Wojownicy Wiki

Prosimy zapoznać się regulaminami:
- wiki,
- dyskusji,
- blogów,
- baz.

CZYTAJ WIĘCEJ

Wojownicy Wiki
Advertisement
Wojownicy Wiki
Uwaga! Ten artykuł może zawierać spoilery. Jeżeli nie chcesz sobie psuć radości z czytania, zawróć stąd jak najszybciej.
Cienista Gwiazdo, wybacz mi. Myślałam, że ratuję mój klan. Ale powinnam ratować inne klany. Wszyscy [...] zrozumcie, że byłam w błędzie. Proszę, wybaczcie mi...

—Ostatnie słowa Wody Wartkiej do Cienistej Gwiazdy, "Życie Cienistej Gwiazdy", rozdział 9 (tłumaczenie nieoficjalne)


Woda Wartka (ang. Quick Water) - dawna łowczyni i wojowniczka Klanu Nieba, wcześniej pierwsza osadniczka w obozie Nieba Czystego, włóczęga oraz wygnaniec. Obecnie przebywa w Klanie Gwiazdy.

Opis[]

Woda Wartka to szaro-biała kotka[6] o bursztynowych oczach[10] i wąskim pysku[13]. Ma drobną sylwetkę[14].

Historia[]

Woda Wartka była starożytną wojowniczką Klanu Nieba pod przywództwem Niebiańskiej Gwiazdy na leśnych terytoriach. Pochodziła ze Starożytnego Plemienia i zdecydowała się opuścić góry, by udać się w podróż z innymi do ich nowego domu. Podążyła za Niebem Czystym, kiedy oddzielili się od kotów z wrzosowisk, aby stworzyć własny obóz w lesie. Wraz z rosnącym zagrożeniem ze strony Dwunożnych, Woda Wartka chciała pomóc swojemu klanowi, pozbywając się Klanu Cienia, więc przyciągnęła psy do Cienistej Gwiazdy i Cienia Słonecznego, zabijając ich, chociaż udało jej się odebrać przywódczyni tylko jedno życie. Została wygnana z Klanu Nieba po oskarżeniach Cienistej Gwiazdy przeciwko niej i szukała schronienia w Klanie Pioruna. Podczas bitwy o nią, Woda Wartka razem z Cienistą Gwiazdą zabijają się nawzajem, gdzie ujawniła swoje prawdziwe zamiary i wkrótce potem wstąpiła do Klanu Gwiazdy.

Fabuła[]

Wizja cieni[]

Rozbite niebo[]

Gdy Klan Nieba dołącza do reszty klanów nad jeziorem, Olchowe Serce z pozostałymi medykami są świadkami dołączenia przodków tego klanu do Klanu Gwiazdy.

Świt klanów[]

Szlak słońca[]

Gdy Cień Księżycowy mówi, że powinni się ruszyć, gdy tylko zjedzą, Skrzydło Szare zauważa Wodę Wartką i Skrzek Kawki pracujący w górze zbocza, gdy ciągną między sobą śnieżnego zająca. Docierają do grupy i rzucają zdobycz, a Mech Cienisty komplementuje, że był to świetny połów. Podczas gdy podróżujące koty kierują się w stronę drzewa, Woda Wartka i Obłok Plamisty, znajdujący się w tyle, są ostrożni i czujni. Kiedy grupa kończy jeść i kładzie się na kamieniach wokół sadzawki, kotka woła do Ogona Żółwiego. Następnie wskazuje na nią, wygrzewającą się w promieniach słońca po przeciwnej stronie sadzawki i żartuje, że znalazła tam swój naturalny dom. Tamta trzepie łapą kotkę i pyta ją, czy jej dom jest gdziekolwiek, gdzie pada deszcz. Woda Wartka, obserwując krawędź nawisu, zerka przez bark i stwierdza, że były tam orły. Dodaje, że wiedzieli, że tam są, i wydawało się, że są gotowe czekać cały dzień.

Niebo Czyste mówi później, że wierzy, że cztery koty mogą powalić jednego orła; do tego zadania wybiera siebie, Cienia Wysokiego, Wodę Wartką i Skrzek Kawki spoglądając na nich. Stwierdza, że wszyscy mogli skoczyć wysoko i razem będą mieć siłę, aby zrzucić ptaka. Cień Wysoki później woła do grupy, że widzi wyjście z gór. Ogon Żółwia woła, że prawie tam są, a Woda Wartka pyta, jak to było. Kiedy Skrzydło Szare dostrzega wiewiórkę wspinającą się w górę drzewa, rzuca się w jej stronę, ale Woda Wartka jest od niego szybsza i wymija go. Wspina się pazurami po drzewie za wiewiórką, która próbuje uciec wzdłuż gałęzi. Chwytając ją, zabija zdobycz szybkim ugryzieniem w szyję i woła, że to było świetne. Następnie upuszcza ofiarę na ziemię i zeskakuje za nią. Dodaje, że nie opuścili jeszcze gór, a już znajdują zwierzynę.

Gdy podróżujące koty przekraczają rzekę, Woda Wartka jest jednym z ostatnich którzy ją przekraczają, zajmując dużo czasu, ponieważ przygotowuje się do każdego skoku i wzdryga, gdy najmniejsza kropla wody rozpryskuje się na jej futrze. W połowie drogi zatrzymuje się na płaskiej skale i narzeka, że nie lubi wody ochlapującej jej łap. Cień Księżycowy warczy, żeby nie zajmowała czasu stojąc na głazie. Woda Wartka syczy ze złością i skacze na następną skałę, nie oceniając długości skoku. Skrzydło Szare krzywi się, gdy źle ląduje, a jej łapy drapią mokry kamień. Bicie serca później wydaje przerażony pisk, wpadając do wody i gorączkowo miotając się. Kocur rozgląda się za gałęzią, która mogłaby jej pomóc, ale nie widzi żadnej. Zanim jakikolwiek kot zareaguje, Pióro Lotne wyskakuje z brzegu i płynie do Wody Wartkiej. Należy zauważyć, że chociaż nie ma wprawy w pływaniu, była pewna siebie oraz szybko płynęła doganiając kotkę, gdy ta zaczyna tonąć.

Kiedy trzyma głowę wysoko nad wodą, Pióro Lotne chwyta Wodę Wartką za kark. Chociaż ta jest znacznie większa od niej, wybawicielce udaje się przeholować ją w kierunku przeciwległego brzegu i popycha ją przed siebie. Skrzydło Szare i Mech Cienisty kucają na brzegu, gdy zbliżają się i sięgają w dół, by wyciągnąć Wodę Wartką w bezpieczne miejsce. Po przybyciu obu kotów na brzeg, Jastrząb Pikujący zauważa, że większość kotów nie wskakiwała do rzeki. Woda Wartka, leżąc na brzegu, trzęsąc się i kaszląc wodą, wzdycha, że jest jej przykro i stwierdza, że była głupia i naraziła Pióro Lotne na niebezpieczeństwo. Ogon Żółwia pociesza ją, stwierdzając, że teraz wszystko jest w porządku i pochyla się, aby wysuszyć futro silnymi liźnięciami. Obłok Plamisty i Skrzydło Szare dołączają do niej, aby pomóc jej w lizaniu. Narzeka, że jej futro było zimne i że żaden kot nie powinien być tak wytrzymały. Szczyt Szczerbaty pojawia się obok Skrzydła Szarego i mówi, że Woda Wartka powinna zmienić imię na Żadna Woda.

Po wypiciu z rzeki, Woda Wartka szybko płynie wzdłuż. Należy zauważyć, że znalazła czas na oczyszczenie się i wygląda lepiej po wcześniejszej akcji. Skrzydło Szare przyspiesza kroku, by iść obok kotki i pyta ją, czy wszystko w porządku. Ta odpowiada, że tak i kilkakrotnie liże sobie sierść na klatce piersiowej. Dodaje, że nadal czuje się głupio po upadku ze skały. Kocur mówi jej, żeby się tym nie martwiła, stwierdzając, że przynajmniej dowiedzieli się, że Pióro Lotne nie ma nic przeciwko pływaniu. Zaznacza, że w pewnym momencie może się to przydać.

Kiedy podróżujące koty napotkają Drogę Grzmotu, Woda Wartka i Obłok Plamisty pojawiają się i stoją obok czarnego kamienia. Niebo Czyste mówi im, żeby szli dalej i obaj przebiegają przez nią bezpiecznie. Po tym, jak Lód Trzaskający narzeka na otoczenie, Woda Wartka zgadza się, pytając, jak mogą polować na ptaki, skoro nie widzą nieba. Cień Księżycowy karci ich, każąc im przestać zachowywać się jak kociaki. Gdy zimna mżawka zaczyna padać i moczyć kotom futro, gdy stoją pod drzewami, kotka narzeka, że to jest gorsze niż śnieg. Kiedy Skrzydło Szare proponuje dołączenie do Kwiata Słotnego na pierwszej warcie, Woda Wartka protestuje, że jest głodna i idzie do jaskini. Pyta, czy mają polować, zanim zasną. Kiedy podróżnicy docierają na skraj Miejsca Dwunożnych, Rozczarowana kotka komentuje, że nie jest takie duże jak góry. Widząc bagno na dnie zbocza, protestuje, że nie mogą tam iść i patrzy w dół z wyrazem obrzydzenia na pysku. Narzeka, że zmoczą łapy. Mech Cienisty decyduje, że muszą iść, a kiedy kotka otwiera pysk, by się kłócić, dodaje, że mokre łapy nie zabiją żadnego kota. Gdy koty idą w głąb bagna, Woda Wartka mamrocze pod nosem, brodząc od kępy do kępy.

Kiedy podróżujące koty osiedlają się w legowisku, Woda Wartka zauważa, że jest tam ciepło i sucho. Później noga Jastrzębia Pikującego "wyszła ze stawu na ramieniu", jak wyjaśnił to Obłok Plamisty. Woda Wartka przerażona pyta, czy skończyłaby w ten sposób. Kocur mówi jej, że tak nie skończy, i stwierdza, że kiedyś widział, jak Mżawka Głucha obwiniała za to jednego ze starszych po tym, jak zsunął się ze skały. Następnie Woda Wartka skarży się, że zmarzła, twierdząc, że wszyscy są przemoczeni. Mech Cienisty rzuca jej surowe spojrzenie i mówi, że mogłaby wrócić do schronienia z owcami, które lubiła. Kotka przestępuje z łapy na łapę, zawstydzona, a potem odpowiada, że przypuszczalnie nie jest tak źle. Gdy Runo Łaciate daje Pióru Lotnemu kolejną lekcję łowienia ryb, Woda Wartka każe im uważać i odskakuje. Dodaje, że niektórzy z nich nie chcą być rybami.

Woła, że na ich trasie jest kolejna Droga Grzmotu. Woda Wartka jest później wspomniana wraz z Cieniem Wysokim, Obłokiem Plamistym i Skrzekiem Kawki, aby podążali za Niebem Czystym. Po przejściu niebieskiego potwora, razem z pozostałymi skaczą naprzód i pędzą przez Drogę Grzmotu, a ich łapy ledwo dotykają nawierzchni. Udaje im się dotrzeć na drugą stronę z szybkim biciem serca, zanim pojawia się następny potwór. Kiedy Szczyt Szczerbaty przeprasza Niebo Czyste, Skrzydło Szare stwierdza, że to jego wina. Zanim Niebo Czyste zdąża odpowiedzieć, Woda Wartka idzie do przodu i każe mu się uspokoić, stwierdzając, że to był przerażający moment dla nich wszystkich. Pochyla się nad Szczytem Szczerbatym i kilkoma szybkimi liźnięciami po jego głowie każe mu iść z nią przez chwilę. Podnosi się na łap, a potem rzuca jej wdzięczne spojrzenie. Ona, z kocurem i Lodem Trzaskającym podskakują, by dołączyć do Nieba Czystego i Cienia Księżycowego na polowania, a po chwili wahania, Cień Wysoki pozwala im, życząc im szczęścia.

Należy zauważyć, że była jednym z kotów, które głosowały za przeniesieniem się do drzew, wraz z Cieniem Księżycowym, Niebem Czystym i Piórem Lotnym. Woda Wartka, starając się brzmieć wesoło, mówi im, że nie będą daleko, stwierdzając, że ich ścieżki znów się skrzyżują. Kiedy Skrzek Kawki mówi Pióru Lotnemu, że wróci, gdyż tęskni za smakiem królika lub wiatrem w futrze, Woda Wartka z rozbawieniem dodaje, że kiedy będzie padać deszcz, wtedy będą mogli schronić się pod drzewami. Następnie wychodzi, zaczynając wspinać się po zboczu z zagłębienia.

Kiedy Skrzydło Szare przychodzi z wizytą, Woda Wartka i Pióro Lotne wystawiają głowy z paproci. Obie witają go, gdy wychodzą na otwarty teren. ta pierwsza mówi im, że cieszy się, że przyszedł z wizytą i stwierdza, że dobrze się zadomowili, dodając, że zrobili legowiska z gałązek wyłożonych mchem i już odstraszyli kilka wścibskich kotów. Kończy, mówiąc, że nigdy nie pozwoli im używać swojego legowiska. Podczas drugiej wizyty kocura u Nieba Czystego, Woda Wartka siedzi obok sadzawki z Piórem Lotnym i Płatkiem.

Uderzenie pioruna[]

Podczas pożaru lasu, Skrzydło Szare zauważa Wodę Wartką i Pióro Lotne na krawędzi paniki. Po pożarze zauważono, że obie kotki pozostają z kotami leśnymi. Kiedy przygotowują Pioruna do odejścia, zauważono, że Płatek, Woda Wartka i Lód Trzaskający donoszą, że jasnoskórzy Dwunożni zakończyli pożar. Zastanawiając się nad możliwością otrzymania większej odpowiedzialności, Płatek zauważa, że Woda Wartka była z Niebem Czystym od samego początku, ale odnosi się do niej jako przestraszonej myszki, gdy ta jęczała, że zmoczyła łapy. Kiedy Niebo Czyste wzywa spotkanie, Woda Wartka napotyka spojrzenie Pioruna i szybko odwraca wzrok. W Obozie Nieba Czystego, kotka zwija się w kłębek, gdy drzemie w plamie słońca.

Kiedy Piorun pyta ojca, Nieba Czystego o jego brak dbałości o Mroza, Woda Wartka zgadza się z nim, podnosząc się na łapy i stawiając czoła swojemu przywódcy. Piorun zauważa, że wstała, by dać jej dojść do głosu i że przez całe życie znała Niebo Czyste. Myśli też, że gdyby jakikolwiek kot mógł argumentować za nim, to byłaby to Woda Wartka, a ta cicho pyta o jego działanie. kotka dodaje, że Czyste Nieba jest ich przywódcą, a nie dręczycielem i mówi mu, żeby pomyślał o Mżawce Głuchej jeśli tamta chciałaby go zobaczyć. Kocur każe jej nie mieszać w to jego matki, ale Woda Wartka ignoruje go i pyta, czy to dlatego życzyła mu szczęścia w górach. Kiedy Piorun ma zamiar coś ogłosić, kotka każe mu wyjść, nazywając go kupą futra, a kocur jest zaskoczony, ponieważ myślał, że ta jest po jego stronie.

Pierwsza bitwa[]

Gdy Pióro Lotne kłóci się z Niebem Czystym, zauważa, że uratowała Wodę Wartką przed utonięciem. Po tym, jak została podrapana w pysk, wspomniana dołącza do kotki i przytulają się blisko, mrucząc coś. Kocur domyśla się tematu ich dyskusji, a następnie wzywa spotkanie, zachęcając Wodę Wartką do przyłączenia się do niego. Kiedy mówi, Niebo Czyste zauważa, że musi być w stanie zaufać Pióru Lotnemu w tych trudnych chwilach, a Woda Wartka zaskakuje, że znała ją od czasu, gdy były koteczkami i że może jej zaufać. Liść pyta, czy koty spoza gór mogą jej zaufać, a ta potwierdza. Przywódca następnie informuje pozostałe koty, aby zgłosiły Pióro Lotne, jeśli byłaby nielojalna, podczas gdy inni pospiesznie przytakują, Niebo Czyste woła Wodę Wartką, a ta patrzy na niego, odpowiadając, że nie zgłosi jej, ponieważ ta nigdy nie będzie nielojalna. Gdy kocur instruuje innych, by dyskretnie obserwowali Pióro Lotne, kotka zbliża się do śledzonej.

Niebo Czyste następnie ogłasza, że będą walczyć z każdym kotem, który przekroczy ich terytorium, a Woda Wartka pyta, czy dotyczy to Skrzydła Szarego, ponieważ jest jego bratem. Gdy inne koty deklarują, że będą razem, Woda Wartka i Pióro Lotne dołączają do głosów, ale uważnie obserwują swoich pobratymców. Niebo Czyste przywołuje ich bliżej i zauważa, że po tym, jak to zrobią, pokażą Szyszce i Pokrzywie swoje umiejętności. Trąca do tyłu inne koty, aby umożliwić dwom kotom trening, włączając w to obie kotki. Pozwala Olsze i Brzozie obserwować, a Woda Wartka patrzy z dezaprobatą, lecz przywódca to ignoruje, mając nadzieję, że ta zmieni zdanie, gdy ci staną się niezwykłymi wojownikami.

Po treningu z Olchą i Brzozą, Woda Wartka wspina się po zboczu nad legowiskiem Nieba Czystego i zagląda w drzewa. Cierń i Rosa, dwóch włóczęgów, proszą o dołączenie do obozu Nieba Czystego, ale kotka schodzi ze zbocza, zatrzymuje się obok Pióra Lotnego i odmawia ich prośbom. Cierń wspomina o kocurze z wielkimi białymi łapami, a kotka pyta, czy to Piorun i jak się ma. Rosa wspomina, jak Skrzydło Szare przygotowywał ich do bitwy, a Woda Wartka zauważa, że nie rozpocznie walki. Po spotkaniu z Pieszczochem, Niebo Czyste widzi, jak Pióro Lotne idzie obok Wody Wartkiej, gdy ta się czyści. Następnie wzywa koty, by trenowały do bitwy, a Woda Wartka pyta, dlaczego chcą się skrzywdzić. Przywódca nakazuje Pióru Lotnemu położyć się na plecach, ale Woda Wartka dociska do krawędzi pierścienia i kwestionuje wybór Nieba Czystego, ponieważ zostanie zraniona przez Węża.

Po zakończeniu sesji, Woda Wartka pociera łapą ranę na pysku. Zauważając stan Skrzeku Kawki, kotka podnosi wzrok po zjedzeniu ryjówki i komentuje, że umrze z głodu w ciągu dwóch dni przed spotkaniem.

Kiedy spotykają się Niebo Czyste i Skrzydło Szare, Piorun rozpoznaje Wodę Wartką z Obozu Nieba Czystego. Ponieważ niektóre koty są wkurzone, kotka jest u boku Pióra Lotnego. Po tym, jak Cień Wysoki wygłasza swoje oświadczenie, Woda Wartka spogląda na przyjaciółkę. Po rozpoczęciu bitwy, Piorun zatacza się z powrotem przeciwko kotce i Liścia. Podczas wali Wietrzna Sprinterka rozdziera pazurami futro na kręgosłupie Wody Wartkiej. Po bitwie, patrzy ostrożnie na Runo Łaciate, gdy podąża za Wężem, a Pokrzywa, Rosa i Cierń idą za nią.

Gorejąca Gwiazda[]

Na spotkaniu, Woda Wartka i Runo Łaciate stykają się nosami, zanim zdecydują się na długą rozmowę. Gdy Pieszczoch i Jednooki zbierają koty, aby pokazać im techniki walki, ten drugi mówi kotce, że może spać. Po tym, jak Jednooki krzywdzi Futro Wróble, Woda Wartka i Futro Żołędzie są zdenerwowane, rzucając błagalne spojrzenia na Niebo Czyste. Gdy Cierń i Liść niosą ciało Wróblego Futra, Woda Wartka staje przed nimi, odciągając gałęzie, aby nie zahaczały o futro koteczki. Kiedy Skrzydło Szare przychodzi, aby zobaczyć Futro Wróble, Woda Wartka każe mu pozostać na miejscu i wyciska trochę soku z nagietka na zadrapania, mówiąc jej, że Runo Łaciate powiedziała, że jeśli tak zrobi, pomoże to powstrzymać infekcję. Skrzydło Szare dziękuje jej i innym kotkom za pomoc.

Niebo Czyste oferuje Skrzydłu Szaremu pozostanie przy Wróblim Futrze, a Woda Wartka zachęca go, obiecując, że zrobi mu legowisko. Ten odmawia, a Niebo Czyste informuje kotkę, aby znalazła więcej nagietka na rany Wróblego Futra. Podczas następnego spotkania, Woda Wartka donosi, że widziała tego samego martwego lisa co Wąż, oprócz tego jeszcze wiewiórkę z brakującą połową futra i poranioną na całym ciele. Kiedy planują zaatakować Jednookiego, Cień Wysoki komentuje, że nigdy nie widziała Wody Wartkiej dobrowolnie opowiadającej się za kocurem. Kiedy Futro Żołędzie wyjaśnia problem z Płatkiem i jej kociakami, zauważa, że ona i Woda Wartka przynosili jej jedzenie i wodę, ale obawia się, że to im nie pomoże. Po walce, ta druga czuje ulgę, widząc go żywego i pyta go, czy wszystko w porządku. Jednak Wąż atakuje Niebo Czyste, a kotka zgadza się z pokrzywą, że nie mogli pozwolić tylko Wróblemu Futru walczyć o niego i atakują Węża z drugiej strony.

Las podzielony[]

Woda Wartka gubi swoje futro, gdy idzie przez obóz ze swoją nowo złapaną myszą. Brzoza i Olcha pospiesznie przychodzą na jej spotkanie, a ten pierwsza pyta, czy to dla nich, a kotka odpowiada twierdząco, sugerując podzielenie się myszą i zapolowanie później. Mrugają do niej z wdzięcznością, ale Niebo Czyste jest zaniepokojony, gdy patrzy, jak dzielą się zdobyczą. Gdy Futro Żołędzie przynosi szpaka, przywódca zauważa, że mysz Wody Wartkiej nie napełniła wystarczająco brzuchów Brzozy i Olchy. Kiedy Futro Wróble i jej brat wracają z polowania, Różowooki, który siedzi obok Wody Wartkiej, zauważa, że chciałby szpaka. Ta pyta, czy mogą się nim podzielić, a on na to pozwala. Kiedy wraca, kotka zauważa, że wystarczy im obojga.

Gdy Olcha i Brzoza wyruszają, by nauczyć technik polowania Oset i Koniczynę, Niebo Czyste zbliża się do miejsca, w którym Różowooki i Woda Wartka wciąż jedzą szpaka i każe im obserwować obóz. Ten pierwszy sugeruje mu wybranie kota z lepszym wzrokiem, ale kotka zapewnia go, że żaden kot nie słyszy ani nie czuje zapachów lepiej od niego. Przywódca dodatkowo go zapewnia, a Woda Wartka pyta, dlaczego patrolował granice, ponieważ myślała, że wita obcych, a ten odpowiada, że chciałby wiedzieć, kto wraca i wychodzi. Gdy wraca z polowania, Cierń przechodzi obok Różowookiego i Wody Wartkiej, którzy siedzą obok Ostrokrzewinęu. Kiedy Piorun przybywa, by dostarczyć wiadomość dla ojca - Nieba Czystego, Woda Wartka, Pokrzywa i Futro Wróble są na polanie. Kiedy przekazują Mżawce Głuchej aktualne informacje o wydarzeniach, które minęły od ich podróży do Lasu, Niebo Czyste wskazuje, że Woda Wartka teraz mieszka z nim.

Po porwaniu Kwiatu Gwieździstego przez Harata, Woda Wartka wymyka się spod paproci, a Niebo Czyste pyta, czy patrzyła. Kiwa głową, a on pyta, dlaczego nie pomogła, na co ta odpowiada, że nie mieli szans przeciwko Haratowi. Przywódca odpowiada, że Kwiat Gwieździsty by im pomogła, ale kotka ma wątpliwości, ponieważ czuła, że tamta i Harat byli kiedyś blisko i przypomina mu o jej zdradzie, sugerując, że mogłaby również teraz ich zdradzić. Wściekły Niebo Czyste wspomina, że porywacz ją skrzywdził, ale Woda Wartka ripostuje, że to tylko część gry. Wciąż wściekły kocur przejeżdża pazurami po pysku kotki, pytając, czy to wygląda jak jakaś gra.

Woda Wartka uchyla się, urażona i odpowiada, że skrzywdzenie jej nie uczyniłoby Kwiatu Gwieździstego bardziej lojalną. Pomimo uporu Nieba Czystego, kotka odpowiada, że tylko on wierzył w lojalność porwanej wobec niego i pyta, czy inni przywódcy zaryzykowaliby swoje życie, aby ją uratować. Dodaje, że nikt nie walczyłby o uratowanie zdrajczyni takiego jak Kwiat Gwieździsty, nawet gdyby nosiła jego kociaki. Niebo Czyste wpatruje się w nią, zastanawiając się nad jej lojalnością i że nie zdawał sobie sprawy, że włóczędzy grożą wszystkim kotom. Sfrustrowany wierzy, że Woda Wartka się myli, że inni będą mu pomagać i postrzega jej myślenie godne mysiego móżdżka.

Ścieżka gwiazd[]

Kiedy Niebo Czyste wraca do obozu rano, po porwaniu Kwiatu Gwieździstego, wciąż jest wściekły na Wodę Wartką za to, że nie pomogła mu w walce z Haratem i jego włóczęgami. Wchodzi na polanę, widząc, że kotka już wróciła i idzie koło cisa. Ze sposobu, w jaki zachowują się jego inne koty, zdaje sobie sprawę, że ta już im powiedziała, co się stało, więc konfrontuje się z nią, pytając, co powiedziała. Stojąc przed nim, odpowiada, że powiedziała pobratymcom prawdę - że Kwiat Gwieździsty wróciła do jej prawdziwych przyjaciół. Niebo Czyste warczy, że prawda była taka, że kotka została porwana, a Woda Wartka była zbyt tchórzliwa, by walczyć w jej obronie. Ta odpowiada, że Kwiat Gwieździsty znała wszystkich trzech włóczęgów, którzy ją porwali, i że jeden z nich, Harat, mógł być kiedyś jej partnerem. Twierdzi następnie, że tamta poszła ze nim i innymi z własnej woli oraz zwraca uwagę, że nawet nie próbowała stawiać oporu.

Niebo Czyste informuje swoich pobratymców, że Harat powiedział, że odda Kwiatu Gwieździstego, jeśli przywódcy wszystkich pięciu Obozów zgodzą się oddać mu część zwierzyny. Kiedy wydaje się, że myśli o spełnieniu prośby Harata, Woda Wartka twierdzi, że Obóz nie przetrwa Pory Nagich Drzew, mając tylko połowę z obecnej zwierzyny. Razem z Cierniem sugerują, że Kwiat Gwieździsty mogła zorganizować własne porwanie, próbując zwabić przywódców do Czterech Drzew. Woda Wartka zwraca uwagę, że gdyby Harat i jego włóczędzy byliby w stanie zasadzić i zabić wszystkich przywódców, Obozy byłyby narażone na dalsze ataki. Cierń martwi się, że włóczędzy mogą wrócić, a kotka dodaje, że mimo że mają już Kwiatu Gwieździstego, nadal mogą próbować ukraść jedzenie.

Kiedy Niebo Czyste idzie na spotkanie z czterema innymi przywódcami pod Czterema Drzewami, trzyma swój obóz dobrze strzeżony z Wodą Wartką i Futrem Żołędzim na warcie w cieniu dębu. Później, gdy Piorun odwiedza nowo narodzone kociaki Nieba Czystego, kotka serdecznie wita rudego kocura, gdy idzie do obozu.

Woda Wartka wyrusza na patrol myśliwski z Brzozą, Pokrzywą i Cierniem, ale udaje im się złapać tylko jedną nornicę. Niebo Czyste jest sfrustrowany ich kiepskim połowem, ale Woda Wartka przypomina mu, że jest Pora Nagich Drzew. Zwraca uwagę, że w górach było tak samo źle i czasami nie jedli przez kilka dni. Dodaje, że choć głód jest trudny, to łatwiej znosić go w grupie, w otoczeniu pobratymców i domyśla się, że to dlatego koty w górach przetrwały tam tak długo. Podsumowuje, że dobrze, że Kwiat Gwieździsty się okociła było dobre, ponieważ posiadanie kociąt w obozie daje każdemu kotu nadzieję, nawet w tych trudnych czasach.

Kiedy Czerwony pojawia się w Obozie Nieba Czystego i prosi o dołączenie, Woda Wartka i Pokrzywa chcą go odesłać, niechętnie ufając włóczędze. Jednak inne głosują by został, ponieważ jest słaby i niedożywiony. Później do obozu wychodzą kociaki Nieba Czystego, a Woda Wartka jest zajęta zbieraniem wody z lodowatej sadzawki. Jednak wzywa trójkę kociąt, zapraszając je by się napiły, ponieważ wie, że muszą być spragnione od biegania przez cały ranek. Następnie postanawia przynieść Kwiatu Gwieździstemu również coś do picia, odłamując kawałek lodu i przynosząc go do legowiska kotki.

Superedycje[]

Wizja Lotu Ćmy[]

Woda Wartka uczestniczy w zgromadzeniu z resztą Klanu Nieba. Kiedy Lot Ćmy przybywa i zaczyna wyjaśniać, co widziała przy Księżycowym Kamieniu, wspomina, że rozmawiała z Księżyca Połową. Woda Wartka jest tym zaskoczona, ale uważa, że tamta musi mówić prawdę o widzeniu Bardy w jej wizjach, inaczej nie znałaby imienia białej kotki. Wspiera również pomysł wprowadzanie medyków do klanów, ponieważ wierzy, że pomogą oni w zapewnieniu, że mniej kotów umrze z powodu chorób.

Kiedy Micah umiera, Woda Wartka patrzy ponuro na ciało żółtego pręgowanego kocura wraz z Olchą, Liściem Paprociowym i Cierniem. Czyste Nieba wspomina, jak wszystkie koty, które wątpiły w Micah'a, w końcu go uszanowały, a kotka z Pokrzywą przytakują, zgadzając się z tym. Później, po śmierci Maleńkiego Konara, Woda Wartka z Cierniem próbują wspierać i pocieszać pogrążoną w żałobie matkę kociaka - Kwiatu Gwieździstego.

Kiedy koty Klanu Wiatru atakują obóz Klanu Nieba, Woda Wartka skacze na Ostrokrzewinę, gdy ta wchodzi do kotliny. Obie walczą, aż Czerwony Pazur chwyta napastniczkę z pleców pobratymczyni i sam zaczyna ją atakować.

Nowele[]

Echo Piorunującej Gwiazdy[]

Woda Wartka jest w obozie Klanu Nieba, kiedy Piorunująca Gwiazda przybywa, aby porozmawiać z Niebiańską Gwiazdą o psach. Ten postanawia zbadać sprawę z psami z synem i prosi kotkę, aby powiedziała Kwiatu Gwieździstemu, że wkrótce wróci. W odpowiedzi drgnęła wąsami, potwierdzając słowa przywódcy klanu.

Życie Cienistej Gwiazdy[]

Kiedy Cień Słoneczny i Cienista Gwiazda zostają zaatakowani przez psy, obserwuje ich para bursztynowych oczu. Później, gdy przywódczyni przeszukuje teren z Sercem Łupanym, Kruczą Skórą i Błotołapym, kot popycha ją na Drogę Grzmotu. Cienista Gwiazda unika zmiażdżenia przez potwora, ale nagle atakuje ją szaro-biała kotka. Zdaje sobie sprawę, że to Woda Wartka. Przywódczyni drapie kotkę Klanu Nieba po bokach, zmuszając ją do ucieczki. Skóra Krucza i pozostali potwierdzają, że to była ona. Kocur mówi, że próbował ją gonić, ale uciekła.

Cienista Gwiazda postanawia porozmawiać z Niebiańską Gwiazdą o ataku. Kocur wraz z całym Klanem Nieba, jest oszołomiony twierdzeniem przywódczyni i początkowo jej nie wierzy. Jednak jest coraz więcej dowodów przeciwko Wodzie Wartkiej, a Niebiańska Gwiazda postanawia ją wygnać. Kotka jest oszołomiona, ale potem wybiega z obozu Klanu Nieba, lekkomyślnie przedzierając się przez zarośla. Cienista Gwiazda uważa, że wróg został pokonany i czuje ulgę.

Jednak podczas innego patrolu znajdują jej zapach w pobliżu terytorium Klanu Pioruna i postanawiają zapytać o to Piorunującą Gwiazdę. Kiedy tam dotarli, kocur potwierdza ich podejrzenia, że rzeczywiście udzielają schronienia Wodzie Wartkiej. W przeciwieństwie do niej i Niebiańskiej Gwiazdy uważają, że jest niewinna. Cienista Gwiazda próbuje przekonać kocura, aby zmienił zdanie, ale przywódca nie słucha jej. Przywódczyni zwołuje zgromadzenie wszystkich klanów. Wietrzna Gwiazda postanawia sprawdzić, który przywódca stoi za Wodą Wartką po krótkiej kłótni.

Cienista Gwiazda i Wietrzna Gwiazda uważają, że Woda Wartka jest mordercą, ale Rzeczna Gwiazda, Piorunująca Gwiazda i Niebiańska Gwiazda uważają, że jest niewinna. Po chwili, Niebiańska Gwiazda zaprasza Wodę Wartką z powrotem do Klanu Nieba, a Klany się rozchodzą. Cienista Gwiazda z Wietrzną Gwiazdą pozostają z tyłu i są przekonane, że muszą ją wypędzić ze względu na Klany. Wkrótce Klany toczą bitwę. Woda Wartka jest widziana przez Cienistą Gwiazdę atakującą Skórę Kruczą, który ma bliznę po boku. Przywódczyni nie chce stracić swojego zastępcy, myśląc o Cieniu Słonecznym.

Rzuca się na Wodę Wartką i obie śmiertelnie się ranią. Kotka przyznaje się do swoich działań, udowadniając, że Cienista Gwiazda przez cały czas miała rację. Kotki przepraszają się i umierają z powodu ran. W Klanie Gwiazdy dwójce kotek pokazano przyszłość klanów, a przywódczyni zdaje sobie sprawę, że Klany nie upadną.

Cytaty[]

Woda Wartka (wskazując na żółwia): Hej, Ogonie Żółwia! Znalazłaś swoje środowisko naturalne!
Ogon Żółwia: A twoim środowiskiem jest pewnie każde miejsce, w którym pada deszcz, Wodo Wartka?

—Woda Wartka przekomarzając się przyjacielsko z Ogonem Żółwia, "Szlak słońca", strony 121-122

Orły wciąż tam są. Wiedzą, gdzie się schowaliśmy i chyba mają zamiar czekać tu cały dzień.

—Woda Wartka, stojąc na straży, "Szlak słońca", strona 129

Wspaniale! Jeszcze nie wyszliśmy z gór, a już mamy zwierzynę!

—Woda Wartka po upolowaniu wiewiórki, "Szlak słońca", strona 143

Woda Wartka powinna zmienić imię na Woda Nigdy Więcej!

—Szczyt Szczerbaty żartując cicho z Wody Wartkiej, "Szlak słońca", strona 147

Skrzydło Szare: Wszystko dobrze?
Woda Wartka: Tak. Ale wciąż mi głupio, że spadłam z tego kamienia.
Skrzydło Szare: Nie przejmuj się. Przy okazji przekonaliśmy się, że Pióro Lotne potrafi pływać, a to może się nam przydać później.

—Woda Wartka i Skrzydło Szare o jej wypadku z wodą, "Szlak słońca", strona 150

Co ty wyprawiasz? Jesteś naszym przywódcą, nie naszym oprawcą. Pomyśl o Mżawce Głuchej – czy ona chciałaby to widzieć?

—Woda Wartka konfrontuje się z Niebem Czystym, "Uderzenie pioruna", strona 295 (angielskie wydanie, tłumaczenie nieoficjalne)

Zobacz także[]

Galeria[]

Bazy postaci[]

Ta grafika może być używana poza Wojownicy Wiki (z wyjątkiem innych wikii) jedynie do przedstawienia wyglądu tej postaci, w niezmienionej formie, koniecznie za podaniem źródła. Więcej.

Alternatywne wyglądy[]

Ta grafika może być używana poza Wojownicy Wiki (z wyjątkiem innych wikii) jedynie do przedstawienia wyglądu tej postaci, w niezmienionej formie, koniecznie za podaniem źródła. Więcej.

Oficjalne rysunki[]

Przypisy[]

  1. 1,0 1,1 Wyjawione w "Życiu Cienistej Gwiazdy", rozdział 10
  2. Wyjawione w "Echu Piorunującej Gwiazdy", spis klanów
  3. 3,0 3,1 Wyjawione we "Uderzeniu pioruna", spis klanów
  4. 4,0 4,1 Wyjawione w "Szlaku słońca", strona 301
  5. Wyjawione w "Życiu Cienistej Gwiazdy", rozdział 3
  6. 6,0 6,1 6,2 Wyjawione w "Szlaku słońca", spis klanów
  7. Wyjawione w "Życiu Cienistej Gwiazdy", rozdział 5
  8. Wyjawione w "Ścieżce gwiazd", strony 304-305
  9. Wyjawione w "Życiu Cienistej Gwiazdy", rozdział 6
  10. 10,0 10,1 Wyjawione w "Życiu Cienistej Gwiazdy", rozdział 5
  11. 11,0 11,1 11,2 11,3 Wyjawione w "Życiu Cienistej Gwiazdy", rozdział 9
  12. 12,0 12,1 Wyjawione w "Życiu Cienistej Gwiazdy", rozdział 1
  13. Wyjawione w "Domu Rzecznej Gwiazdy", rozdział 10
  14. Wyjawione w "Pierwszej bitwie", strona 294
Advertisement