Zagubiony wojownik

Uwaga! Ten artykuł może zawierać spoilery. Jeżeli nie chcesz sobie psuć radości z czytania, zawróć stąd jak najszybciej.

“

SERCE WOJOWNIKA
NALEŻY DO JEGO KLANU

”

Zagubiony wojownik

Obecna okładka
Wycofana okładka

Autorzy
Historia	Okładka
Dan Jolley^[1]	Angielskie: Anne Marie Home^[2] James Barry (ilustracje)^[1] Polskie: Piotr Sokołowski^[2] James Barry (ilustracje)^[1]

Premiera
Świat	Polska
24 kwietnia 2007^[3] 8 sierpnia 2017^[4]	3 marca 2020^[5]

Tłumaczenie

DTP

Jarosław Szumski^[2]

Skład okładki

Grzegorz Kalisiak^[2]

Wydanie

Liczba stron

112

Wydanie

Miękka okładka

Seria

Szara Pręga

Numer tomu

1

ISBN

ISBN 978-83-65122-95-7
(polskie wydanie)
ISBN 978-0-06-124020-1
(angielskie wydanie)

Chronologia

Poprzednia

"Świt"

Równolegle

"Świt",
"Wbrew kodeksowi",
"Zachód słońca"

Następna

"Schronienie wojownika"

Zagubiony wojownik (ang. The Lost Warrior) – pierwsza książka z serii Szara Pręga.

Na polskiej okładce widnieją Szara Pręga i Milka^[6].
Na wycofanej polskiej okładce widnieją Szara Pręga i Milka^[6].
Na angielskiej okładce w centrum widnieje Szara Pręga^[7], a poniżej jest wraz z Milką i Piąchą^[8].

Opis[]

“	Dwunożni zniszczyli las, dom wszystkich klanów. Szarej Prędze – zastępcy przywódcy Klanu Pioruna – udało się uratować wielu pobratymców, ale sam trafił w niewolę. W nowej roli pieszczocha nie brakuje mu jedzenia ani miłości ze strony Dwunożnych. W głębi serca czuje jednak, że to nie jest jego prawdziwy dom. Jego nowo poznana charakterna przyjaciółka – Milka – próbuje namówić go do ucieczki. Ale czy Szarej Prędze uda się powrócić do klanów? Kocur, który dzięki swej wierności oraz oddaniu Klanowi Pioruna i Ognistej Gwieździe znalazł stałe miejsce w naszych sercach, dziś musi stawiać czoła nowym wyzwaniom. Wir pasjonujących przygód, w którym się znalazł, jest odpowiednio doprawiony szczyptą nostalgii i tęsknoty. Bez wątpienia to jedna z najlepszych mang w uniwersum Wojowników - nie zastanawiajcie się dłużej, tylko wyruszcie razem z Szarą Pręgą w tę niesamowitą podróż!	”
—opetaniczytaniem.pl

Wstęp[]

“	Drodzy czytelnicy, Witajcie w serii mang z cyklu "Wojownicy". Uwaga - nadszedł moment, na który czekaliście. SZARA PRĘGA WRÓCIŁ! Nie potrafię opisać, jak dobrze jest zobaczyć postać, którą znam od tak dawna z książek, ożywającą na ilustracjach komiksu. Szara Pręga wygląda jak prawdziwy bohater! Wiele przeszedł - to prawda - ale jestem pewna, że skrycie uwielbia każdy moment tej pędzącej akcji. Manga pokazuje to, co najlepsze w Szarej Prędze. Wojownik mówi bez ogródek, a zamiast zbyt długo się nad czymś zastanawiać, posyła jedno tajemnicze spojrzenie do kamery i rzuca się w wir wydarzeń. Ilustracje są przejmujące i bezpośrednie. W połączeniu z ciętymi dialogami stają się bardzo wymowne. UWIELBIAM JE i jestem bardzo dumna z tego nowego Szarej Pręgi, który nie daje sobą pomiatać i przeżywa jedną ekscytującą przygodę za drugą. Dobra robota, Szara Pręgo! Dobra robota, mango!	”
—Z pozdrowieniami, Erin Hunter

Wydarzenia[]

Prolog[]

Szara Pręga obserwuje koty zamykane w potworze przez Dwunożnych, kiedy ci niszczą las.
- Wraz z grupką pobratymców, zastępca atakuje jednego z ludzi, aby odwrócić jego uwagę, podczas gdy reszta wypuszcza więźniów.
- Kiedy samochód wyrusza, kocur wypuszcza Jasne Serce jako ostatnią, jednak zanim sam zdąża uciec, zostaje zatrzaśnięty w potworze.
- Kocur odjeżdża w nieznane.

Rozdział 1[]

Szara Pręga przypomina swoje pierwsze spotkanie z Ognistą Gwiazdą i ich małą bójkę.
- Nagle okoliczny las staje cały w płomieniach, a dwójka przyjaciół próbuje z niego uciec, jednak szary kocur gubi rudzielca w płomieniach.
- Wtedy kocur budzi się ze snu, zdołowany, że znowu musi przebywać w gnieździe Dwunożnych.
Mimo wygód i kochających go właścicieli, kocur czuje się uwięziony.
Pewnego dnia udaje mu się wyślizgnąć drzwiami do ogrodu, gdzie oszałamia go kakofonia dźwięków i zapachów, więc w panice wbiega do domostwa.
W objęciach właścicielki, czuje się przerażony na myśl, że nie wie, gdzie jest jego dom.

Rozdział 2[]

Szara Pręga znów wychodzi na dwór, tym razem ze spokojem.
- Wtedy podbiegają do niego młode Dwunożnych z zabawkową myszką na wędce; złapawszy ją i uświadomiwszy, że nie jest prawdziwa, kocur rozdrapuje ją na strzępy.
- Kontynuując zwiedzanie, po dynamicznych przeżyciach wojownik wraca spanikowany do domostwa.
Zostając zamkniętym w gnieździe, Szara Pręga próbuje znaleźć sposób, aby się wydostać; finalnie znajduje uchylone okno.
- Uciekając od domowników, kocur konfrontuje się z Piąchą; walkę wygrywa pieszczoch.
- Gdy ten odbiegł zawstydzony od przeciwnika, Milka uspokaja, że nikt z Piąchą nie wygrał, po czym się przedstawia.
Po krótkiej rozmowie, kotka zaprowadza kocura do jego domostwa.
Nocą, Srebrny Strumień odwiedza partnera we śnie; przyprowadza także Pierzasty Ogon.
- Po przywitaniu się i zapewnieniu, że Burzowe Futro żyje, obie kotki odchodzą.

Rozdział 3[]

Następnego dnia Szara Pręga wychodzi na dwór, szukając Milki, aby oprowadziła go po siedlisku Dwunożnych, jednak bezskutecznie.
Kilka dni później do ogrodu wojownika przychodzi Milka, która zaprowadza go do małego lasku.
- Odpoczywając na trawie, Szara Pręga opowiada jej o życiu w klanach.
- Później uczy ją polowania, a Milka, coraz bardziej wkręcona w świat klanów, prosi o lekcję walki, i dopytuje się o życie i tradycje klanowych kotów.
Po wielu dniach treningów i opowiadań, kiedy obaj ćwiczą w lasku, nagle z krzaków wyłania się Piącha ze swoją zgrają, z zamiarem ataku; wygrywają Szara Pręga z Milką.
- Ta bójka przypomniała kocurowi o bitwie z Klanem Krwi, przez co przestaje się czuć wojownikiem, po życiu jako pieszczoch.
- Gdy obaj zaczynają wracać do siedliska Dwunożnych, kocura na tyle denerwują pytania Milki, dlaczego poddał się w poszukiwaniu Klanu Pioruna, że ucieka z powrotem do lasku.

Rozdział 4[]

Szarą Pręgę we śnie odwiedza Srebrny Strumień - zapewnia go, że dalej jest wojownikiem Klanu Pioruna i zachęca, aby odnalazł swój klan, dodając, że w podróży będzie towarzyszyć mu Milka.
Kocur wychodzi na dwór i udaje się do pieszczoszki, mówiąc jej o swoich planach odnalezienia pobratymców; ta jest niezdecydowana, ponieważ nie chce opuszczać swojej kochającej właścicielki.
W tym czasie szary kocur wędruje dalej.
- Po dziesięciu dniach tułaczki wychudzony zastępca bezsilnie opada na dno rury na wysypisku śmieci; w gorączce nawiedzają go halucynacje o jego pobratymcach.
- Milka odnajduje majaczącego kocura i się nim opiekuje.
- Wyznaje też, że nie było jej łatwo opuścić swojej właścicielki, i opowiada, jak go znalazła.
- Potem Szara Pręga mówi jej o Srebrnym Strumieniu.
Gdy wojownik już wyzdrowiał, obaj zaczynają wspólną podróż, aby znaleźć klany.

Daty publikacji[]

The Lost Warrior (EN), HarperCollins (miękka okładka), 24 kwietnia 2007^[3]
The Lost Warrior (EN), HarperCollins (miękka okładka; alternatywne wydanie), 22 sierpnia 2007^[3]
The Lost Warrior (EN), HarperCollins (miękka okładka; wydanie importowane), 2008^[3]
The Lost Warrior (EN), HarperCollins (biblioteczna oprawa), 1 maja 2007^[3]
The Lost Warrior (EN), HarperCollins (biblioteczna oprawa), wrzesień 2007^[3]
Der verlorene Krieger (DE), Tokyopop (miękka okładka), 16 października 2008^[9]
Ztracený válečník (CZ), Zonerpress (miękka okładka), 2008^[10]
Kadonnut soturi (FI), Pauna Media Group (miękka okładka), 2009^[11]
Пропавший воитель (RU), Tokyopop (miękka okładka), 14 października 2010^[12]
Graustreif und Millie (DE), Tokyopop (miękka okładka), 14 października 2010^[13]
Le guerrier perdu (FR), Pocket Jeunesse, 4 lipca 2013^[14]
The Lost Warrior (EN), HarperCollins (ee-book), 1 grudnia 2015^[15]
Greystipe's Adventure (EN), HarperCollins (przedruk w pełnym kolorze), 21 września 2017^[4]
Zagubiony wojownik (PL), Nowa Baśń (miękka okładka), 3 marca 2020, przekład - Marta Ziegler^[5]
Зниклий вояк (UA), ACCA (miękka okładka), 24 lipca 2022^[16]
Războinicul rătăcit (RO), Galaxia Copiilor (miękka okładka), 17 kwietnia 2024, przekład - Daniela Preda^[17]

Ciekawostki[]

Choć książka jest reklamowana jako manga i Erin Hunter sama nazwała ją mangą, tak naprawdę nią nie jest: komiks ten nie pochodzi z Japonii, nie został narysowany przez mangakę i nie czyta się jej od lewej do prawej, tylko na odwrót^[18].