terytoria, gdzie Szczyt Szczerbaty postanowił zamieszkać w lesie razem z Niebem Czystym. W wyniku upadku z drzewa Szczyt Szczerbaty trwale uszkodził swoją nogę, przez co Niebo Czyste go wygnał. Szczyt Szczerbaty początkowo był przekonany, że z powodu swojej niepełnosprawności jest bezużyteczny, dopóki nie poznał Ostrokrzewiny, która nauczyła go, że wciąż jest wiele wart. Wkrótce został jej partnerem i doczekał się z nią trójki kociąt: Skóry Burzowej, Pióra Orlego i Nosa Zroszonego. Szczyt Szczerbaty wraz ze swoją rodziną zdecydowali się zamieszkać w lesie razem z Cieniem Wysokim, a później dołączyli do Klanu Wiatru.

Fabuła[]

Świt Klanów[]

Szlak słońca[]

Szczyt Szczerbaty jest kociakiem Mżawki Głuchej. Kiedy Skrzydło Szare i Niebo Czyste wracają z polowania, starsze koty jedzą ptaka, którego upolowali, a kociak kłóci się, że mniejsi powinni jeść pierwsi. Jednak inne koty nie zwracają na niego uwagi i jedzą dalej. Po chwili Skrzydło Szare widzi, że Szczyt Szczerbaty bawi się z Ptaszyną Trzepoczącą. Kocurek podkłada jej nogę, a ta się przewraca i uderza głową o kamień. Kociak mówi jej, że jest zabawna. Skrzydło Szare zauważa, że w porównaniu do Szczytu Szczerbatego jego siostra wydaje się mała i słaba. Kocurek podbiega do łowcy, prosząc, żeby opowiedział mu o polowaniu na jastrzębia. Skrzydło Szare zaczyna od tego, że Niebo Czyste wykonał skok, ale przerywa mu Mech Cienisty, który krzyczy, że Barda chce coś ogłosić. Przywódczyni oznajmia, że część kotów musi wyruszyć w podróż i podążać za szlakiem słonecznym, aby odnaleźć nowy dom. Szczyt Szczerbaty bardzo chce uczestniczyć wyprawie, ale zabrania mu jego matka, która uważa, że jest za młody.

Wkrótce Ptaszyna Trzepocząca umiera z głodu, a Mżawka Głucha prosi Skrzydło Szare, by ten poszedł po swojego brata, który bawi się z innymi kociakami. Kotka mówi Wyszczerbionemu Szczytu, że jego siostra nie żyje. Ten zawodzi z żalu i przytula się do swojej matki i ciała siostry. Razem z rodziną kocurek uczestniczy w pogrzebie Ptaszyny Trzepoczącej. Po chwili ciszy Szczyt Szczerbaty podnosi głowę i ze zdumieniem wpatruje się w góry. Pyta się Skrzydła Szarego, czy byli już na każdym szczycie, na co Niebo Czyste odpowiada, że jeszcze nie. Kociak jeszcze raz wyraża swoje chęci do podróży, ale Mżawka Głucha kładzie swój ogon na jego ramionach i prosi go, aby wrócił do jaskini. Szczyt Szczerbaty protestuje, ale Niebo Czyste lekko go popycha i obiecuje, że jeszcze zobaczy góry.

Podczas rzucania kamieni Szczyt Szczerbaty kładzie swój kamień na stosie przy wodospadzie, głosując na odejście. Choć Mżawka Głucha również głosuje na opuszczenie gór, kotka stanowczo zakazuje swojemu synowi wyruszyć w podróż. Zdenerwowany kociak odchodzi do swojego posłania. Gdy zapada decyzja, że część kotów faktycznie opuści plemię, Niebo Czyste żegna się ze swoją rodziną i Szczytem Szczerbatym. Kocurek żąda wyjaśnień, czemu nie może pójść razem z Niebem Czystym, ale milknie, gdy Mżawka Głucha rzuca mu ostrzegawcze spojrzenie.

Następnego ranka Szczyt Szczerbaty podąża za Skrzydłem Szarym na polowanie, twierdząc, że chce mu towarzyszyć. Łowca odgania go i proponuje, żeby poszedł się pobawić z innymi kociakami, na co jego brat odpowiada, że nie będzie bawił się w głupie gierki i zamiast tego woli złapać prawdziwego orła. Dodaje, że jest najstarszym z kociąt i że musi się nauczyć, jak polować. Mżawka Głucha dołącza się do kłótni i zakazuje Wyszczerbionemu Szczytu iść z Skrzydłem Szarym. Kocur przekonuje, że jego brat jest już dostatecznie dorosły, aby nauczyć się polować, dodając, że lepiej, aby mu towarzyszył, niż sam wymknął się z jaskini. Mżawka Głucha ostatecznie się zgadza. Pokazując Wyszczerbionemu Szczytu jak się poluje, Skrzydło Szare zauważa, że kociak prędko się uczy. Udaje im się złapać sporego Zająca Ośnieżonego, dzięki któremu plemię ma szansę zjeść więcej, niż w czasie ostatnich księżyców.

Jakiś czas potem Szczyt Szczerbaty znika. Mżawka Głucha szaleje ze zmartwienia, natomiast Zając Ośnieżony myśli, że kociak wróci jeśli zgłodnieje. Kocurek jednak nie wraca, więc Skrzydło Szare i Woda Zamglona idą go odszukać. Starszej udaje się wyśledzić jego zapach, a wkrótce dwójka zdaje sobie sprawę, że Szczyt Szczerbaty poszedł za grupą podróżujących. Mżawka Głucha błaga Skrzydło Szare, by ten poszedł i go odszukał, na co kocur po kilku prośbach się zgadza. Jego matka wędruje z nim przez chwilę, a potem się żegna.

Po całodziennej podróży Skrzydło Szare słyszy wrzask i skrzeczenie orła. Zdaje sobie sprawę, że to Szczyt Szczerbaty krzyczy, więc biegnie na pomoc. Odnajduje swojego brata skulonego w szparze, podczas gdy orzeł stara się go zaatakować. Skrzydło Szare stara się odgonić ptaszysko, ale jest zahamowany przez jego zranioną nogę. Orzeł chwyta kocura, ale Szczyt Szczerbaty wyskakuje ze swojej kryjówki i atakuje napastnika. Ptak stara się odlecieć, ale jest obciążony przez dwójkę kotów. Starając się zrzucić Szczyt Szczerbaty, orzeł rozluźnia chwyt na Skrzydle Szarym, dzięki czemu kocur wyrywa się z jego szponów. Kociak wciąż trzyma się ptaszyska, ale za nakazem Skrzydła Szarego zeskakuje na ziemię. Oboje chowają się w szparze i czekają, aż orzeł odleci.

Gdy dwójka kotów wychodzi ze swojej kryjówki, Skrzydło Szare krzyczy na swojego brata za opuszczenie jaskini. Kocur ripostuje, że bardzo chciał iść z grupą podróżujących i że Mżawka Głucha nie powinna go zatrzymywać. Twierdzi, że będzie z nim walczył, jeśli ten będzie chciał go zabrać z powrotem do plemienia. Skrzydło Szare wyjaśnia, że ma zamiar odszukać z nim grupę wędrowców, ponieważ Szczyt Szczerbaty potrzebuje jego bardziej niż plemię. Młody kocur czuje się tym urażony, twierdząc, że sam umie o siebie zadbać. Skrzydło Szare przypomina, że orzeł prawie go nie porwał, na co jego brat odpowiada, że samodzielnie przebył drogę aż tutaj. Skrzydło Szare ostrzega, że przed nimi jeszcze wiele niebezpieczeństw, na co Szczyt Szczerbaty odpowiada, że przecież mają siebie nawzajem. Młody kocur następnie zaczyna się chwalić, że ocalił Skrzydło Szare przed orłem. Tej nocy, gdy Szczyt Szczerbaty i Skrzydło Szare chronią się w zagłębieniu, kocur mruczy, że cieszy się, iż jego brat jest z nim tutaj.

Rankiem Skrzydło Szare zauważa, że Szczyt Szczerbaty wykazał się dużą odwagą, samotnie wyruszając w podróż. Gdy pręgowany kocur budzi się, zapomina, że jest na wyprawie, a nie w jaskini, pytając się, gdzie jest Mżawka Głucha. Jego brat przypomina mu, gdzie się znajdują, po czym prosi go, by został w schronieniu, podczas gdy ten będzie polował. Skrzydło Szare wraca z myszą i pozwala Szczytowi Szczerbatemu zjeść ją całą. Kocur najwyraźniej był bardzo głodny, bo szybko zjada i dziękuje.

Kontynuując podróż, Skrzydło Szare zatrzymuje się na chwilę, aby przejrzeć teren. Szczyt Szczerbaty biegnie do przodu, ale wpada w głęboki dryf śnieżny. Szary kocur go wyciąga, po czym każe mu więcej tak nie robić. Skrzydło Szare mówi mu, żeby zawsze patrzył, czy pod śniegiem są kamienie. Gdy docierają do wyglądającej bezpiecznie płaskiej powierzchni, Skrzydło Szare zaczyna biec przed siebie. Nagle pod nim łamie się lód, a kocur wpada do rzeki. Skrzydło Szare każe swojemu bratu pchnąć koniec jednej z gałęzi w jego stronę. Za pomocą gałęzi Szczyt Szczerbaty wyciąga swojego brata z rzeki, po czym zaczyna pielęgnować jego sierść, dopóki nie jest sucha. Natychmiast po tym kocur spostrzega kolejnego orła, a Skrzydło Szare czym prędzej zakopuje siebie i brata pod śniegiem, by ten ich nie dostrzegł. Chwilę potem ptaszysko odlatuje.

Pogoda się pogarsza, podczas gdy Skrzydło Szare i Szczyt Szczerbaty podróżują w nocy. Oboje bezpiecznie przechodzą naokoło urwiska, a Skrzydło Szare podkreśla, że to on ich uratował przed upadkiem. Szczyt Szczerbaty jest zachwycony, gdy budzi się i spostrzega grupę podróżujących w oddali. Pobratymcy są pod wrażeniem odwagi Szczytu Szczerbatego i z radością witają go w grupie.

Gdy koty muszą przejść przez zsypisko, aby kontynuować podróż, kocurek przechodzi razem z Niebem Czystym. Gdy udaje mu się bezpiecznie przejść, zauważa dwójkę orłów szybujących w stronę kotów wciąż stojących na zsypisku. Grupa ukrywa się w szczelinie w kamieniach, a Niebo Czyste opracowuje plan, który ma odgonić ptaszyska. Szczyt Szczerbaty ma za zadanie zostać w tyle i pomóc każdemu, kto tego potrzebuje. Cała akcja przebiega zgodnie z planem, ale Strumyk Lśniący zostaje porwana przez orła. Po stracie kotki Szczyt Szczerbaty opłakuje ją razem z resztą grupy.

Na nowym terytorium Niebo Czyste, Pióro Lotne, Woda Wartka, Cień Księżycowy i Szczyt Szczerbaty pragną zamieszkać w lesie, ale pozostała grupa woli pozostać na wrzosowisku. Gdy odbywa się rzucanie kamieni, Szczyt Szczerbaty głosuje na przeniesienie się do lasu, po czym rzuca przepraszające spojrzenie Skrzydłu Szaremu. Pomimo tego, że ilość kotów chcących zostać jest więcej, grupa pragnąca opuścić wrzosowisko i tak odchodzi, wliczając w to Szczyt Szczerbaty.

Szczyt Szczerbaty i Niebo Czyste polują pośród drzew, gdy Skrzydło Szare przybywa do lasu. Skaczą na niego z obu stron i zaskakują kocura. Zabierają swojego brata na polowanie, ale Skrzydło Szare nie czuje się komfortowo wspinając się po drzewach. Gdy szary kocur nie potrafi zejść, Szczyt Szczerbaty mu pomaga. Potem razem z Niebem Czystym pokazuje Skrzydłu Szaremu ich obóz.

Szczyt Szczerbaty jest prawie dorosły, gdy Skrzydło Szare ponownie odwiedza Niebo Czyste. Jest posłuszny swojemu bratu i wychodzi na polowanie. Podczas łowów kocur spada z drzewa i poważnie łamie swoją nogę. Skrzydło Szare sprowadza Runo Łaciate na pomoc, a Niebo Czyste nie ma odwagi go przenieść. Kotka używa patyków i powoju aby uleczyć nogę Szczytu Szczerbatego i zostaje, aby mu pomóc na prośbę Nieba Czystego.

Księżyc później Szczyt Szczerbaty zostaje wyrzucony z obozu Nieba Czystego ze względu na jego kalectwo i nieudolność to wspomagania grupy. Szron przyprowadza go Skrzydłu Szaremu, ale tylko pomaga mu się położyć i odchodzi. Skrzydło Szare jest wściekły, gdy Szczyt Szczerbaty tłumaczy, że przez jego uszkodzoną nogę Niebo Czyste powiedział, że nie będzie już pożytkiem dla grupy, więc odesłał go z powrotem do Skrzydła Szarego. Kocur zostaje przyjęty do obozu brata i otrzymuje nowe legowisko. Obłok Plamisty pomaga mu w ćwiczeniach umacniających jego nogi, ale Szczyt Szczerbaty nie wierzy, że kiedykolwiek znów będzie mógł polować i normalnie chodzić.

Gdy Skrzydło Szare przyprowadza Pioruna do obozu, Szczyt Szczerbaty jest za tym, aby go przyjąć, twierdząc, że ma prawo tutaj być.

Uderzenie pioruna[]

Szczyt Szczerbaty siedzi niedaleko odbywającej się sesji treningowej, obserwując ją nieszczęśliwie. Zostaje zauważone, że kocur czuje się winny za swoją nieudolność w wspomaganiu grupy. Po powrocie Ogona Żółwiego Szczyt Szczerbaty kuśtyka i nieswojo siada obok kotki. Ogon Żółwia pyta się go, co mu się stało w nogę, a zapytany zaczyna tłumaczyć, co mu się stało, lecz przerywa, gdy wspomina Niebo Czyste. Cień Wysoki kończy opowiadać za niego. Gdy Cień Wysoki, Skrzydło Szare i Ogon Żółwia dyskutują o tym, co może Ogon Żółwia wnieść do grupy, Szczyt Szczerbaty podchodzi do zebranych i sugeruje, że może razem z nią strzec obozu i wrzosowiska, ale Cień Wysoki się nie zgadza. Szczyt Szczerbaty posępnie odchodzi, aby wykonać swoje codzienne ćwiczenia. Skrzydło Szare i Ogon Żółwia mówią, że może powinni mu na to pozwolić, ale Cień Wysoki wciąż upiera się, że nie.

Szczyt Szczerbaty pyta się Skrzydła Szarego, Ogona Żółwiego i Kwiata Słotnego czy może dołączyć do nich w oprowadzce po terytorium, ale oni odmawiają. Kocur wyznaje, że ma dość swoich ćwiczeń. Trzy koty znowu zaczynają dyskusję o Szczycie Szczerbatym.

Po przybyciu psów w pobliża Obozu Cienia Wysokiego wszystkie koty szukają Pioruna, który zniknął z wrzosowiska, ale chwilę potem zostaje zauważone, że po Szczycie Szczerbatym również nie ma śladu. Jest widziany jak kieruje się w stronę obozu, starając się wyprzedzać psy. Szczyt Szczerbaty zatrzymuje się, gdy Skrzydło Szare rzuca się na zwierzęcia. Pręgowany kocur opiera się o Lód Trzaskający, podczas gdy Skrzydło Szare odgania psy. Rzuca, że może chodzić gdzie chce. Gdy psy powracają, Szczyt Szczerbaty upiera się, że się nimi zajmie, a Lód Trzaskający szybko ucieka. Szczyt Szczerbaty zostaje wciśnięty w wąską dziurę, aby się ukryć. Młody kocur narzeka, że w tej chwili jest w tunelu, a mógł walczyć z psami. Gdy hałas zaczyna ucichać, Szczyt Szczerbaty pyta się, co się dzieje. Sugeruje pozostanie w tunelu jeszcze na chwilę, aby upewnić się, że nie ma już zagrożenia, po czym dziękuje Piorunowi za pomoc. Szczyt Szczerbaty komentuje, że jest pewny iż Skrzydło Szare próbowałby odgonić psy.

Pojawia się Skrzydło Szare, który mówi swojemu bratu, że może już wyjść. Szczyt Szczerbaty zaczyna narzekać, gdy ziemia zatyka mu usta. Nagle tunel się zawala, a Szczyt Szczerbaty zostaje zakopany. Udaje się jednak go uratować, a Wiatr oczyszcza mu gardło, pozwalając mu na odkrztuszenie ziemi. Zażenowany kocur mówi swoim ratownikom, że sam może wyczyścić swoje futro, gdy ci zaczynają robić to za niego. Szczyt Szczerbaty lekko rozpromienia się gdy zostaje poproszony o zaprowadzenie kotów z powrotem do obozu. Gdy słońce zaczyna zachodzić, Szczyt Szczerbaty dociera do obozu i mówi Skrzydłu Szaremu, że sam potrafi o siebie zadbać. Wzdryga się, gdy Skrzydło Szare pyta, czy dzisiaj to udowodnił. Runo Łaciate podchodzi do Szczytu Szczerbatego, aby obejrzeć jego zadrapania, a zrezygnowany kocur jej na to pozwala.

Szczyt Szczerbaty przyjmuje kawałek królika, ale odmawia dołączenia do pozostałych. Gdy górskie koty kłócą się o przywództwo, Szczyt Szczerbaty komentuje, że Cień Wysoki ma wymówkę, że musi strzec obozu, co oznacza że nie musi nic robić i właśnie dlatego nie pomogła jemu i Piorunowi, gdy byli atakowani przez psy. Po dyskusji obserwuje, jak koty odchodzą do swoich legowisk na noc. Szczyt Szczerbaty odpowiada na pytania Skrzeku Kawki i opisuje, jak wyglądało życie w obozie Nieba Czystego.

Po narodzinach kociąt Ogona Żółwiego Szczyt Szczerbaty spędza dużo czasu na opiekę nad nimi. Kiedy Cień Księżycowy umiera, Skrzydło Szare prosi swojego brata, by zajął się Sercem Łupanym, Ślepiami Sowimi i Futrem Wróblim. Gdy koty wracają z pogrzebu, Szczyt Szczerbaty wyznaje, że zgubił Ślepia Sowie. Skrzydło Szare jest wściekły i wytyka, że jedyne, co miał zrobić, to pilnować trzech młodych kociąt. Starszy kocur pyta się swojego brata czy przeszukiwał legowiska, na co ten odpowiada, że tak. Ogon Żółwia podchodzi do Szczytu Szczerbatego i pociesza go, że nie musi się martwić i że to nie jest jego wina. Skrzydło Szare prosi Ogona Żółwiego i Wietrznej Sprinterki aby zajęły się pozostałymi kociakami, natomiast pomija Szczyt Szczerbaty i ignoruje jego posępne spojrzenie. Pręgowany kocur jest później widziany, jak wzdryga się na opowieść w której grupa poszukiwawcza musiała wspiąć się na drzewo. Skrzydło Szare myśli, że Szczyt Szczerbaty musiał sobie przypomnieć, jak otrzymał swój uraz.

Gdy Wietrzna Sprinterka i Janowcowe Futro wbiegają do kotliny, Szczyt Szczerbaty wpatruje się w kotkę tak, jakby patrzył się na bohatera. Jest również wspomniane, że kocur trzyma się na odległość od kociąt od czasu incydentu z Ślepiami Sowimi. Wietrzna Sprinterka zwołuje zebranie na wysokim głazie, a Szczyt Szczerbaty siada w pobliżu. Po ogłoszeniu, że została zaatakowana przez koty Nieba Czystego, Wietrzna Sprinterka pokazuje zgromadzonym swoje rany. Szczyt Szczerbaty jeży się i pragnie się dowiedzieć, kto jest za nie odpowiedzialny. Kotka odpowiada mu, że zrobił to Szron.

Gdy Skrzydło Szare i jego grupa wracają z lasu, Szczyt Szczerbaty krzyczy na niego za pozwolenie Niebu Czystemu uniknąć konsekwencji za morderstwo.

Pierwsza bitwa[]

W śnie Skrzydło Szare pragnie poinformować Mżawka Głucha, że Szczyt Szczerbaty i Niebo Czyste mają się dobrze. Kocur czuje się jakby sopel lodu przekłuwał mu serce, ponieważ jest to tylko w połowie prawdziwe. Zastanawia się czy powinien powiedzieć Bardzie, że Szczyt Szczerbaty spadł z drzewa i uszkodził swoją nogę, ale przypomina sobie, że obiecał chronić swojego brata. Gdy Skrzydło Szare rozmyśla o Niebie Czystym, Barda wyrywa go z jego przemyśleń i jakby czytała mu w myślach pociesza go, że choć ich drogi się rozdzieliły, to wciąż ma Szczytu Szczerbatego. Skrzydło Szare podnosi się na duchu na myśl o odwadze i lojalności swojego brata.

Pióro Lotne wspomina Szczyt Szczerbaty gdy przypomina Niebu Czystemu, że Skrzydło Szare ocalił go przed orłem.

Szczyt Szczerbaty siedzi obok Ogona Żółwiego ze zmartwieniem w oczach, słuchając jak koty dyskutują o możliwej bitwie wywołanej przez Niebo Czyste. Twierdzi że jeśli Niebo Czyste chce marnować swój czas na rozszerzanie granic, oni powinni mu na to pozwolić. Janowcowe Futro wytyka, że Niebo Czyste zabija koty, aby osiągnąć swój cel. Podczas zebrania Szczyt Szczerbaty siada obok Kwiata Słotnego i Cienia Wysokiego, a później dzieli się królikiem z Janowcowym Futrem. Kocur przynosi Skrzydłu Szaremu kawałek zdobyczy, ale ten odmawia i spogląda na Pioruna. Szczyt Szczerbaty kieruje się za jego wzrokiem i pyta, czy cieszy się, że Piorun powrócił. Gdy Skrzydło Szare kiwa głową, kocur zauważa, że Niebo Czyste nie chce mieć rodziny blisko siebie. Ślepia Sowie, Futro Wróble i Serce Łupane podbiegają do dwójki. Futro Wróble oznajmia, że będzie spała najbliżej Skrzydła Szarego, a Ślepia Sowie obwąchuje kawałek zdobyczy, który przyniósł Szczyt Szczerbaty. Pręgowany kocur pyta się kociaka, czy ten jest głodny, na co Ślepia Sowie przytakuje i zaczyna jeść.

Piorun wyrywa się ze swoich myśli, gdy słyszy Szczytu Szczerbatego uczącego kocięta Ogona Żółwiego ruchów bitewnych. Piorun podchodzi do Szczytu Szczerbatego i kłóci się z nim, myśląc, że kocur uczył ich walczyć przeciwko Niebu Czystemu. Po skończonej dyskusji Nur Jastrzębia pociesza Pioruna twierdząc, że Szczyt Szczerbaty jest dobrym kotem, tylko niezrozumianym.

Gdy Janowcowe Futro i Wietrzna Sprinterka dołączają do grupy na dobre, Szczyt Szczerbaty wspiera ich i wspomina, jak uratowali go gdy ten był zasypany w tunelu. Jakiś czas potem Skrzydło Szare słyszy, jak jego brat rozmawia o Niebie Czystym razem z Kwiatem Słotnym. Szczyt Szczerbaty uważa że Skrzydło Szare nie powinien dyskutować z Niebem Czystym, a ktoś inny. Kocur myśli że dwójka nie dojdzie do porozumienia po wszystkim, przez co przeszli i proponuje, żeby Kwiat Słotny to zrobiła.

Szczyt Szczerbaty bawi się w udawaną walkę z Futrem Wróblim i Ślepiami Sowimi. Po udanym porodzie kociąt Wietrznej Sprinterki Ogon Żółwia zdaje sobie sprawę, że jej kociaki zniknęły. Szczyt Szczerbaty zgaduje że poszły się pobawić gdzieś indziej i proponuje, że ich poszuka. Razem z innymi kotami idzie odnaleźć kocięta. Gdy Piorun słyszy krzyk Szczytu Szczerbatego z oddali, natychmiastowo biegnie w stronę kocura razem z Ogonem Błyskającym. Gdy docierają na miejsce, oczy Szczytu Szczerbatego są wypełnione strachem. Kocur tłumaczy im, że kocięta uprowadził Pieszczoch, a Ogon Żółwia pobiegła za jego śladem. Piorun i Ogon Błyskający wyruszają by go odnaleźć, natomiast Szczyt Szczerbaty wraca do obozu by zgłosić sytuację Cieniowi Wysokiemu i Skrzydłu Szaremu.

Gdy Skrzydło Szare budzi się na swoim posłaniu dochodząc do siebie po uszkodzonych płucach, Szczyt Szczerbaty podchodzi do niego by zapytać, jak się czuje; informuje go również, że Wietrzna Sprinterka urodziła cztery kociaki. Skrzydło Szare pyta, czy są jakieś wieści o Ogonie Żółwim i jej kociętach, na co jego brat odpowiada, że wykryli zapach Pieszczocha i że Cień Wysoki nie chciała go budzić, by mu o tym powiedzieć. Skrzydło Szare ma zamiar wyjść i poszukać Ogona Żółwiego, martwiąc się, że Pieszczoch mógł ją przekonać, by razem ze swoimi kociętami zamieszkała w siedlisku Dwunożnych. Szczyt Szczerbaty zatrzymuje go pytając, czy myśli że Ogon Żółwia pozwoliłaby na to.

Gdy Niebo Czyste atakuje Skrzydło Szare, Cienia Wysokiego i Pioruna na spotkaniu, Piorun pędzi do obozu by przyprowadzić wsparcie. Szczyt Szczerbaty pragnie dołączyć do walki, ale Piorun mówi mu, że będzie bardziej użyteczny w obozie. Pręgowany kocur wciąż upiera się, że da radę, ale Piorun przekonuje go, że może chronić i pilnować kocięta Wietrznej Sprinterki.

Gorejąca Gwiazda[]

Skrzydło Szare słyszy Ostrokrzewina namawiającą Szczyt Szczerbaty do zeskoczenia z drzewa, mówiąc że nie ma zamiaru stać tu cały poranek i słuchać jego zrzędzeń. Szczyt Szczerbaty ripostuje, że ta ma dużo do powiedzenia, a sama marudziła, gdy musiała podzielić się zdobyczą. Następnie zeskakuje z drzewa, bezpiecznie ląduje obok Ostrokrzewiny i pyta się jej, czy teraz jest zadowolona. Obserwując sytuację, Obłok Plamisty śmieje się. Skrzydło Szare bierze to na poważnie i mówi Obłokowi Plamistemu, że Ostrokrzewina znęca się nad Szczytem Szczerbatym. Obłok Plamisty w odpowiedzi rzuca, że Szczyt Szczerbaty nie jest taki bezradny, jak mu się wydaje. Skrzydło Szare zostawia ich w spokoju i odchodzi do obozu.

Gdy Skrzydło Szare ogłasza że Niebo Czyste przyjął do swojego grona trójkę nowych kotów, Szczyt Szczerbaty lekceważąco strzepuje ogonem i zauważa, że do ich obozu również zawitały nowe koty. Myszouchy wyjawia, że jednym z nowych członków obozu Nieba Czystego jest Jednooki. Słysząc to Ostrokrzewina jest wściekła, nazywając wymienionego włóczęgę dręczycielem i manipulatorem, który wywołuje kłopoty. Szczyt Szczerbaty przysuwa się bliżej czarnej kotki i mamrocze do niej z aprobatą, że trzeba być bardzo mądrym kotem, aby mieć taką intuicję. Na jego słowa Ostrokrzewina rzuca mu zaskoczone, a zarazem zadowolone spojrzenie. Zgromadzone koty decydują, że będą się uczyć sztuk walki, aby mieć je opanowane w razie ataku. Ostrokrzewina oferuje swoją pomoc w ćwiczeniach, a Szczyt Szczerbaty pyta czy również może trenować. Piorun ma zamiar odpowiedzieć kocurowi, że jego uszkodzona noga go spowolni, ale Ostrokrzewina wcina się, że sama będzie go szkoliła. Ostrokrzewina demonstruje ruch bitewny polegający na położeniu się na plecach z odsłonionym brzuchem, a później odkopnięciu przeciwnika tylnymi nogami. Twierdzi że Szczyt Szczerbaty ma największe szanse na wykonanie tego ruchu, ponieważ inne koty mogą uznać jego bezwładną nogę za słabość, przez co będą zbyt pewne siebie. Gdy kotka pyta się Szczytu Szczerbatego czy jest w stanie skoczyć, ten energicznie potakuje i wygląda na szczęśliwego, że Ostrokrzewina jest taka przekonana o jego zdolnościach.

Grupa zastanawia się, co mogła oznaczać wiadomość od duchów kotów, które spotkali przy Czterech Drzewach - że muszą rosnąć i rozprzestrzeniać się niczym Gorejąca Gwiazda. Gdy Myszouchy na głos rozmyśla, że Gorejącą Gwiazdą mogłaby być roślina o pięciu płatkach, grupa z chęcią zaczyna przedstawiać własne pomysły. Szczyt Szczerbaty odwołuje się do pomysłu Myszouchego i sugeruje, że roślina faktycznie może mieć coś wspólnego z wiadomością, ale Skrzydło Szare przerywa mu i pyta zebranych, czy wszyscy przez ten cały czas po cichu rozmyślali o swoich przeczuciach nie dzieląc się nimi z innymi kotami. Ciemnoszary kocur dodaje, że w takim razie nic dziwnego, iż dochodzą do takich niedorzecznych wniosków. Pozostałe koty patrzą na niego ze skrępowaniem, a Szczyt Szczerbaty wygląda na szczególnie urażonego. Gdy pada decyzja, że wyślą patrol poprzez Drogę Grzmotu aby zebrali tą roślinę, między zebranymi kotami ożywia się atmosfera; jedynie Szczyt Szczerbaty wciąż wygląda na urażonego. Skrzydło Szare czuje się winny, że nie dopuścił swojego brata do głosu i myśli, że nadal traktuje go jak bezmyślnego kociaka, którym był gdy opuszczał góry. Szary kocur postanawia, że od tej pory będzie brał słowa Szczytu Szczerbatego na poważnie. Ostrokrzewina pochyla się w stronę Szczytu Szczerbatego i szepcze mu coś do ucha, na co kocur mruczy z rozbawieniem.

Emoji AshfurThinking
Ta sekcja najprawdopodobniej wkrótce się pojawi, ale nie jest gotowa do opublikowania w tym momencie.


Las podzielony[]

Emoji AshfurThinking
Ta sekcja najprawdopodobniej wkrótce się pojawi, ale nie jest gotowa do opublikowania w tym momencie.


Ścieżka gwiazd[]

Emoji AshfurThinking
Ta sekcja najprawdopodobniej wkrótce się pojawi, ale nie jest gotowa do opublikowania w tym momencie.


Superedycje[]

Wizja Lotu Ćmy[]

Emoji AshfurThinking
Ta sekcja najprawdopodobniej wkrótce się pojawi, ale nie jest gotowa do opublikowania w tym momencie.


Nowele[]

Echo Piorunującej Gwiazdy[]

Nie pojawia się w książce, ale jest wymieniony w spisie klanów.

Życie Cienistej Gwiazdy[]

Nie pojawia się w książce, ale jest wymieniony w spisie klanów.

Przewodniki[]

Ostateczny przewodnik[]

Emoji AshfurThinking
Ta sekcja najprawdopodobniej wkrótce się pojawi, ale nie jest gotowa do opublikowania w tym momencie.

Ostateczny przewodnik: zaktualizowana i rozszerzona edycja[]

Emoji AshfurThinking
Ta sekcja najprawdopodobniej wkrótce się pojawi, ale nie jest gotowa do opublikowania w tym momencie.

Cytaty[]

Nic nam nie będzie. Teraz mamy siebie! Widziałeś, jak walczyłem z orłem? Gdyby nie ja, byłbyś już karmą dla piskląt!

—Szczyt Szczerbaty do Skrzydła Szarego o podróży, "Szlak słońca", strona 96

Piorun: Przepraszam, że się wtrąciłem. Tylko uważam, że nie powinniśmy...
Szczyt Szczerbaty: A kogo obchodzi, co ty uważasz? Przeżyłem więcej księżyców od ciebie. Przyszedłem tu z gór z twoim ojcem.
Piorun: Byłem tutaj, kiedy rodziły się te kocięta!
Szczyt Szczerbaty: Ale odszedłeś!
Piorun: Chciałem mieszkać z ojcem! Co w tym złego?
Szczyt Szczerbaty: Niebo Czyste cię nie chciał, prawda? Tak jak nie chciał mnie. Ciebie też wyrzucił!
Piorun: Niebo Czyste mnie nie wyrzucił. Sam odszedłem.
Szczyt Szczerbaty: Odszedłeś?
Piorun: Nie zgadzałem się z ojcem.
Szczyt Szczerbaty: Zatem to nie on cię wygonił.
Piorun: Wróciłem pomóc moim przyjaciołom!
Szczyt Szczerbaty: I co, mamy ci dziękować?
Piorun: Nie! Ja tylko...
Szczyt Szczerbaty: Wędrujesz sobie między lasem a wrzosowiskiem, zależnie od tego, na co masz akurat ochotę. Te kocięta urodziły się tutaj. Tu jest ich miejsce, a jeśli chcą bronić tego, co jest ich, to powinny się tego uczyć!

—Kłótnia Szczytu Szczerbatego i Pioruna o uczenie kociaków walki, "Pierwsza bitwa", strony 69-70

Jeśli co? Posłuchaj, nie możesz chronić ich do końca życia. Żadnego kota nie zdołasz tak chronić, Skrzydło Szare, bez względu na to, jak bardzo będziesz się starał. To lekcja, której ja również muszę się nauczyć.

—Szczyt Szczerbaty do Skrzydła Szarego, "Gorejąca Gwiazda", strona 132

Byłeś takim odważnym kociakiem. To dzięki twojej pewności siebie tutaj dotarłem. Zawsze będę ci za to wdzięczny.

—Skrzydło Szare do Szczytu Szczerbatego, "Ścieżka gwiazd", strona 217 (angielskie wydanie, tłumaczenie nieoficjalne)

Ciekawostki[]

  • Kate stwierdziła, że ​​Szczyt Szczerbaty i jego rodzina przenieśli się do Klanu Wiatru, ponieważ kocur tak naprawdę nigdy nie dopasował się do Klanu Cienia; uważał, że sosny są zbyt uciążliwe i pragnął, by jego kociaki dorastały na wietrze i przy dobrej pogodzie, bardziej jak koty górskie[19].

Zobacz także[]

Galeria[]

Bazy postaci[]

Ta grafika może być używana poza Wojownicy Wiki (z wyjątkiem innych wikii) jedynie do przedstawienia wyglądu tej postaci, w niezmienionej formie, koniecznie za podaniem źródła. Więcej.

Oficjalne rysunki[]

Przypisy[]

  1. 1,0 1,1 Wyjawione na oficjalnym drzewie genealogicznym
  2. 2,0 2,1 Wyjawione w "Echu Piorunującej Gwiazdy", spis klanów
  3. 3,0 3,1 Wyjawione w "Uderzeniu pioruna", spis klanów
  4. 4,0 4,1 Wyjawione w "Szlaku słońca", strona 254 (angielskie wydanie)
  5. 5,0 5,1 5,2 Wyjawione w "Szlaku słońca", strona 10 (angielskie wydanie)
  6. Wyjawione w "Wizji Lotu Ćmy", spis klanów
  7. Wyjawione w "Ścieżce gwiazd", strona 305 (angielskie wydanie)
  8. Wyjawione w "Ścieżce gwiazd", strona 23 (angielskie wydanie)
  9. 9,0 9,1 Wyjawione w "Szlaku słońca", spis klanów
  10. Wyjawione w "Szlaku słońca", strona 26
  11. Wyjawione w "Szlaku słońca", strona 23
  12. Wyjawione w "Gorejącej Gwieździe", strona 133
  13. 13,0 13,1 13,2 Wyjawione w "Gorejącej Gwieździe", strona 334
  14. Wyjawione w "Gorejącej Gwieździe", strona 357 (scena dodatkowa)
  15. 15,0 15,1 Wyjawione w "Szlaku słońca", strona 27
  16. Wyjawione w "Gorejącej Gwieździe", spis klanów
  17. 17,0 17,1 Wyjawione w "Lesie podzielonym", strona 30
  18. Wyjawione w "Szlaku słońca", strona 335
  19. Wyjawione przez Kate na jej Facebooku
Advertisement