Zemsta Klonowego Cienia

Uwaga! Ten artykuł może zawierać spoilery. Jeżeli nie chcesz sobie psuć radości z czytania, zawróć stąd jak najszybciej.

Zemsta Klonowego Cienia – 1 nowela. Zarówno na angielskiej jak i polskiej okładce znajduje się Klonowy Cień. Książka dzieje się w czasach przed pierwszą serią.

Opis

Streszczenie

Podczas Zgromadzenia, Klonowy Cień przechodzi po ogonie wojownika Klanu Wiatru, Prędkiego Lotu i przeprasza, gdy ten syczy z bólu. Gdy Klonowy Cień mija Klan Rzeki, ci warczą z wrogością przypominając o ich niedawnej porażce na Słonecznych Skałach. Klonowy Cień po cichu przypomina sobie bitwę, w której wojownik Klanu Rzeki, Jabłkowy Zmierzch, popchnął wojownika Klanu Pioruna, Brzozowego Pyska, tak mocno, że wpadł do rzeki. Uczeń Brzozowego Pyska, Kwiecista Łapa skoczyła za nim, ale w skutku obydwoje utonęli.

Wkrótce pojawia się Jabłkowy Zmierzch i pyta się Klonowego Cienia, co tutaj robi, a ona wyjawia mu, że nosi jego kocięta. Zaczynają rozmawiać, czy klan zauważy, że kocięta są półkrwi. Odchodzi i zauważa, jak wojowniczka Klanu Rzeki, Trzcinowy Połysk, kładzie ogon na ramieniu partnera Klonowego Cienia. Klonowy Cień cicho warczy, że Jabłkowy Zmierzch jest jej.

Następnego ranka budzi ją Pokrzywowa Łapa, który mówi jej, że Pszczeli Ogon chce ją wziąć do porannego patrolu. Klonowy Cień już idzie, a Pokrzywowa Łapa pyta się, dlaczego jest taka powolna, na co ona z rozbawieniem odpowiada, że ciekawe, co by było gdyby Jelenia Cętka usłyszał coś takiego. Zawstydzony uczeń odpowiada, że pewnie musiałby wybierać kleszcze u starszych przez cały księżyc. Kiedy zastępca wzywa Klonowy Cień do patrolu, ona mówi mu że spodziewa się kociąt, na co ten gratuluje i zwalnia z patrolu. Niedługo później, przychodzi uszczęśliwiona Piegowata Wola i wypytuje Klonowy Cień czy Brzozowy Pysk jest ojcem, a Klonowy Cień kłamiąc, mówi, że tak. Kotka przysięga, że będą to najpiękniejsze kocięta w całym lesie.

Klonowy Cień rodzi kociaki - dwóch kocurków i jedną kotkę, z pomocą Kruczego Skrzydła, medyka Klanu Pioruna. Przez cały czas chce, aby Piegowata Wola poszła sobie, ale jest zbyt słaba, aby to powiedzieć. Klonowy Cień mówi medykowi, że są one dla niej prezentem, a on komentuje że są darem dla całego klanu. Trzy wschody księżyca później przedstawia swoje kocięta Dębowej Gwieździe. Przywódca jest szczęśliwy i przypomina, że jest krewnym tych kociaków, ponieważ Brzozowy Pysk był jego synem. Kiedy przychodzi Piegowata Wola, Klonowy Cień nadaje im imiona - Modrzewik, Pstrokatek i Wiórka. Wojowniczka jest rozczarowana, czemu karmicielka nie nazwała jednego z nich po ojcu. Klonowy Cień odpowiada, że chce, aby każdy z nich był innym wojownikiem. Klonowy Cień następnie pyta Piegowatej Woli, czy powie Jabłkowemu Zmierzchowi, że Klan Pioruna ma trzy zdrowe kocięta. Wojowniczka najpierw się waha, ale póżniej obiecuje. Dębowa Gwiazda mówi, że gdy podrosną, będą mogły się zemścić. Klonowy Cień mówi, że wojownicy okazują litość, ale kotka odpowiada, że Jabłkowy Zmierzch nie okazał żadnej litości. Klonowy Cień chce powiedzieć jej, że śmierć Brzozowego Pyska była wypadkiem, ale postanawia, że na razie nic nie będzie mówić.

Kiedy kocięta osiągają dwa księżyce, Modrzewik i Wiórka grają ze sobą, a Klonowy Cień pyta się Pstrokatka czy chce dołączyć. Odmawia i mówi, że chce zostać z nią, nawet gdy będzie już uczniem. Do bawiących się kociaków przychodzi starszy, Królicze Futro i proponuje nową zabawę, polegającą na wskakiwaniu na kamień. Kociaki narzekają, że to za daleko, ale starszy prycha, że ich ojciec skakał dwa razy dalej. Kociaki próbują, ale skaczą zdecydowanie za krótko. Królicze Futro nie może uwierzyć, że nie skaczą jak ich ojciec. Klonowy Cień twierdzi, że mają to po niej, ale Królicze Futro tak nie uważa. Karmicielka syczy ze złością, że nie chce, aby były oceniane i zabiera całą trójkę do lasu. Modrzewik i Pstrokatek rozmawiają o borsukach, a Pstrokatek piszczy, że może być zjedzony przez borsuka. Klonowy Cień obiecuje, że nic takiego się nie przydarzy. Przychodzą do rzeki, a Pstrokatek który zazwyczaj jest ostatni wchodzi do rzeki pierwszy i od razu doskonale pływa. Pozostała dwójka podchodzi i równie dobrze czuje się w wodzie. Następnie przychodzi patrol Klanu Rzeki.

Jabłkowy Zmierzch jest częścią patrolu i idzie po Pstrokatka, a Klonowy Cień woła Modrzewika i Wiórkę. Wojownik podchodzi do Klonowego Cienia i mówi, że jest z nich dumny, po czym żąda, aby już ich nie widział, ale oczy zdradzają co innego. Gdy ona i kocięta wracają do obozu, przychodzi Krucze Skrzydło, który widział całą scenę. Ujawnia, że miał znak, jak do jaskini medyka przychodzą trzy trzciny. Podejrzewa, że kocięta są tymi trzcinami, a prawdziwym ojcem jest Jabłkowy Zmierzch. Klonowy Cień błaga go, aby nic nie mówił, ale on warczy, że nie będzie kłamał i szybko idzie do obozu.

Klonowy Cień przychodzi z kociętami do obozu i widzi, jak klan się zebrał na spotkanie. Dębowa Gwiazda żąda, aby kocica powiedziała prawdę o ojcu kociąt. Klonowy Cień odważnie stwierdza, że Jabłkowy Zmierzch jest ojcem, na co rozwścieczona Piegowata Wola rzuca się na Klonowy Cień, ale jest szybko od niej odciągnięta. Dębowa Gwiazda pyta dlaczego akurat on i wygania ją z klanu razem z jej kociętami.

Klonowy Cień wyjaśnia kociakom, że ich prawdziwym ojcem jest Jabłkowy Zmierzch i idą do niego. Kociaki są zmęczone, ale idą posłusznie za matką. Wchodzą do rzeki, a Klonowy Cień obiecuje, że będzie dobrze. Kociaki wchodzą, ale wszystkie trzy zostały zmyte przez wodę. Próbuje je uratować, ale nadchodzi patrol Klanu Rzeki. Udaje się im znaleźć ciała, ale nieżywe. Karmicielka zawodzi i próbuje ich obudzić. Jabłkowy Zmierzch pyta się co się stało, a ona mówi mu o wypędzeniu. Patrol zabiera ją do Ciemnej Gwiazdy, przywódczyni Klanu Rzeki.

Jabłkowy Zmierzch wyjaśnia Ciemnej Gwieździe, Trzcinowemu Połyskowi i klanowi, o tym co się stało i o jego związku z Klonowym Cieniem. Nazywa to błędem i brzmi to jakby śmierć kociaków była winą Klonowego Cienia. Kocur błaga Trzcinowy Połysk o przebaczenie, a ta patrzy na niego z troską i miłością. Prosi o wybaczenie Ciemnej Gwiazdy, która mówi że utrata jakichkolwiek kociąt jest stratą dla klanu. Pyta się Jabłkowego Zmierzchu, jak mogą mu zaufać, na co Trzcinowy Połysk mówi, że nie ma kota bardziej lojalnego niż Jabłkowy Zmierzch. Przywódczyni po pewnym wahaniu się, mówi że się zgadza, ale klan będzie go obserwował. Następnie Klonowy Cień pyta się, czy może zostać, ale Ciemna Gwiazda odmawia. Kocica błaga później Jabłkowego Zmierzcha o pomoc, ale ten również odmawia, obwiniając ją o śmierć kociąt. Trzcinowy Połysk syczy, że sprawiła wystarczająco dużo kłopotów, i żeby się wynosiła. Klonowy Cień mówi, że nie może zostawić swoich kociaków, ponieważ były dla niej wszystkim, ale Jabłkowy Zmierzch warczy, że teraz nie żyją. Obiecuje, że pożałuje tego i ucieka do stodoły, gdzie widzi śmierć swoich kociąt.

Samotnik o imieniu Młynek daje mysz kocicy, ale ona odmawia. Ponownie widzi śmierć jej kociąt i żałuje, że nie mogła ich uratować. Ucieka ze stodoły w kierunku Klanu Pioruna, twierdząc, że rzeka była zbyt silna i że to nie jej wina, że zginęły. Na granicy Klanu Pioruna przypomina sobie Krucze Skrzydło i stwierdza, że to jego wina. Idzie wzdłuż granicy, ale dalej nie może i upada. Pokrzywowa Łapa ją odnajduje i daje jej zioła. Ujawnia, że Piegowata Wola śledziła ją, upewniając się, że Klonowy Cień opuściła terytorium i że widziała jej walkę w rzece. Uczeń odchodzi, a Klonowy Cień jest nadal wściekła na medyka. Gdy zioła wzmacniają Klonowy Cień, postanawia pójść do Księżycowego Kamienia i raz na zawsze zmierzyć się z Kruczym Skrzydłem.

Była karmicielka Klanu Pioruna łapie królika, który był ścigany przez patrol Klanu Wiatru wspinając się na drzewo, ale Klan Wiatru nic nie zauważa, tylko patrzą się na siebie ze zmieszaniem. Zjada królika i ma nadzieję, że gdziekolwiek są jej kociaki, jest im ciepło. Dociera do Wysokich Skał i czeka, aż półksiężyc wstanie, po czym czeka na Krucze Skrzydło. Medyk podejrzewa, że ktoś za nim podąża i odwraca się, ale Klonowy Cień milczy, więc idzie dalej. Przy Księżycowym Kamieniu, kocica rzuca się na zszokowanego medyka i mówi, że gdyby mogła, to by zabiła go trzy razy. Gryzie go w gardło i zabija. Tymczasem przychodzi reszta medyków i odnajduje Krucze Skrzydło. Skowrończe Skrzydło i Tarninowe Futro wyciągają jego ciało na powierzchnię, gdzie go chowają. Następnie Klonowy Cień wychodzi z tuneli i rozkopuje grób medyka i daje go na pożarcie jastrzębiowi. Wyczerpana widzi twarze Pstrokatka i Wiórki i myśli, że jedno z jej kociąt zostało pomszczone. Pamięta, co Pokrzywowa Łapa mówił o Piegowata Wola i od razu stwierdza, że ona też musi zapłacić. Planuje użyć węży w Wężowych Skałach do tego.

Podchodzi do terytorium Klanu Pioruna, ale w żadnym z nich nie ma Piegowatej Woli. W końcu znajduje ją i zwabia do Wężowych Skał, ciągnąc mysz po ziemi. Klonowy Cień skacze na wojowniczkę, obwiniając ją o śmierć swoich zestawów. Wojowniczka mówi, że wezwie patrol, ale Klonowy Cień dokucza jej, mówiąc, że wolałaby oglądać śmierć kociaków niż walczyć. Wojowniczka rzuca się na Klonowy Cień, ale potyka się i zostaje ugryziona przez żmiję. Kotka błaga o pomoc, ale Klonowy Cień ukrywa się, gdy przychodzi reszta patrolu i próbują uratować jej wzrok. Klonowy Cień zdaje sobie sprawę, że nawet jeśli przeżyje, będzie ślepa do końca życia. Słyszy teraz zawodzenie tylko Pstrokatka i jest gotowa na następną śmierć. Udaje się na terytorium Klanu Rzeki, aby zabić Jabłkowy Zmierzch, pewna że mógł uratować jej kociaki. Nie zna nawyków i patroli Klanu Rzeki, dlatego postanawia, że będzie je obserwować i uczyć się. Nie musi jednak tego robić, ponieważ kocur przebywa ze swoim uczniem, Okoniową Łapą pod drzewem, na którym siedzi Klonowy Cień. Nagle przychodzi Trzcinowy Połysk i okazuje się, że nosi kocięta Jabłkowego Zmierzchu, na co Klonowy Cień jest wściekły. Ostatecznie trzy koty odchodzą, a Klonowy Cień jest jeszcze bardziej zdeterminowana, by pomścić Pstrokatka.

Klonowy Cień zasypia i budzi się, widząc Okoniową Łapę, który bawi się, zamiast zbiera mech jak powinien. Klonowy Cień łapie go i przytrzymuje, dopóki Jabłkowy Zmierzch go nie znajdzie. Uczeń grozi, że jest wojownikiem Klanu Rzeki, ale kocica mówi, że jest tylko głupim terminatorem i zmusza go do zachowania ciszy. Kiedy Jabłkowy Zmierzch przychodzi, Klonowy Cień mówi mu, że zabił jej kocięta, na co kocur mówi, że to Klonowy Cień je zabiła, zmuszając je do przejścia przez rzekę. Kocica mówi, że może odzyskać swojego ucznia, ale najpierw musi z nią walczyć. Jabłkowy Zmierzch odmawia i w tym samym momencie przychodzi Trzcinowy Połysk. Klonowy Cień skacze na nią, sycząc, że ona i jej kocięta muszą zginąć, a Jabłkowy Zmierzch jest jej. Jabłkowy Zmierzch skacze przed nią, a Klonowy Cień chwyta go za gardło i zabija. Okoniowa Łapa gryzie ją w szyję, ale szybko się zsuwa. Pstrokatek porusza się po ciele Jabłkowego Zmierzchu, ogłaszając, że on i jego rodzeństwo są wolni, po czym znika. Klonowy Cień błaga go, aby nie odchodził, a Trzcinowy Połysk grozi mówiąc, że Jabłkowy Zmierzch będzie żył w swoich dzieciach i dzieciach jego dzieci.

Coraz słabsza Klonowy Cień mówi, że w takim razie będzie prześladować jego krewnych i jej zemsta nigdy się nie skończy, po czym ucieka do stodoły. Zamyka oczy i myśli, że widzi twarz Pstrokatka, ale w rzeczywistości to Młynek. Samotnik próbuje powstrzymać ranę, ale widzi, że jest za dużo krwi. Klonowy Cień umiera i znajduje się w Mrocznym Lesie, gdzie głos, który nie chce się pokazać wita ją i mówi, że ma chodzić sama w swoich wspomnieniach przesiąkniętych krwią. Klonowy Cień się cieszy, że spotka tutaj koty takie jak ona i obiecuje, że jej zemsta nigdy nie zaśnie.

Zobacz też

• Lista kotów

Galeria

Polskie okładki

Okładka polskiej wersji językowej

Okładka polskiej wersji językowej bez tekstu

Karta kolekcjonerska

Dodaj obraz do galerii

Angielskie okładki

Okładka angielskiej wersji językowej

Dodaj obraz do galerii

Okładki innych wersji językowych

Okładka niemieckiej wersji językowej

Dodaj obraz do galerii